Datasets - ISEBEL

Doomny van Velzen fan Droegeham hie in protte fijânnen trochdat hy de wiere leare forkondige. Der ha guon west, dy woenen him deameitsje. Mar hy woarde troch Us leaven Hear biskerme. Dat gebeurde sa: Op in kear ried er yn in glêzen wein. Doe soed er nei in oar plak ta to preekjen. Underweis skuort ien de doar fan 'e wein iepen en hy wol doomny in stek mei...

God

nl.verhalenbank.33734

Twa jongkeardels woenen us in kear ien bang meitsje. It paed gong oer 't tsjerkhôf, dêr moest dyselde lâns. Dat wisten dy jonges. Sy hienen elk in wyt lekken omslein en sa gongen se tsjin 'e tsjerkemuorre oan stean, de iene boppe op 'e oare. Doe wie dyselde der oan kom. Hy wie stean bleaun en hie sein: "Twa ha 'k wol gauris op elkoar sjoen, mar dêr noch...

angst

nl.verhalenbank.24945

Yn 'e tiid dat der ympost bitelle wurde moest op it slachtsjen woarde der wol gauris slûke. Der wennen yn in doarp twa man, dy slachten wolris in skiep op it tsjerkhôf. 't Wie altyd yn in donkere nacht as se dat dienen. Guon hearden wolris hwat op it tsjerkhôf, mar sy wisten net hwat it wie en net ien dy't it doarst to ûndersykjen. Sadwaende koenen dy...

angst

nl.verhalenbank.24021

Der wie in faem, dy tsjinne. Dy sei us in kear: "Ik wol joun in feint ha. 't Kin my neat skele hwa. As wie 't de duvel ek." Doe't se de jouns it iten op hienen, kom der in menearke oan, dy gong moai yn 'e hoeke sitten. Doe kom de frou by de faem en sei: "O heden, fanke, hwat hastû hjoed sein!" Doe sei de faem de wurden dy't se sprutsen hie. "Nou," sei de...

aanraden

nl.verhalenbank.18123

DE DUIVEL ALS HEER Het was vroeger en nu ook nog op vele plaatsen de gewoonte in de Kempen om in de kerstnacht op te blijven om zich toch zeker niet voor de nachtmis te verslapen. De meeste mensen bleven in de huiselijke kring. Er waren er echter ook die dit deden in een herberg, al werd daar door de pastoor vele malen tegen gewaarschuwd. Maar iedereen...

achterlaten

nl.verhalenbank.49585

Te Well in de laan die van het kasteel naar de molen leidt, zoude soms een onverklaarbaar gedrocht midden op den weg liggen, dat toch niemand eenig leed deed. Echter een zeker persoon stootte er eens tegen, waarop hij ten antwoord kreeg: 'Probeer het nu nog eens eenmaal?' – Het geruisch als het vallen van een grooten boom is soms ook voorgekomen,...

aanstoten

nl.verhalenbank.35561

Wat ik nou vertel, dat was al ten tijde van een vroegere kooiker. D'r zat toen een otter in de kooi en die ging toen uit de kooi de polder in. Die kooiker stuurde z'n knecht d'r op uit, achter die otter an. De kooiker sting bij het hoofdend van de kooi al klaar om die otter te vangen. Affijn, die otter komt de kant van de kooi op, bij de kooiker. Maar 't...

achteraan

nl.verhalenbank.57889

De doodsengel In de buurt van Grouw loopt een vaart, waar vroeger geen brug over lag. De boeren die hier woonden, staken met een bootje over. Een weg was er niet. Om bij de aanlegsteiger te komen, moesten ze over een smal polderdijkje. Er woonde een boer met een dochter, die Janke heette. Toen Jankes dagen waren geteld, gaf God een doodsengel opdracht...

aankomen

nl.verhalenbank.9510

Dwaallichten: Vóór de ontginning van het Broek bij het Beesels gehucht, “Bussering” was alles begroeid met wild grasland en struikhout. Mijn vader vertelde dat daar in zijn tijd ’s avonds een geheimzinnig lichtje tussen het struikgewas zweefde, iedere avond om 11 uur. Het lichtje bewoog zich schommelend enkele honderden meters op en neer. De mensen...

aanjagen

nl.verhalenbank.69395

1.6. De kaartspelers op kerstnacht Om zich niet te verslapen en tijdig gereed te zijn voor de Kerstmis, gaan sommige menschen wel in 't geheel niet naar bed. Al pratende en keuvelende, wordt, onder 't rooken van eene pijp bij de brommende kachel, de koude winternacht gezellIg gesleten, tot de klokketonen waarschuwen, dat de tijd daar is om zich ter kerke...

afkeurenswaardig

nl.verhalenbank.50000

ARM DOKKUM. Vroeger waren er twee klokken in Dokkum, die beide een menschelijke stem hadden in de stilte van den avond. Dc eene klok was treurig, en schreide: ,,Arm Dok kum! Arm Dok kum!" Zoodra de tweede klok dit hoorde, wilde ze troosten, en ze zocht vergeefs naar woorden, om de smart harer vriendin te lenigen. Elken avond kionk haar antwoord,...

's avonds

nl.verhalenbank.42212

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur