Datasets - ISEBEL

As vroeger de wind zo en zo was, dan kwam d'r in Goudriaan een heks op een bezemsteel door de lucht vliege, dat zeje ze tenminste. Dan hoorde ze ze boven de schoorsteen. Je kon dan ok een witte vogel zien of zo, maar hoe dat precies zat weet ik niet meer.

bezemsteel

nl.verhalenbank.57774

Op in joun hie 'k nei de faem ta west. 't Wie donker. 't Wie yn 'e hjerst sahwat mei Drachtster merke. 'k Wie op 'e Klontsjebuorrren yn 'e Harkema, sahwat op healwei. Dêr hearde ik flak by my ynienen in lûd, krekt as wie 't in wynpûster en dan folle sterker. En 't wie dochs blêdstil waer. Ik koe neat ûnderskiede.

avond

nl.verhalenbank.28164

Nachtwerkertjes. Die hoorde men aan de Zaan, 's nachts als er storm in aantocht was. Zij waren voorboden van het vele werk, dat voor de timmerlieden op handen was, als door den harden wind schade werd toegebracht aan de vele molens, die er in mijn jeugd nog stonden. (C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland boven het IJ', in: De Gids 1922, p.89)

aantocht

nl.verhalenbank.9378

It spoek en de silerij 'De Man naam soms de wyn wei, of de gyk siet fêst' (D.S.) 'Beppe hat ek wol ferteld, dat it spoek de wyn út it seil wei naam. Hy liet de wyn stillizze. De skipper foer earst tige en dan ynienen lei er stil, dan wie de wyn út it seil. Dat die dat spoek. En soms koenen se de gyk net hinne en wer krije, dy bleau stiif, en dat die it...

avond

nl.verhalenbank.13707

Dat heb ik hier ok gehoord, iemand die naar de wind stak. Wie beschikt de wind? Wie beschikt 't weer? De mensen ijsden d'r van.

beschikken

nl.verhalenbank.125748

Vuurbollen: Omstreeks 1914-15 woonde ik als paardenknecht bij “Boers” in de Donk, met als tweede knecht Piet Hendricks. We sliepen samen in een kamertje op de schuur bij de paardenstal. We waren samen geweest buurten. Het was erg ruw en hardstikke donker toen we om 12 uur thuis kwamen. Toen we het kleine bij-deurtje van de schuurdeur open maakten, werd...

beneden

nl.verhalenbank.69382

Ik het wel es heure vertelle, dat ’n pestoor of ’n kaploan de wiend kos loate drèie aster braand was en de wiend ston nor de aandre huze. Het mot ok gelukt zien, het ik heure vertelle. Mar eiges gezien hè ’k ’t nooit.

andere

nl.verhalenbank.50462

Ik heb 2 ervaringen meegemaakt waar we nog altijd niet aanuit kunnen of het nou paranormaal was of zo. Zal ze even vertellen! Grote familiebarbecue in mijn voormalige woonplaats (nog bij ouders thuis) Ravels (België). Mijn moeder en ik zaten aan tafel zelf het vlees te snijden en ondertussen gezellig te kletsen. Mijn 2 broers zaten in de hal (de ruimte...

barbecue

nl.verhalenbank.49323

Doarover hè ’k duk heure vertelle dur mien moeder. Den ouwe pastoor uut Schaik kon bé’j ’n braand de wiend loate drèje. D’r was es ’n grote braand ien Schaik, ien de Langstroat. Da zal wel ’n goede zestig joar geleje zien, dink ik. Want toe wonde moeder doar nog. D’r stonde al ’n poar huus ien braand. En de vonke sloegen over nor de aandre huus ien de...

afbranden

nl.verhalenbank.50466

Bij de schaarsche muurresten van het eertijds weidsche kasteel der heeren van Valkenburg spookt het reeds honderden jaren. Dit is het gevolg van een broedermoord. Toen het kasteel met zijne sterke muren en hechte torens nog den omtrek beheerschte en het wapengekletter hier bijna niet van de lucht was in ridderlijke spelen of bittere veeten, leefden er op...

aardse

nl.verhalenbank.50779

2.86. De gloeiende paap Eene legende uit het Postelsch bosch, door Lens. Onder bovenstaanden titel is in 1868 te Herenthals een romantisch boekje van 63 bladz. gedrukt, waaruit ik de voornaamste gebeurtenissen beknoptelijk overneem. Volgens het verhaal eener vrouw, die in genoemd jaar ruim 87 jaar was, hadden ze plaats ten tijde van den vader van den...

aanhoudend

nl.verhalenbank.50128

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur