Datasets - ISEBEL

Der hie by Jehannes Hinses in boer west fan Grinslân. Dy hie sein: Ik bin forlegen mei myn fé. Sa en sa. De man wie widner. It fé wie alris earder siik west en nóu wie 't noch slimmer. "Sjoch," sei er tsjin Jehannes Hinses, "'k ha hier fan 'e kij meinom." Jehannes Hinses biseach it. "Nou," sei er, "dìzze kou mast mar ris hwat koekjes jaen, dy wurdt...

betoveren

nl.verhalenbank.24704

Ik haw ris fortellen heard dat ien earne út in herberch wei (wie 't Swarteweisein) in speake út in tsjil stikken makke fan ien dy't dêr foarbykaem. Dyselde hie him de gek oanstutsen en dat wie syn wraek. Doe koe dyselde net fierder ride mei de wein. (Hy die dat sûnder by de wein to kommen.)

belachelijk

nl.verhalenbank.31321

Der wie ris in smit, dy wie frijhwat eigenwiis. Hy miende, dat er de allerbêste smit wie fan 'e hiele wrâld. Dêrom liet er boven 'e doar sette: Smid der smeden, meester bovenal. Mar de duvel woe him dat ris even bitelle sette. Dy forhierde him by dy smit as feint. Doe kom dêr ris in koetsier, dy hie in hynder foar de wein en dat hynder miste in izer. Doe...

bankschroef

nl.verhalenbank.32947

Heit handele wol gauus. Hy fortelde, dat op in snein hienen hy en syn broer Remmert oan 't handeljen west mei hynders. Doe soenen se dan op 'e hoeke fan 'e Swarte Wei by 't Wytfean elkoar ôflosse. Se hienen twa hynders foar de glêzen wein. By Jan Tsjerks plaets oan 'e Achttsjinde Wei bleau de wein samar ynienen stean. De hynders woenen net in stap...

handelen

nl.verhalenbank.19469

Der wie us in reizger to Jistrum, dy moest us in skoft wachtsje op 'e wein dêr't er mei ride soe. Om de tiid om to krijen gong er nei 't tsjerkhôf ta. Doe't er dêr hwat omkuijere, woarde er in deadsholle gewaer, dy siet noch heal yn 'e groun wei. Hy nom him der út en doe seach er dat der in rustige spiker troch de skedel hinne boarre siet. De reizger lei...

achterhoofd

nl.verhalenbank.20995

Duivel We moeten wel honderd jaar teruggaan. Veel verhalen heb ik van mijn vader en van mijn schoonvader te Bellingwolde gehoord. De duivel werd indertijd vaak gezien. In verschillende gedaante. Daar was b.v. de zwarte verschijning. Die was gevaarlijk. Wat zwart was, deugde niet. Een drie-kleur kat, die jongen kreeg met zwarte kleur, was door de duivel...

aanraking

nl.verhalenbank.45373

Was ook n keer n hail gierige boer; dei binnen dr nog veul heur. Hai har aan hail wat klaine luchies geld laind; moar ja, voak konden dei mensn t nait terogge betoaln; t was zo’n aarmoudige toustand in de venen. En zo gongen de stakkers fejiet. Meer den aine het dei smeerlap zo kapot moakt. In t leste gong e dood. En toun kwam de straf. Toun de kiste op...

armoedig

nl.verhalenbank.44925

Een van de beruchtste vuurgeesten in Oost-Brabant was ongetwijfeld de Gloeiige. En de voorbeelden hierover zijn dan ook niet gering. In de nabijheid van Steensel ligt een klein meertje: ‘Het Klotven’. Daar doet een verhaal de ronde over een gloeiende scheper (schaapherder). Op een dag in het vroege voorjaar ging eens een schaapherder met zijn kudde...

angst

nl.verhalenbank.49796

Imke de Jong stie us in kear oan 'e kant fan 'e wei oan diz kant Hurdegaryp. Doe kom der in wein oan. Hy frege of er mei ride mocht. "Né", seinen se. Even fierder gong it rêd samar ta de wein út. Doe koenen se net fierder. Dat wie Imke syn wurk.

aflopen

nl.verhalenbank.24542

In Kornhorn, even buiten het dorp, woonden twee broers, dat waren rare. Zuipen en vloeken dat konden ze. Maar dat gaat tot een zekere tijd toe. Op een keer zaten ze samen op de varkenswagen. En toen werd de een der zo maar afgegooid, zonder dat er een gezien werd. Dat was het werk van de duivel.

nl.verhalenbank.28025

't Was zelfs zo sterk, je had hier een kroegje bij de aanlegplaats. En de boere, die moeste rije voor de heerlijkheid. En as ze dan niet genoeg verteerden in dat kroegje, dan viele de wagens omver.

aanlegplaats

nl.verhalenbank.125574

Mensen die water bij de melk doen Toen we nog op de Heikansebaan woonde, hadde even over de brug 'n boerderij, die heette de Beer, die noemde ze altij: ga mar naar Kee Water, omda ze altij water bij de melluk dee. Da was in 14-18, in de oorlogstijd. Dan kwame we thuis en dan zeije ze: 't is wir voor driekwart water, dan zag ie zo blauw. Daarom noemde ze...

aanlengen

nl.verhalenbank.41626

E: He'j völ met peer umgoan vrower? S: Oh joa, schei toch oet. E: Ik heb wa es heurd, dat dee der meer met könt as normaal. S: Ik heb acht joar bie Kiekbos west. Bie Borghuus. Van Borg-Bos, van n breur der van. Oom Bernard. E: Is oe doar wa es wat met passeerd met dee peer? S: Nee. E: Ok nich, at ze ineens stil stunde op ne weg? S: Oh nee dat hebt ze doan...

avond

nl.verhalenbank.128658

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur