Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
18 datasets found
Dutch Keywords: wit brug
[Hennie] Engelbertink (H.E.): Spölt dee verhaaln hier ok wa Gerrard? Met dee witte wiew, ie hebt ja ok wa van dee bealtn, he dat ze doar inzatn en t spit brengn? Gerard Mulders: Ja dee witn wiew, vrower zedn ze ja van Paaltn Allee, H.E.: Was dat dan genne witte juffer? Van Wolcherman he’k heurd, dat dat ne witte juffer har west, wat doar ’s nachtns um...
nl.verhalenbank.128526
[Hennie] Engelbertink (H.E.): Spölt dee verhaaln hier ok wa Gerrard? Met dee witte wiew, ie hebt ja ok wa van dee bealtn, he dat ze doar inzatn en t spit brengn? Gerard Mulders: Ja dee witn wiew, vrower zedn ze ja van Paaltn Allee, H.E.: Was dat dan genne witte juffer? Van Wolcherman he’k heurd, dat dat ne witte juffer har west, wat doar ’s nachtns um...
nl.verhalenbank.128527
Dat heb ik zelf indertijd nog meegemaakt. D'r was bij ons in Reeuwijk een jonge, die ging naar z'n meissie. Toen die terugging weer op huis an en toen die over de brug ging, zag die spoke lope. Hij weer terug naar 't huis van z'n meissie. Dat is echt gebeurd, een spook met wit over z'n hoofd.
nl.verhalenbank.70553
Van m'n moeder heb ik wel eens gehoord, toen de Spokiesbrug in Stolwijk pas was gemaakt, spookte het daar 's avonds. De mensen zagen er witte gedaanten. Daar is die naam Spokiesbrug vandaan gekomen.
nl.verhalenbank.70624
Doe't Hindrik Holthuis noch feint wie, wie 't in los man. Op in kear kom er fan 'e Ham. Hy hie in buorrel op en dan stie er nergens foar. Tseard van Dekken wie doe stille plysje. Tseard en Mekke Anne seinen doe tsjin elkoar: "Wy wolle Hindrik us goed binaud ha." Sy gongen oer de Skeanpaden fan de Ham nei Hamsherne. Dêr seagen se dat se in wyt lekken...
nl.verhalenbank.21131
Fan in jonge dy't noait bang wie. Der wenne ergens in boer, dy hie in lytsfeint en in greatfeint. Dy lytsfeint stie foar neat, hy wie nergens bang foar. De greatfeint en de boer koenen har dat net bigripe. Hja sprutsen togearre ôf, de greatfeint soe in wyt lekken omdwaen en by jountiid op in bartsje stean gean. De lytsfeint woarde der op útstjûrd om in...
nl.verhalenbank.20825
Mike Ruerd (= R. v.d Veen) wenne yn 'e Harkema. Hy wie timmerman. Op in kear wied er oan 't timmerjen by de earste plaets op it Bomkleaster. Dêr wenne doe Wyberen Hulshof. 't Wie winterdei en 't wie al bitiid tsjuster. Der wie noch in man, dy holp Ruerd by it timmerjen. Ruerd wie net in gewoanen ien. It wie in greate spotter. Hy biwearde by heech en by...
nl.verhalenbank.33642
Mike Ruerd (= R. v.d. Veen) wie timmerman. 't Wie in rûch man. Op in joun kom er fan 't wurk werom. Hy soe wer nei de Harkema ta en roan de Skeltepaden lâns. It bakje mei timmerark hied er oer 't skouder. Doe kom der him in wite juffer opside. Ruerd sei, hja moest by him weigean, hwant hy woe net mei har huorkje. Doe hie dy wite juffer him pakt en oer de...
nl.verhalenbank.23525
Sa goed as ik it yn ‘t ûnthâld ha, sil ik de stoarje fen it Drylster tsjerkhôfspoek forhelje, sa ‘t ik it fortellen heard ha. Om 1830 hinne, wier der om it tsjerkhôf hinne in grêft, sadat it eins in eilântsje wier, en stie it mei de strjitte yn forbining troch in brechje, dat ôfslten wier mei in houten rafterstek. Nou gou doedestiids it sizzen, dat...
nl.verhalenbank.72430
Hindrik Holthuis en Rindert Alma, doe't dat noch feinten wienen, woenen se de lju ris bang meitsje. Mar sy wisten neat fan elkoar ôf; 't wie allegear tafal. Hindrik die in lekken om en Rindert die ek in wyt lekken om. Fan 't Bouwekleaster rint der in paed skean de lânnen troch nei Readskuorre. Dêr wie in houtsje, dêr moesten de minsken oer. Hindrik wie...
nl.verhalenbank.32997
Hjir op 't spoar fan 'e brêge ôf en dan de kant út nei Feanwâlden dwelmje altyd twa famkes om. Dy spûkje dêr. Se ha in wyt ding om har hinne en in string bloed sit har om 'e hals hinne. Dy famkes ha se froeger de hals útsnien. Nou kinne se de rêst net fine.
nl.verhalenbank.34604
Beppe hat by in boer yn Grinslân tsjinne. Dêr wienen in greatfeint en in lytsfeint. Dy lytsfeint doarst der wol to wêzen, dy wie de brutale kant neist en stie suver foar neat. Op in kear woe de greatfeint him bang meitsje. De greatfeint brocht it hynder nei 't lân ta, doe wie 't al skimerich. Werom moest er oer in barte, dy't oer in brede sleat hinne lei....
nl.verhalenbank.29293
Sommige eigenaardige vrouwen deden soms een wit hemd aan en de falie daarover om ergens te gaan spoken. Spoken en heksen werkten bij voorkeur op bruggen. Berucht waren de Aa bruggen tussen Asten en Ommel en bij 't kasteel. Spoken gebeurde soms om de mensen schrik aan te jagen; sommige spoken waren door de duivel bezeten.
nl.verhalenbank.44110
Der wie in doomny, dy woarde de nachts helle by in âld-minske. It wie in hiel ein rinnen. 't Wie alhiel fan Bomkleaster nei Readskuorre ta. Dêr to Readskuorre stie in boereplaets en dêr tichteby in arbeiderswente en dêr wenne dat âlde minske yn. Dat âld-minske wie siik. Sy gong altyd fan 'e kelder yn 'e gong en fan 'e gong yn 'e kelder. Der sieten reade...
nl.verhalenbank.32998
Us heit wie noch frijgesel. Hy wenne yn Feanwâldsterwâl en syn faem wenne yn Burgumerheide. Elke kear as er fan 'e faem werom kom, kom der in pleachbeest njonken him. Dat beest wie sa great, dat rikke him oan 'e skouders ta. En 't wie pûrswart. Mar heit wie der net bang foar. En 't die heit èk neat. It kom by him op 'e draei tusken Burgumerheide en...
nl.verhalenbank.28481
Een Uitdammer heeft eenmaal een juffer in 't wit op den Adammerbrug gezien. (Broek)
nl.verhalenbank.9284
In den buurt van het Schermerhorner bruggetje liepen vroeger 's nachts en reeds in den avondstond beesten rond. Volgens sommigen waren het groote zwarte honden met of zonder kettingen aan de pooten; volgens anderen waren het witte beesten. Menige boer durfde er niet voorbij te rijden, en de stoutmoedige die het wagen durfde, kreeg heel vaak een ongeluk,...
nl.verhalenbank.9189
DE SCHAT BIJ DE GEULBRUG. Aan Genhout, een bosch tusschen Meerssenhoven en Haarteistein op de grens der gemeenten Itteren en Bunde, lag vroeger een voetbruggetje over de Geul, dat ieder jaar door de overstrooming van de Maas werd weggespoeld. Op zekeren nacht was er een strooper uit Bunde daar in den omtrek aan het jagen. Het was winter, de sneeuw lag nog...
nl.verhalenbank.42883
35