Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Kl.H.: Het was helderlechte moan en doar en doar, ha’j n stuk of zes vrouwleu en die gungn doar te daansn, zeg he, al um zo’n ... en doar wo’k hen hebn west, zeg he, ja, zeg he, ik har ok nich völ dörf en doe zin ik doar n paar tred op anloopn en doe a’k d’r bie kwam, was alns ofloopn. Ik wet, zeg he, wa’k d’r van zegn mot, t is eerliks woar, mer ja t is...
nl.verhalenbank.128514
[Kleissen:] Mien breur, verdomme vroger, den geet met n ooldn B., mien breur vertöl vrower, Bennie ie hebt ‘m ok wa keand.
Kl.H.: Oet Maander.
Kl: Nee B. doe kwamn ze teruw van de Tubbiger kearmis, mien breur is no a joarn dood, per slot van rekn, ik was nog mer zonnen jong, ik was mer misschien zonnen peuter. Ik was misschien nog nie-es op de weerld, joa...
nl.verhalenbank.128518
H.E.: En met t peard dan, Eduard, t is oe misschien zölf a wa passeerd of a’j dat hebt heurd van oe vader of grootvader, dat dee ok wa es mangs ineens stil kon stoan en dan dachn ie, hoo kan dat toch, en woarum trekt ze no nich an en dan zol der ok op een of andere manier ne geest bie wezn west, De pear hebt mangs n apart zintuug, wat wie zölf nich könt...
nl.verhalenbank.128533
By nacht mat men noait midden op 'e wei rinne, hwant men kin dan oan kant reage wurde troch in lykstaesje.
nl.verhalenbank.38339
Mem har beppe wie mei de helm geboaren. Hja woe noait lije dat mem en dy by 't tsjuster midden op 'e wei roannen. Hwant dan koenen se tsjin in lykstaesje oprinne en in rare stomp krije.
Mem har beppe seach lykstaesjes fan tofoaren. Hja hat ek sjoen hoe't har eigen soan op in skip fordronken is.
Hja sei de deis fan tofoaren noch tsjin him: "Dû mast der...
nl.verhalenbank.37750
Der woarde froeger altyd sein: Noait midden op 'e wei rinne by nacht. Dat wie fanwege de lykstaesjes.
nl.verhalenbank.33720
Ze zegge, dattat veul minse overkomme is. Jan Willems verteldenes, dat ’t mee hum ok was gebeurd. Toetie soaves es ’n keer dör de gemeinte gieng, was ie zo mar ienens ien ’n graaf gezet. Mar toe ze ’m vroege: “Mar Jan, wie deej da?”, zètie: “Bè [wel], Schiedam!”
nl.verhalenbank.49715
Er kwam es iemes ’soaves loat van Doornenburg af. Ien de Grunestroat kwam er inens ’n zwarte kat nève ’m lope. Opens sprong ze op zien schouer. En ze wier toen zo zwoar, dat de kjel hos nie mer vuruut kos komme. De kat bleef zitten totda ze bé’j de huus kwame. Toe sprong ze van de schouer af en liep weg. Hé’j zag ze nie mer.
D’r was ok es iemes soaves...
nl.verhalenbank.49649
It wie yn 'e Harkema op in joune, moai let, tsjin 'e nacht oan. Ik wie by in ploechje jongfolk, dêr wie Taeke Postma ek by. Wy wienen op 'e Boskreed, dy't nou forhurde is.
Doe sei Taeke ynienen: "Even oan kant, jonges, der komt in lykstaesje oan." Wy gongen allegear oan kant wylst dy lykstaesje passearde, mar net ien fan ús, bihalve Taeke, dy't hwat...
nl.verhalenbank.28088
Alde Bearn wenne yn Driemunt. Dy sei us op in moarn: "Ik ha de hiele nacht net slept." Hy sei tsjin ús: "Hwat wie't dêr allegear in leven en hwat in ljocht allegear. 't Gong de hiele nacht troch."
Dat wie op it plak, dêr't nou de rykswei is. Dat hat hy fan tofoaren sjoen.
nl.verhalenbank.26066
Anne Feddema (^) fortelde: Ik wie us yn 'e nacht bûten ('t Wie yn Broek). Doe kaem der in juffer oan. Ik bleau stean om to sjen. Doe wie se samar ynienen wei.
nl.verhalenbank.18188
To Gytsjerk rolle froeger op in bipaeld plak yn 'e nacht altyd in sek mei nuten oer de wei. Heit (de lettere master Wybenga) hat us in kear sitten to wachtsjen mei it mes iepen oan 'e kant fan 'e wei, om de sek mei nuten to naderjen. Mar doe wie dy sek der krekt net.
nl.verhalenbank.19725
In Bergeijk liep vroeger een weg naar de lage Berkt. Naar men vroeger beweerde, en sommige ouden van dagen beweren het nu nog, zat daar 's nachts altijd een heel klein vrouwtje van maar enkele centimeters hoog, tegen een heg geleund. Ze had altijd twee strengen garen om haar hals. Toch zei ze steeds: 'Ik zou naaien als ik garen had.'
nl.verhalenbank.49847
Doe't Piter (Piter is har man) noch by my kom (tidens de forkearing) gong er op in kear even nei tolven by my wei. Syn âlden wennen yn in keetsje hjir net fier wei. Doe't er omtrint thús wie, tocht er: Der binne guon by ús op 't paedtsje. Mar hy koe se net ynhelje. Hy seach trije minsken en 't like him sa ta dat it syn heit en mem mei syn suster Iebel...
nl.verhalenbank.15876
Se seinen froeger algemien: noait midden op 'e wei rinne, hwant der kin ris in lykstaesje oankomme dy't men net sjocht. Dan wurde jo samar oan kant reage.
nl.verhalenbank.27998
Op 'e Triemster loane, dêr spûke it. Dêr siet nachts altyd yn in great gat oan 'e side fan 'e wei in minske (in frou) to potskrabjen.
nl.verhalenbank.38112
Het zwatte spook
'n Aovend begun a zachtjes an te vallen, dow Jens van Berghoes in Almelo oet 't spuur stapte, um te voot nao 't hoes te gaon. Fietsen wazzen d'r dow nog rech nich en dan was loopen de bôsschop.
Jens van Berghoes harre 'n wek of zes nao Holland west hen grösmeijen en ok nen goo'n deute verdeend en dan wi'j wa wier op 't hoes an. Wat zien...
nl.verhalenbank.128407
Ik haw in kammeraet, dy hyt fan Fokke. Dy wennet hjir ek yn 'e Harkema. Dy syn suster hie forkearing. Dy har feint kom op in nacht by harren wei. Hy moest earst in eintsje sânpaed del. Mei't er op 'e wei fytse soe, komt er werom, hwant hy hie dúdlik in bigraffenis sjoen. Dat wie op Homeare. Dy feint woarde troch dy lykstaesje tobekdrukt. Hy koe der...
nl.verhalenbank.33286
Jehannes Koster wenne yn Kollum. Hy hie in kear nei syn famylje ta west yn Twizelerheide. Doe't er op 'e weromreis wie, doe wie 't al let op 'e joun. Doe woarde er samar ynienen oan kant reage. Doe stie dêr in lykstaesje. Hy woarde sa binaud, dat hy is weromgong nei de famylje yn Twizelerheide en dêr is er dy nachts bleaun. Hy doarst net nei hûs ta.
nl.verhalenbank.19453
Men mat nachts noait midden op 'e wei rinne, oars kin men oan kant set wurde.
nl.verhalenbank.38462
