Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Alde Ealse Sijke fan Eastemar fortelde, der wienen wol berntsjes fan kant makke woarn, dy't de âlden net bigearden. Mar dan kommen dy berntsjes werom en spoeken algeduerigen. Hwant dy berntsjes koenen de rêst net krije omdat se gjin léguod meikrigen hienen.
Der moesten dan twa minsken freegje, hwat se bigearden. Dat wienen de oansprekkers. Ien...
nl.verhalenbank.21873
Yn Burgum wie us in man forstoarn. Hy hie in pear moaije sulveren gaspen op 'e skuon hawn en foardat er stoar sei er tsjin syn wiif: "Dy gaspen dy matte der bliuwe. Dy moat ús jonkje letter op 'e skuon ha." De frou biloofde dat.
Mar letter kaem dy frou sa bot yn 'e earmoed to sitten, dat hja forkocht dy gaspen oan in buorfrou.
Doe sei it jonkje op in...
nl.verhalenbank.19718
Yn 'e Houtigehage wie us ien stoarn, dy kom nei de dea hyltyd wer. Doe ha se in dûmny ophelle dy't dyselde forstoarne oansprutsen hat. De dûmny frege hwat syn bigearte wie. Doe sei er, hy hie gjin deaklean meikrige doe't er stoarn wie. Doe ha de minsken op oanrieden fan 'e dûmny op in joun deaklean foar him op 'e tafel lein. Dy nachts kom de forstoarne en...
nl.verhalenbank.17735
Yn 'e buert fan Houtigehage stie in hûs, dêr doogde 't net yn. De frou hie in kear yn 'e hoeke sitten. Doe wie der hwat by har yn 'e hûs kom, dat wie by har op 'e skelk kom. 't Wie in forstoarn minske.
De frou hie de skelk foarwei dien, doe kom it by har op 'e skoat.
Doe ha se der in doomny by helle. Dy spruts it spoek oan. Hja moest sizze hwat der oan...
nl.verhalenbank.25180
Der wie in koopman, dat wie in joad. Dy handele yn linnen. Hy sei tsjin syn neibisteanden: "As ik kom to forstjerren, dan wol ik in bihoarlike rolle linnen mei yn 'e kiste ha." Der woed er mei bigroeven wurde. Doe't er dan stoar tocht de famylje, it wie eins bigreatlik, sa'n greate rolle linnen mei yn 'e kiste. Dat sy dienen it net, hy rekke sûnder linnen...
nl.verhalenbank.18158
Yn Burgum wenne in widdoufrou, dy hie twa famkes. It âldste wie fjirtsjin jier. Hja hie ek twa famkes forlern. Hja wennen yn in arbeidershûs en dêr hienen se froeger wol stilen yn.
Deis wie de widdou by de boer op it lân en de beide famkes moesten de húshâlding dwaen. As hja thúskaem stie it iten al op 'e tafel. Mar op in kear kaem se thús, doe wie der...
nl.verhalenbank.19723
Linse Houwink wenne yn Suwâld. Dy buorke dêr mei syn broer dy't by him yn wenne. De beide bruorren hongen bot oan elkoar. Myn swager wenne dêr as feint.
De broer fan Linse kom to forstjerren, dêr hie Linse tige mei to dwaen.
Linse wie in tige gelovich man mei in bêst karakter. Op in kear sei er tsjin myn swager: "Ik bid en ik hoop dat ik myn broer noch...
nl.verhalenbank.28893
Antsje de Bruine wenne yn 'e Houtigehage. 't Minske hie 't o sa krap. Sy gong froeger in protte to naeijen. Op in nacht hie se thús sitten to naeijen by in ljochtsje. Doe hie der hwat by de doar west.
De doar gong iepen en der kom ien yn. It wie in geest. 't Wie de geest fan har muoike, dy't al dea wie. Kingemoai, sei se tjin har.
"Hwat is der oan,...
nl.verhalenbank.24675
Yn 'e omkriten fan Boelensloane wenne in frouspersoan, dy hâldde safolle fan har mem, dat sy wie der aeklik fan, doe't dy stoarn wie. Sy rôp altyd mar: "Hwat woe ik ús mem noch graech ris in kear wer sjen!"
Doe, op in nacht, doe kom har mem by har oer de flier.
De dochter lei op bêd. 't Ald-minske slierde op toffels.
Doe't de dochter har seach, woarde se...
nl.verhalenbank.29387
Yn 'e Hamsterpein forstoar in man. Fantofoaren hie er sein, hy woe dêr en dêr lizze op it tsjerkhôf. Hy hie in pealtsje oanbringe litten, dan koenen se 't sjen. Klaes Schievink hiet er. 't Wie in boer.
Foar syn dea sei er, hy bigearde in glês yn 'e kiste, dan koed er it lân nochris oersjen.
Hy hie de boel forerfd, mar hy wie net ticht by 't pealtsje...
nl.verhalenbank.25337
As der ien stoarn wie en dy hie noch in bigearte, dan oppenearre sa'n ien him letter. Dan moesten se datselde, hwat er bigearde, op it graef dellizze. 't Wienen yn 'e regel klean.
nl.verhalenbank.28439
Greate Tsjalling wenne op 'e Broek. Syn wiif Tryn kom to forstjerren. 't Wie in earme húshâlding; der wienen trije bern.
Tryn hie hwat jern achterút. Dat hie se opgarre. Twa fan 'e famkes - Martsje en Jantsje - soenen dêr in pear hoaskes fan ha.
Mar dat gebeurde net. Der wienen sokken opset fan dat jern foar Tsjalling.
Tsjalling hie in pear skiep. Doe...
nl.verhalenbank.25121
Piter Simens Kloosterman wie in boer. Dy wenne op 't Kleaster. Hy hie bigeard, hy woe steande bigroeven wurde. Dan koe er it lân oersjen. Mar sy dienen it net. Doe kom er werom. Hy kloppe by syn folk oan 'e doar. In pear kearen ha se him sjoen. Doe ha se der in dûmny by helle. Dy hat him oansprutsen en frege, hwat syn bigearte wie. Doe ha se nei 't graef...
nl.verhalenbank.20677
In Vlijmen woonde vroeger eens een weduwvrouw, die bijzonder rijk was. Nu was ze niet een van de jongsten en bovendien was ze nogal ziekelijk. Ze was er dan ook vast van overtuigd dat ze het niet lang meer zou maken.
Daarom riep ze op zekere dag al haar kinderen bij elkaar om haar geld onder hen te verdelen. Iedereen kreeg evenveel, maar toch hield ze wat...
nl.verhalenbank.49830
Der mat in frou wenne ha op 'e Tike of sa. Dy forkocht wol bûter, mar sy hie de minsken noait it folle gewicht jown.
Sy kom to forstjerren, mar sy koe de rêst net fine. Sy kom hyltyd werom. Doe hellen de lju de dûmny derby en dy spruts har oan. Doe sei se hwat har bigearte wie. As de faem oan dy en dy minsken safolle bûter jaen woe, sûnder der sinten foar...
nl.verhalenbank.20070
De geast fan 'e forstoarne wurket noch altyd op 'e levende, as dy levende de deade net jown hat hwat him takomt.
nl.verhalenbank.24943
It gebeurde yn Strobos dat dêr in frou forstoar. Hja hie har man bilove litten, net ien mocht nei har dea de klean drage, dy't hja droegen hie.
Mar dy man tocht dêr letter net mear om en hy troude wer. Hy joech dat minske de klean fan syn earste frou en dat minske die dy klean oan. Mar sûnt dy tiid kom syn earste frou alle jounen by harren yn 'e hûs.
Doe...
nl.verhalenbank.32714
Wybren Wartena syn heit wenne yn Garyp. Dy wie foar de twadde kear troud. Hy hie buorkerije en in herberch. Doe't syn earste frou stoar biloofde hy har, hy soe noait wer trouwe.
Mar hy die it al. Sy koenen it skoan rêdde en sy gongen der togearre wolris mei de tilbry op út. As se dan thúskamen gongen de skûrredoarren fansels iepen. Dat wie it wurk fan syn...
nl.verhalenbank.19786
Klaes Bosma wenne to Nijtap njonken dikke Bôkke (v.d. Burg) op 'e plaets fan Hedzer Brandsma. Hy forlear dêr syn frou. Hy biloofde har fan tofoaren, hy soe net wer trouwe. Mar hy hâldde him net oan syn wurd. Hy troude mei in sekere Aeltsje. Doe't se fan 't gemeentehûs werom kommen, siet syn earste frou ek yn 'e wein. Hja kom letter hyltyd wer by him....
nl.verhalenbank.24942
It gebeurde hjir us dat ien net meikrige yn 'e kiste, dêr't se rjocht op hie. Doe kom dat minske letter werom by har famylje, hyltyd wer. Doe ha se de doomny ophelle en dy frege nei har bigearte. Hja hie net it goede léguod meikrigen. Doe sei de doomny, sy moesten dat guod mar op in stoel dellizze dy jouns. Dat ha se dien en de oare moarns wie 't der wei....
nl.verhalenbank.23787
