Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Yn 'e Tsjûkemar by de Lemmer, op 'e Súd-hoeke fan 'e mar is in tsjerke forsonken mei it tsjerkhôf der omhinne. Boppe de tsjerke leit in tonne mei wite en swarte blokken. Dat is in beaken. By helder waer kin men stiennen en alles sitten sjen. Alle founeminten binne dêr noch. Wy ha dêr wol yn fard.
nl.verhalenbank.21052
Sibe Kooistra wenne yn 'e Broek. Hy hie forkearing mei Ruerdtsje fan Simen en Auk. Hy kom dêr us in kear yn 'e iere moarn wei.
Doe't er oan doomny Feitsma ta wie, seach er hwat by Auke en Hil fan 't hiem kommen. Hy seach in hiele bigraffenisstoet.
Hy wie sa fan 'e wize, dat hy gong nei myn man Hinne Kooistra (dy wie doe noch feint). Hy sei tsjin myn man:...
nl.verhalenbank.27436
We hebben hier een kaartlegster gehad. Ze was eigenlijk geboren in
Hedel. Soms stonden er vijf, zes, zeven, soms wel tien auto's te
wachten. As vroeger de bieten op hopen gezet werden, dan hielpen
de kinderen wel is mee. Een boer moest z'n bieten op hopen gaan
zetten. Hij ging op de fiets. Een meisje moest lopen. Die boer zegt:
"Rij maar met mij mee" ....
nl.verhalenbank.126774
By de dikke beam oan 'e beton-wei, tusken Harkema en it Bomkleaster stienen us op in nacht allegearre auto's. 't Wienen wite auto's, allegear. Dêr roannen nonnen tusken mei lange rokken oan, allegear yn 't wyt. En dêr wie hwat tusken har yn, dat wie krekt in altaer west, hielendal wyt.
Myn op ien nei jongste skoansuster kom dêr dy nachts lâns. Dy hat it...
nl.verhalenbank.32749
Volgens Hèrm uit Lonneker zat s nachts aan 't Grondelooze Meer (dat even over de grens in Westfalen ligt) “'n Wit Wiefken te spinnen, en wel door goed met wus te kuieren en um te goan, dee leup allens in de wèld met”.
nl.verhalenbank.128201
Verslag no15. Schoenmaker vertelt over voorloop.
Mijn grootvader, oale Steffen, heeft veel gezien en beleefd. Hij zei altijd: "As 't wat zugst, moust 't er nich tegen in goan; d'r is niks aan te verandern."
Op een avond komt hij thuis.
Als hij de deur open doet, ziet hij op de deel een lijkwagen staan met twee paarden er voor. Een wit en een bles.
Over...
nl.verhalenbank.43205
Der wurdt wol sein, dat de hear mei de ezel forûngelokke is en dêrtroch altyd mei in ezel spûket.
nl.verhalenbank.21480
In man fan Droegeham (it wie Hindrik Hoeksma sels) seach op in joun op 'e Ikkers in frommes yn 't wyt oankommen.
Hy miende dat er har wol koe en soe har groetsje. Mar doe't er flakby wie, wie se samar ynienen fuort troch in daem. Der wie neat mear fan har to sjen.
nl.verhalenbank.37235
Op in kear kom ik by de faem wei. Doe't ik by hûs wie yn 'e nacht, roan der in grouwe, wite geit op 'e reed om. Ik tocht earst: dat is ús geit, en ik prebearre him to krijen. Mar dat woe my net slagje. Wol in kertierlang wie ik dêr mei dwaende, mar dàn sprong de geit wer oan dizze kant fan 'e dyk, dàn wer oan 'e oare kant.
Op 't lêst joech ik it oer.
Ik...
nl.verhalenbank.21331
Van m'n moeder heb ik wel eens gehoord, toen de Spokiesbrug in Stolwijk pas was gemaakt, spookte het daar 's avonds. De mensen zagen er witte gedaanten. Daar is die naam Spokiesbrug vandaan gekomen.
nl.verhalenbank.70624
In famyljelid fan heit hat us mei in pleachbeest to meitsjen hawn. Dy moest nei Kûkherne ta. Dat wie in hiel ein rinnen. Hy siet by minsken en dêr hienen se 't oer in pleachbeest. Hy sei: "'t Bistiet net, dat der pleachbeesten binne." Mar de oaren hâldden fol fan wòl. Hy sei: "As se der dan binne, hoop ik jounich ien to sjen."
Sa rekke er fuort. Hy hie...
nl.verhalenbank.19321
Oan 't Spûkeloantsje to Jistrum spoeke altyd in wite juffer, woarde der sein, mar ik ha 't noait sjoen.
nl.verhalenbank.27556
Maar er was wel een spookhoes vroeger hè. Ja, die man die, die eh...die kon geen rekening nooit betoalen. En als er dan één bij de deur kwam, dan trok e een wit kleed aan...en als er dan één bij de deur kwam dan, had e dat witte kleed aan...dan zeg...oe, donder dat spookte dan...die mannen die gingen, die vlogen weg. Dat was een heel erg spookhuis. Zo is...
nl.verhalenbank.43946
Wybrand Hovius fan Lutjegast fortelde my ris, yn Westerhorn by Grypskerk, tichte by 't spoar, dêr wie ris in keppel jongfolk byelkoar to jounpraten. Ien fan dy mannen swetste mar raek en sei: "Ik bin foar gjin duvel bang."
Doe seinen de oaren ûnder elkoar: "Wy sille him ris bang meitsje."
Ien fan dyselden gong de oare jouns, doe't it tsjuster wie, op in...
nl.verhalenbank.24075
Doe't Hindrik Holthuis noch feint wie, wie 't in los man.
Op in kear kom er fan 'e Ham. Hy hie in buorrel op en dan stie er nergens foar.
Tseard van Dekken wie doe stille plysje. Tseard en Mekke Anne seinen doe tsjin elkoar: "Wy wolle Hindrik us goed binaud ha."
Sy gongen oer de Skeanpaden fan de Ham nei Hamsherne. Dêr seagen se dat se in wyt lekken...
nl.verhalenbank.21131
Hindrik Kooistra fan Boelensloane soe nei de boer ta, dy wenne op it Fean. Doe't er sahwat oan 't Blauhûs ta wie, oan 'e oare kant Sierd Pool, gong der ien njonken him yn 't wyt, dy sweefde sahwat. Hindrik sei "Morgen", mar dyselde hie neat werom sein. Doe waerd Hindrik bang en makke hurd dat er by de boer kaem. Dat wie Wytse van der Lei, dy fortelde hy...
nl.verhalenbank.17326
Daar was een witte juffrouw, da geloofde ze algemeen in 't dorp. Tussen Well en Ammerzoden op een uitweg stond een witte juffrouw, halverwege. Op ene nacht kwam ik terug, toen zag ik ze staan. Ik maakte 't paard vast aan den boom, want ik was nie bang voor spoke, ik geloofde d'r niet in. Toen was 't een kroondistel. En die blaadjes leke zowat wit. Ik heb...
nl.verhalenbank.125653
Twa kooplju út 'e Westerein wienen om handel út. Hja rieden yn in auto oer de ôfslútdyk en doe kommen se by in café.
Dêr stoppen se en kochten in kop kofje.
De kastlein sei: "Kooplju?"
"Jonge ja", seinen se.
"Is der noch hwat to finen?" frege de kastlein.
"'t Is sykjen," seinen se, "wite jo soms noch hwat?"
"Hjir wie juster in man, dy hie in pear moaije...
nl.verhalenbank.28459
Op 'e Trekwei, by de singel fan Fennema, spûke elke nacht in dame yn 't wyt.
Op in kear kom in skutjager dêr lâns, dy hie mei in skip nei Dokkum ta west. Dy skutjager wie net bang. Hy wist fan dy wite dame ôf. Doe't er har dan yn 'e nacht dêr wer yn 'e singel seach, tocht er: ik wol ris nei har ta.
Doe sei dy wite dame: "Ik rin hjir om yn myn iensumheit."...
nl.verhalenbank.38110
Wij hewwe 't had in Dokkum in de duvelshoeke. Daar spookte 't in de bakkerij. De bakker had twa dochters. Die kregen ferkering. De feinten wouen bij hen opsitte en froegen of se niet een kamerke hadden, waar se sitten konnen. "Jawel," seien die dochters tegen de feinten, "maar in dat kamerke daar spookt it."
Doe seien de feinten: "Dat willen wij us...
nl.verhalenbank.24288
