Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Hjir dwarsoer hat in hutte stien, dat wie net mear as in foech keet. Dêr wenne in âld minske yn. Dat âld-minske kom to forstjerren. Dêr koe net in wein op 't hiem komme, hwant der roan allinne mar in smel fuotpaedtsje nei de dwarsreed ta. Doe moest de kiste fan 'e hoeke nei dy keet ta droegen wurde.
Us buorman passearde de jouns fan tofoaren, doe wie 't...
nl.verhalenbank.34517
Mien voader zag meer; de spoorliene Assen-Stadsknoal beveurbeeld laank veurtied; hai het n riege lichies zain, dei mit n gloepske gang over t veld nei-den.
Hai wos ook te verteln, dat er lu van de weg smeetn wazzen. Zai binnen woor teegn aanloopn of ain het heur oppakt. Is zulfs n keer aine deur verdronken; hai kwam in t woater terechte.
Hoelnde honden...
nl.verhalenbank.46195
Mem har beppe wie mei de helm geboaren. Hja woe noait lije dat mem en dy by 't tsjuster midden op 'e wei roannen. Hwant dan koenen se tsjin in lykstaesje oprinne en in rare stomp krije.
Mem har beppe seach lykstaesjes fan tofoaren. Hja hat ek sjoen hoe't har eigen soan op in skip fordronken is.
Hja sei de deis fan tofoaren noch tsjin him: "Dû mast der...
nl.verhalenbank.37750
It wie yn 'e Harkema op in joune, moai let, tsjin 'e nacht oan. Ik wie by in ploechje jongfolk, dêr wie Taeke Postma ek by. Wy wienen op 'e Boskreed, dy't nou forhurde is.
Doe sei Taeke ynienen: "Even oan kant, jonges, der komt in lykstaesje oan." Wy gongen allegear oan kant wylst dy lykstaesje passearde, mar net ien fan ús, bihalve Taeke, dy't hwat...
nl.verhalenbank.28088
Alde Bearn wenne yn Driemunt. Dy sei us op in moarn: "Ik ha de hiele nacht net slept." Hy sei tsjin ús: "Hwat wie't dêr allegear in leven en hwat in ljocht allegear. 't Gong de hiele nacht troch."
Dat wie op it plak, dêr't nou de rykswei is. Dat hat hy fan tofoaren sjoen.
nl.verhalenbank.26066
Heit sei altyd: Jimme matte noait midden op 'e wei rinne, mar altyd oan 'e kant lâns, hwant der kin us in lykstaesje op 'e wei wêze en dan wurde jim oan kant reard.
nl.verhalenbank.17091
Op in kear doe hie ik nei tsjerke ta west, yn 'e Koaten. Ik wie op 'e fyts. Der fytste ek ien njonken my. Doe sei dyselde tsjin my: "Hwat fytse jo hurd."
"Ja", sei 'k.
Even letter fytste ik wer gewoan.
Ik sei: "Hjir komt fan 'e wike in lykstaesje lâns. Hjir stjert ien. Ik seach de lykstaesje oankommen. Ik woe earder de hoeke om wêze."
't Kom krekt sa út.
nl.verhalenbank.21443
Van verhoaln uut de oale deuze wait ik allain van veurberichten en wat ik vroeger leezn heb in de almanakn.
Veurloop
Lichies zweefden hier vroeger genog over de venen en de moerassen.
Er wazzen wel mensn, die den zeden, dat er wat komen zol; een huus of n weg. Loater is t knoal groaven. “Kiek”, zeden die ollen, “wie hebben t ja al zegd vroeger.”
nl.verhalenbank.43588
Heit sei, hy kom ris in kear fan Nes op in joun. Der wie in oare man by him, dy moast nei Wierum ta. Doe hie dy man ynienen tsjin heit sein: "Jo moatte oan kant gean."
Heit gong oan kant. Even letter sei er: "'t Is foarby, kom mar wer op 'e wei."
Dy man woe net sizze hwa't it wie dy't stoarn wie.
Op in pleats tichte by it plak dêr't se oan kant gien...
nl.verhalenbank.28115
As bern al seinen se tsjin ús: "Noait midden op 'e wei rinne." Dat wie fanwege de lykstaesjes. Men koe us oan kant set wurde.
nl.verhalenbank.26312
It is al hiel lang lyn, doe wenne ik op 'e kooi ûnder Garyp. 't Wie yn 'e nacht. Ik lei op bêd en hie lyk as altyd de kleden iepen. Doe seach ik samar ynienen hiel dúdlik in wei, dêr't auto's lâns tuften. Der wie doe hielendal noch net in wei.
Mar dy wei is der kom: de Bolderenwei, en dêr tuffe nou alle dagen de auto's lâns. Dit ha 'k sels sjoen en dat...
nl.verhalenbank.21333
Mien grootmore was vrowe baakster en dee gung van hoes oet, van Wolcheman oet nao 't Straokal hen; doa was wat jôngs of doa zol wat jôngs kom'm en doe is ze ôp 'n Zek 'n mösdiek bie Buuks-Jenske, doe zäög ze ineans 'n trein loop'n owwe 'n Aotmöskediek hen en doe ze doa kotbie was, doe zäög ze an de laamp'n at 'n trein läöp en ok laamp'n braan'n vuur den...
nl.verhalenbank.128388
Alles wat ik vertel, heb ik heurd van ander mensen.
Zulf heb ik nooit wat beleefd en geleuvn dou k t evenmin.
Veurloop hadden de oln t ook voak over.
Noaderhand zeg je soms, dat ze nog gliek kreegn hebben ook. Ik heur ze nog zegn, dat er aal mor lichies langs goan over t veld; op dei steden binnen nou weegn en de lichies binnen van auto s of fietsn.
Zo...
nl.verhalenbank.43401
Ik roan fan Strobos nei Dokkum ta, dêr't myn âlden wennen. Heit wie tige min.
Underweis wienen der hyltyd kaën boppe myn holle. Dan wienen se wer achter my, dan fleagen se wer oer my hinne.
As se dan foar my wienen, kearden se har om en seinen: "Kaah-kaah- "
Dan sei ik: "Te laat - "
Doe kom der ien njonken my to rinnen.
Dy frege: "Hwat bitsjut dit?"
Ik...
nl.verhalenbank.21290
Klaes Kooistra hie trije jier yn 'e gefangenis sitten.
Mei syn swager Tseard kom er thús. Doe't se oan 't plak ta wienen, dêr't nou it nije tsjerkhôf is yn 'e Harkema, sei er tsjin Tseard: "Kear dy om. Der komt in lykstaesje oan." Mar Tseard seach it net. In pear dagen letter kom de echte lykstaesje. Doe koe Tseard it èk sjen.
nl.verhalenbank.27408
Yn 'e Sumarreheide seagen se froeger ljochtsjes boven de fjilden. Dat neamden se wylde lantearnen. Dat wie de foarboade fan 'e betonwei, dy't dêr letter kom is. De ljochtsjes, dat wienen de auto's dy't der oerhinne ride.
nl.verhalenbank.33333
Hjir yn Drachten wenne ik jierren lyn by moeke Boulier.
Moeke Boulier koe mear as in oar en hja wist ek mear as in oar. Hja seach allerhande dingen foarút. Op in kear fortelde se, oan 'e oare kant de wei soe in great kanael komme en dêr soenen pakhuzen boud wurde en greate hotels. Dat is nou sa'n 60 jier lyn dat hja dat fortelde. Ik ha letter wolris...
nl.verhalenbank.37800
Veurloop nuimen ze dat. Dai wat mensen binnen door staark in.
Mien mouder hef ook voak wat veuroet heurd.
Hail wat bin 'k netuurlijk vergeetn, as kind stoa je door nich zo slim bie stil.
'k Wait nog dat ze op 'n oavend in hoes kwam en zee: “Nou heb 'k toch weer wat mitmoakt; ik loop over de weg en heur op 't land van B. aal man tellers rappeln; 'k heur...
nl.verhalenbank.44145
Yn 't foarige hienen de minsken it wol gauris oer wylde lantearnen. As dy sjoen waerden, seinen se, dan soe dêr letter op dat plak in nije wei komme.
nl.verhalenbank.32776
Us heit soe op in moarn nei 't wurk ta op 'e fyts.
't Wie noch o sa bitiid en 't wie noch tsjuster.
Ynienen wurdt er mei fyts en al oan kant set en komt sa yn 'e feart tolânne.
't Wie in rjochte wei. Der kaem in lykstaesje lâns, mar dy hat er net sjoen. 't Gebeurde hjir yn 'e Westerein.
nl.verhalenbank.30363
