Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Hja wenne oan 'e feart. As de bern op it iis rieden, by 't winter, foelen se altyd op it iis op it plak dêr't hja wenne. Alle minsken wienen bang foar har.
Sy koe har yn in kat foroarje.
nl.verhalenbank.20562
Der hie by Jehannes Hinses in boer west fan Grinslân. Dy hie sein: Ik bin forlegen mei myn fé. Sa en sa. De man wie widner.
It fé wie alris earder siik west en nóu wie 't noch slimmer.
"Sjoch," sei er tsjin Jehannes Hinses, "'k ha hier fan 'e kij meinom." Jehannes Hinses biseach it.
"Nou," sei er, "dìzze kou mast mar ris hwat koekjes jaen, dy wurdt...
nl.verhalenbank.24704
Van vier tooveraers die malcanderen het hooft afhieuwen ende wederom opsetten, waerby dat Doctor Faustus oock tsyne dede.
DOctor Faustus quam in de vasten tot Francfort in de misse, denwelcken zijnen geest Mephostophiles onderrichte hoe dat in een seker herberghe by de Jodestrate vier toovenaers waren die malcanderen het hooft afhouden ende die tot den...
nl.verhalenbank.72345
Doe't ik noch net troud wie, haw ik yn Dútslân melkersfeint west. Dêr wie ek in Italiaen. Dy koe fan alles. Hy foroare samar in glês bier yn wetter. Ek ha 'k it sjoen, dat er in okshoofd fol wetter, dat ûnder 'e goate stie tusken tûm en finger beet krige en sa optilde.
Hy stjûrde de boer nei de stâl ta en sei: "Dû mast de stront oprêdde," en de boer...
nl.verhalenbank.17046
As in bern bitsjoend wie moest men nuddels en spjelden yn wetter siede en dat wetter moest men it bern opdrinke litte. Ritske Aeltsje fan Houtigehage die dat altyd. Sy hie faek mei tsjoenderij to kampen.
nl.verhalenbank.12276
Imke de Jong hat mei myn skoanheit ûnder tsjinst west. Hy helle allerhande fiten út ûnder tsjinst en dan kaem er wer yn 'e cachot. Ek in kear, doe hie er wer hwat úthelle, doe sieten se him achternei.
Oan 'e iene kant fan 'e kaserne yn Ljouwert wie in gracht. Doe hie Imke syn jas útlutsen en dy yn 'e gracht smiten. En doe gong er dêr op dy jas sitten.
nl.verhalenbank.29790
Der wienen in keppel tsjoensters yn dizze kontreijen, dy koenen har yn katten foroarje. De oanfierder wie de kat Moazes.
Jouns gongen dy katten yn in bargetrôch oer de Burgumermar hinne nei de oastkant en dêr dienen se dan yn 'e nacht har tsjoensterkunsten.
De moarns bitiid kommen se werom oer de Mar. As se dan op 'e kant wienen op 'e droechte, dan sieten...
nl.verhalenbank.19647
Der wie in frou, dy wie jouns altyd fuort.
Har buorman tochte: "Dêr wol 'k mear fan wite."
Doe bispionearre der har. Doe seach er dat se har útklaeide en nei de kelder ta gong. Dêr salve se har yn mei salve út in potsje wei. Dat struts se ûnder 'e hals, en ûnder 'e earms en ûnder 'e boarsten en ja, oeral. Doe't se dat dien hie, klaeide se har wer oan. En...
nl.verhalenbank.11541
As de tsjerne bitsjoend is en men kin gjin bûter krije, dan mat men siedend wetter yn 'e tsjerne jitte.
Dan geane dyselden dea dy't de boel bitsjoene.
nl.verhalenbank.21482
Klaes Talma hiet ús heit. Hy wenne oan 't Wyldpaed, tichte by 't spoar. Hy wie noch in jonkje.
Op in kear gong er nei in âlde frou ta om molke. Der wie in jonkje by him, dat wie syn kammeraet.
It âld minske joech heit in apel, mar se sei der by, dy apel mocht er net mei it oare jonkje diele, dy moest er allinne opite.
Doe woarde heit siik. Earst gong hy...
nl.verhalenbank.29627
Der wienen ek guon, fortelde ús mem, dy hienen in toverboek. Dêr koenen se soldaetsjes mei út 'e hurddobbe komme litte. Dy bigongen dan moai to marsjearen.
Sa'n toverboek rekken se noait wer kwyt. As se 't kwyt woenen moesten se krekt deselde wurden brûke as dêr't se 't mei krige hienen. En dat wisten se meastal net mear.
't Koe net forbrând wurde en ek...
nl.verhalenbank.32979
Yn 'e Houtigehage wenne in sikere Minke, dy hie in bern, dat wie bitsjoend. Minke woe lykwols sekerheit ha en dêrom makke se it holkessen fan 't bern iepen. En doe wie 't al sa, dêr sieten krânsen yn fan fear. Doe woe se noch wite hwa't de tsjoenster wie. De minsken retten har oan, sy moest spjelden siede yn wetter, dan kom de tsjoenster opdaegjen. Dat...
nl.verhalenbank.34449
Vroeger en dat is waar gebeurd, werden de mensen van de weg getrokken, met paard en wagen, door een geest. D'r reed een boer over de Kamperdijk van Benschop naar IJsselstein. Die wier met paard en wagen in het water getrokken. Door die geest!
nl.verhalenbank.50905
Frânse Hinke wie duvelbanner. Sy wie de opperste fan 'e tsjoensters. Sy sei: "Jimme matte in pakje spjelden goed yn wetter siede litte. De pine, dy't de tsjoenster it bern oandien hat, sil se dan sels ûndergean. Sy sit dan to razen en to kjirmjen."
Heit en mem ha de ried opfolge. Dy't se net fortrouden ha se net yn 'e hûs litten. Ik wie mei in wike wer...
nl.verhalenbank.24448
Vrouw Van Dijk uit Hekendorp die had een zwart draadjie om d'r vinger. Daar dee ze kunste mee. De vrouw van Sander de Goeij die mos een kind krijge, legge wurme een hele tijd, maar 't kind kwam maar niet. Die boer naar vrouw Van Dijk. "Ga maar naar huis; alles is in orde". En dat kwam zo uit ok. En ze konde op een keer 't paard niet uit 't water krijge....
nl.verhalenbank.72626
M'n moeder d'r grootvader die liep door 't Meer*. Toen werd ie teruggezet over een sloot. Je had d'r ok wel die in 't water bleve zitte. Dat beurde overal heen.
*land in Meerkerk
nl.verhalenbank.60746
As bern woarde ús forteld, as wy hwat opieten, dat in tsjoenster ús joech, dan krigen wy in pod yn 't liif. Om dy kwyt to reitsjen, moest men safolle griene sjippe en in stik of hwat spjelden en safolle wetter dêr op mei elkoar siede. Dan moest men dat focht dêr ôf dreagje. En dan moest men fan dat focht nou en dan hwat opdrinke. Men woarde dan bot...
nl.verhalenbank.21096
Je moes juist door 't paardepad lopen. Juist as je door 't wielspoor liep, dan beurde d'r iets. Maar in het paardepad kon je niks overkomme. Mense die met de helm gebore ware, die spookte rond in het wielspoor. De blinde belie, datgene wat van die mense uitging zal ik maar zegge, dat was doende in het wielspoor. Dan ginge ze van de weg af. Ze werde in 't...
nl.verhalenbank.60747
As d'r een vrouw in een huissie, vroeger in Meerkerk en ze had een kind betoverd of zo, dan verbrandden ze dat vrouwgie. En die boeven kropen in dat huissie. As d'r één betoverd was, dan kookten zen een zwarte kip in kokend water. Dan was die toverheks verbrand. Ze vonden wel eens rozen in het hoofdkussen. Dat was ook toverij. Vroeger hebben ze wel eens...
nl.verhalenbank.50874
M'n grootvader was een bomenrooier in Harmelen. En die heb ik dikwels hore vertelle, je had daar een bepaalde plek, daar konde ze niet door de brug heen. 't Lag niet an de brug, 't lag niet an de grond. Maar d'r woonde vlakbij een vrouwgie en die had d'r de macht over, om een boot tege te houwe of te late gaan. Op een keer konde ze d'r ok weer niet...
nl.verhalenbank.57869
