20 datasets found
Dutch Keywords: wachten Place of Narration: Drachten
Myn âldelju wienen us to jounpraten. Sy soenen wer fuort om goed tolve ûre. Mar doe seinen dy lju: "Jimme komme tusken tolven en ienen net fuort, dat is gefaerlik: dan is alles warber." Doe binne se dêr bleaun oan ien ûre ta.
nl.verhalenbank.38660
Der roan in paed oer 't tsjerkhôf hinne. Der wie in dokter dy moest dêr jouns altyd sahwat om deselde tiid lâns, as er fan 'e pasjinten werom kom. Doe wienen dêr in pear biisfeinten, dy woenen de dokter ris to grazen nimme. Der lei in bartsje oer de droege sleat hinne en dêr gongen dy beiden ûnder lizzen. Sy soenen beare dat se liken wienen. Doe't de...
nl.verhalenbank.33108
Der wie in faem, dy tsjinne by de boer. Dy faem woe noait forkearing ha. Hja krige wol genôch oansyk, mar sy stegere alle manlju ôf. Dêr woarde se faek om pleage. Op in kear, doe't se wer ris tige narre woarn wie, doe sei se: "Goed, de earste de bêste, dy't om my komt, dy bliuwt, as wie 't de duvel ek." De earste dy't kom, mocht bliuwe. De frou seach dat...
nl.verhalenbank.19737
Der wie in fanke, dy wie boerefaem yn Kuzumer yn Grinslân. Dat fanke wie nergens bang foar. Op in kear, doe hienen se by de boer in hokling slachte. 't Wie al joun en 't wie donker. Doe sei de boerinne: "Och hearink, nou ha wy 't sâlt forgetten!" Doe woarde de faem der op útstjûrd om gau even nei de buorren ta om sâlt op to heljen. Doe seinen de oaren...
nl.verhalenbank.23454
Der wie in boer, dy hie in feint op 'e klaei. Dy wie oan 't ûngetiidzjen. Dy feint stie nergens foar. De boer tocht: "Ik sil him ris bang meitsje." Doe gong de boer op in joun yn 'e daem sitten mei in wyt lekken om. De feint moest dêr lâns. Dy tocht: dat wite ding, dat heart dêr net. Hy ûnderhelle de jageline fan 't hynder en sloech de boer dea.
nl.verhalenbank.25623
Der wie in man, dy mocht graech drank. Hy kom faek mei in sneed yn 't ear thús. It wiif woe him dat graech ôfleare. Hja hie 't al faek prebearre, mar 't woe har mar noait slagje. Op in kear, doe wied er wer fuort. 't Wie al tsjin tolven, doe kom se fan bêd ôf en doe die se 't lekken om. En doe wachte se him ôf. Doe't er de doar yn kom, swaeide se mei de...
nl.verhalenbank.32887
It mat yn earder tiden ris gebeurd wêze op 't Bûtenfallaet, net sa fier fan Drachten ôf. Dêr wenne in boer, dy hie twa feinten en in arbeider. Ien fan dy feinten liet him sa ris ûntfalle, dat er noait bang wie. Fan dy plaets kom men yn it doarp oer skeanpaden hinne. Sa nou en dan moesten se in sleat passeare en oer dy sleatten leinen planken. Op in joun...
nl.verhalenbank.33384
Der wie in greatfeint, dy wenne by de boer yn Boarn. Op in kear gong er nei Hinke ta. Hy woe de takomst wite. Hinke sei, der soe him in great ûngelok oerkomme. De greatfeint leaude it net. Der wie ek in lytsfeint by har op 'e plaets. Dy wie deabinaud yn 't tsjuster. Doe moest der us in kear in stik ark helle wurde. Dêr moesten se twa, trije stikken lân...
nl.verhalenbank.23625
Klaes Bosma wenne to Nijtap njonken dikke Bôkke (v.d. Burg) op 'e plaets fan Hedzer Brandsma. Hy forlear dêr syn frou. Hy biloofde har fan tofoaren, hy soe net wer trouwe. Mar hy hâldde him net oan syn wurd. Hy troude mei in sekere Aeltsje. Doe't se fan 't gemeentehûs werom kommen, siet syn earste frou ek yn 'e wein. Hja kom letter hyltyd wer by him....
nl.verhalenbank.24942
Tusken tolven en ienen is 't yn 'e nacht nergens feilich. Ik haw in man kend yn 'e Houtigehage, as dy even nei tolven út 'e kroech kom, gong er dêr sitten oan 'e kant en hy gong net earder de wei út as it moest earst ien ûre wêze.
nl.verhalenbank.27525
Twa jongkeardels woenen us in kear ien bang meitsje. It paed gong oer 't tsjerkhôf, dêr moest dyselde lâns. Dat wisten dy jonges. Sy hienen elk in wyt lekken omslein en sa gongen se tsjin 'e tsjerkemuorre oan stean, de iene boppe op 'e oare. Doe wie dyselde der oan kom. Hy wie stean bleaun en hie sein: "Twa ha 'k wol gauris op elkoar sjoen, mar dêr noch...
nl.verhalenbank.24945
Der wie in boer, dy hie nei stêd ta west. Dêr hied er beesten forkocht. Hy hie gâns sinten bard en dy sinten hied er by him. Der wied er nou mei op stap nei hûs ta. Underweis hearde de boer guon oankommen. "Deksels," tocht er, "ik mei wol om in skûlplak sjen. Ik ha safolle jild by my, as se it dêr us op munte ha." Doe lei dêr in omkearde boat yn 'e berm...
nl.verhalenbank.19968
Myn omke Tsjibbe van der Veen wie skipper. Hy wenne yn Drachten. 't Wie fan âlds in Burgumer. Op in kear kaem er fan 'e Harkema. 't Wie let op 'e joun en hy hie sinten yn 'e bûse. Hy wie rinnende. Omke soe wer nei Burgum ta. Doe't er sahwat op it Wytfean wie seach er twa man oankommen. It wie krekt as waerd it him ynjown dat dy twa it wolris op syn jild...
nl.verhalenbank.29649
De duvel foroaret him soms yn in ekster. As ien hwat úthelle hat en hy komt thús, dan kin 't gebeure, dat der nachts in ekster op it hûs sit to skatterjen. Dat is dan de duvel.
nl.verhalenbank.26130
Der wie is in man, dy hie de pik yn op 'e doomny, omt dy it evangeelje forkundige. Hy moest dêr neat fan ha en hy nom it bislút, hy soe de doomny deameitsje. Doe liet er in boadskip yn 'e nacht nei doomny bringe dat dêr en dêr, ergens op in iensum sté, dêr lei ien op stjerren en dy hie bigeard mei doomny to praten. Doomny lei al op bêd, mar hy kom der gau...
nl.verhalenbank.23514
Yn 'e buert fan Aldegea hat in bakker wenne. Dy moest wit hoe faek in nije feint ha, hwant alle feinten gongen by him dea. Op in kear, doe hied er wer in nije feint krige. Dy wie op in joun yn 't bakhûs. Doe wienen der samar fjouwer katten by him kom. De bakkersfeint wie net bang. De katten seinen tsjin elkoar: "Sille wy him mar wippe yn 'e suortsjettel?"...
nl.verhalenbank.24870
Der wie in boer, dy hie mei in koe nei stêd west. Op 'e weromwei moest er in stik lân troch, dêr kommen trije wegen op út. It wie moai ljochtmoanne waer. Hy sloech de wei yn dy't nei it plak ta fierde dêr't hy wenne. Doe hearde er praten. Hy tocht him hwat binaud omt er it jild by him hie, dat er foar de koe bard hie. Oan 'e kant fan 'e wei lei in...
nl.verhalenbank.23449
Tusken Boksum en Blessum wie in binnenpaed mei allegear houtsjes, dy't oer sleatten leinen. Dêr earne stie ek de plaets fan in sekere boer Miedema. Dy boer stie bikend as in from en rjochtskepen man. Op in kear wie der skoalleforgadering fan 'e Kristlike skoalle yn Boksum. Miedema wie bistjûrslid en wie dêr ek oanwêzich. It woarde nochal let dy jouns...
nl.verhalenbank.33712
Us heit mocht graech in buorrel en dan gebeurde it wol dat er dronken thús kaem. Dan wie mem mar hwat bang foar him omdat it dan wolris raer gong mei him as er thús wie. Op in kear sieten mem en ik yn 'e hûs. Wy wachten op heit. Wy hienen in losse trap dêr't wy mei op 'e souder komme koenen en doe op in stuit woarden mem en ik beide kjel. De trap foel om...
nl.verhalenbank.37012
Piter van der Kloet wenne yn 'e Surhústerfeanster Mieden. It wie hwat in nuvere man. Op in kear hied er nei de froulju ta west yn Greategast. Hy wie al wer by honk. Hy moest oer in barte om op it hiem to kommen. Mar midden op dy barte siet in dikke, grouwe houn. It wie in pûrfremde houn en hy seach Piter mei greate, gleone egen oan. Piter waerd bang en...
nl.verhalenbank.19846
35