Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
141 datasets found
Dutch Keywords: wagen kar
H.E.: He’j oene vrouw nog owwer n zul hen mötn buurn? E.M.: Dat wet ik zoa nich, mer wa n nienduur in, nienduur in, H.E.: ie mosn de vrouw owwer n zul henbuurn en a’j dan struukeln was dat n slecht vuurteekn. E.M.: dien moder he’k ok nog helpn mooi maakn, wat nen mooin kroam. Wat nen mooin kroam. (Er wordt door elkaar gepraat). Ik zat achter in de...
nl.verhalenbank.128546
Sterke Hearke wie noch in jonge, fortelde heit. Doe wied er us in kear op 't Fean (= Surhústerfean). Doe wienen dêr in stik of hwat mannen, dy losten in wein. Der leinen dikke beammen op 'e wein en dy leinen se iene foar ien op 'e groun. Dêr stie Hearke by to sjen. Doe gongen dy lju yn 'e herberch en kochten in buorrel, mar sy nommen Hearke net mei. Doe't...
nl.verhalenbank.23731
De geredde gravin Jacoba van Beiere, of 'n andere gravin, das 'n verhaaltje van Hilverenbeek. De boere van Westerik, das daar 'n buurtschap, hebbe daar us voor 'n escorte gezorrugd van Jacoba van Beiere, of Anna van Henegouwe. Wie da precies was weet ik nie. Mar in elke geval, die gravin was op weg van Den Haag naar Brussel. Ze ging toen over de Goolse...
nl.verhalenbank.41639
Thomas en Clare rieden mei de hounekarre. Doe passearde der in lykstaesje, dy't se net seagen. Sy woarden mei karre en al yn 'e berm set. Doe't de lykstaesje foarby wie koenen se wer fierder.
nl.verhalenbank.27580
Myn swager syn heit is nou sahwat in fjirtich jier dea. Hy fortelde, hy hie us op in nacht om in ûre of alve ûnderweis west mei de wein. Hy ried op Grinzer Pein yn, dêr't er wenne. Hy wie op 'e Noardwikumerheide, yn 'e buert fan Noardwyk en Mearum. Dêr hearde er hwat sûzjen. Hy draeide him om op 'e wein en hy seach achter him. Mar der wie neat to sjen....
nl.verhalenbank.25552
Twa man fan 'e Boelensloane hienen mei de karre mei hinnen nei Ljouwert ta west. Dy hinnen hienen se op 'e merk to jilde makke - 't wie op in freed - en se hienen der wer smoar foar kocht. Dat kochten se op 'e merk. De oare deis - saterdei - soenen se it togearre útsutelje. Doe't de beiden ûnderweis wienen fornommen se dat der hwat oan komme moest, hwant...
nl.verhalenbank.29383
Der wie ris in smit, dy wie frijhwat eigenwiis. Hy miende, dat er de allerbêste smit wie fan 'e hiele wrâld. Dêrom liet er boven 'e doar sette: Smid der smeden, meester bovenal. Mar de duvel woe him dat ris even bitelle sette. Dy forhierde him by dy smit as feint. Doe kom dêr ris in koetsier, dy hie in hynder foar de wein en dat hynder miste in izer. Doe...
nl.verhalenbank.32947
Hy hat arbeider west by in boer. Der mat it alris gebeurd wêze dat twa sterke hynders in foer dong dat op 'e wein laden wie, net út it skerngat wei krije koenen. Doe hat Hearke de wein der pûr-allinne útlutsen mei dong en al.
nl.verhalenbank.34489
Eibert Veenstra wenne ek yn 'e Westerein. Dy wie ek ôfgryslike sterk. Hy wie boer en fékoopman tagelyk. 't Wie yn 'e hjerst en om by him to kommen moest men in hiele smoarge modderreed lâns. 't Wie in hiel ein en 't wie ien en al brabze. Hindrik van der Veen ried altyd mei bargen nei Ljouwerter merke ta. Op in kear soed er bargen fan Eibert ophelje. 't...
nl.verhalenbank.27387
Yn 't hûs dêr't nou Jille Tsjoelker wennet yn 'e Rotfalle rint nachts op 'e telle altyd út him sels in wein op en del.
nl.verhalenbank.33325
Ek in kear doe wie de wein fol dong en dy stie yn 't skerngat. De beide hynders koenen de wein der net wei krije. Doe smiet Hearke de silen los, hy krige sels it tiksel yn 'e hân en luts it der sels út. Rienk van der Meer fortelde 't my, dy arbeide mei him. Se neamden Hearke altyd 'pake'.
nl.verhalenbank.27634
By dyselde boer hat myn wiif har heit arbeider west. It gong dêr altyd raer op dy plaets. Nachts rieden de weinen op 'e telle út har sels hinne en wer. De boer hearde it ratteljen fan 'e weinen en koe der net fan sliepe. Skoanheit wie doe noch jong. Dy slepte yn 'e stâl yn 't bêdsté. Dy stjûrde hy op in nacht nei de telle ta om to sjen. Sels doarst er...
nl.verhalenbank.33537
Twa man fan 'e Houtigehage gongen in kear mei in wein mei bijen nei Drinte ta nei de heide. Dêr roan in hynder foar. Underweis by de Mouneleane achter Duerswâld dêr kom in grouwe swarte houn oansetten. Dat wie in pleachbeest. Dy roan by har lâns. Sy skopten him yn 'e sleat, mar in eintsje fierder, dêr wied er al wer njonken har. Doe ha se him wer yn 'e...
nl.verhalenbank.23730
Ek us in kear doe kom heit mei in foer hea út 'e mieden wei. Doe briek der ûnderweis in as. Doe hat heit ûnder 't riden dy as hyltyd fêsthâlden en de wein oan ien kant tild, krekt salang oan't er by de smid wie.
nl.verhalenbank.19445
Hjir yn Stiensgea hat in famyljelid fan him wenne. Dy wie by de boer yn 't wurk. Hy hiet ek fan Hearke. Dy wie ek wol sà sterk. Se laedden in kear hea op 'e wein. Doe sei de boer tsjin him: "Jo stekke àl hwat dikke stikken op. Tink om 'e sydljedder. Dy mat it hâlde, ik wol 't spul net stikken ha." "Ik sil der om tinke", sei Hearke. Mar doe wie 't al to...
nl.verhalenbank.27636
Durk-om (= Durk Bouvin) en Jan Taekema dy hienen togearre op 'e sutel west mei matten. Dy hienen se op in karre. De jouns kommen se werom. Sy wienen sahwat by Swarteweisein. Durk-om lei yn 'e karre en Jan Taekema luts de karre foarút. Dat dienen se beurt om beurt, dan koe de iene nou en dan hwat útrêste. Mar by Swarteweisein woe de karre ynienen net...
nl.verhalenbank.23875
Sterke Hearke wie arbeider op 't Bouwe-kleaster by Bindert Japiks. Hja wienen ris oan 't dongladen. Twa hynders moesten in weinfol dong út it skerngat lûke. Mar de hynders koenen gjin skrip krije. Doe die Hearke de hynders foar de wein wei. Hy krige it tiksel beet en luts allinne it hiele foer ûnder ta 't skerngat út. Doe die hy de hynders der wer foar en...
nl.verhalenbank.28920
Op 'e Grinzer wei nei Ljouwert ta kaem in hynder mei in sjeas oan. Japik Ingberts frege of er mei ride mocht. "Né", sei de man yn 'e sjeas. Doe roan Japik Ingberts njonken de sjeas lâns en foar 't hynder lâns en sa roan er hyltyd mar yn 'e wei. Dat de man yn 'e sjeas rekke deaforlegen en sei: "Alla, jo matte mar mei ride."
nl.verhalenbank.18202
Yn Mearum (= Marum Gr.) wenne in man dy bileefde ek altyd nuvere dingen. Tominsten neffens syn sizzen. Hy hiet fan Leffert Boonstra en wie koopman. Hy ried mei de hounekarre nei Grins. "Op in kear," sei er, "hie 'k safolle handel, dat ik moest alles opstapelje op 'e karre, de iene kiste op 'e oare. Hinnen en kninen en biggen en neam mar op. It wie in...
nl.verhalenbank.27592
Sterke Hearke krige de ploege by de sturt beet. De ploegen hienen doe mar ien sturt. Hearke luts allinne in foer dong út it skerngat wei. Op in kear wie Sterke Hearke oan 't meanen. Hy tochte: "Hwat wol dat min." Doe hied er al in hiel stik ôfmeand. Hy nei de seine sjen en hwat wie doe 't gefal? Doe siet de fuorring noch om 'e seine hinne.
nl.verhalenbank.20969
35