33 datasets found
Dutch Keywords: waarzegster uitkomen
By 't spoar wenne âlde Clare. Dy koe kaertlizze. Ik haw ris op in snein-to-joun mei myn broer en noch ien nei har ta west. Hja tyspele hwat yn 'e kaerten om, doe bigoun se tsjin myn broer to praten. Hja sei, hja seach de skoarstien by him rikjen. "Dû bist in man, dû kinst dy wol rêdde", sei se tsjin him. Dat is útkaem. Hy is ridlik gau dêrnei troud - doe...
nl.verhalenbank.29551
Ik ha wol us nei lytse Kjille west, de wiersizter fan 'e Gerdyk. 't Kom allegear út hwat se sei. "Krijst aenst in houn", sei se. "Dy byt dy fjouwer piken dea." 't Wie ek sa. "Wolst ek wol wer in frou ha," sei se, "mar dû krigest noait ien wer. Der binne oars fjouwer op dy forleafd." "Trije", sei 'k. "Ja," sei se, "mar de fjirde komt fan 'e wike." 't Wie...
nl.verhalenbank.24113
Hinke Kaert wenne to Nijebrêge. It wie in bitûfte kaertlizter. Us Hindrik-om hat us nei har ta west. Hy woe de kaert lein ha. Hja sei tsjin him: "Dû matst aenst oer in planke, dêr komt dy ien yn 'e mjitte, dy sil dy om hwat freegje, datstû yn 'e bûse hast. Hindrik-om gnyske. Hy leaude der neat fan. Hy hie forkearing hawn mei in fanke, dat wie útrekke. Hy...
nl.verhalenbank.19734
Ik hie fochten. 'k Hie ien in wân op 'e hûd jown. Doe krige ik in jier gefangenisstraf. 'k Sei: "'k Wol us nei Hinke Kaert ta. Dy wenne op Nijebrêge." Doe't ik der oan ta wie, kom der krekt in âld-mantsje wei. 't Wie in skipper. Hy lei dêr mei 't skip. "Sy hat my wiis makke, ik krige in nij skip, yn 't koart", sei er. "Hwat tinkt jo dêrfan?" Ik sei neat....
nl.verhalenbank.25445
Alde Tryn Snipel, de kaertlizter, kaem faek by ús mem. Op in kear wie se by ús, doe kom ús buorman Brant Veenstra der èk yn. Tryn bigoun to sjongen, en doe sei se tsjin Brant: "Dû hoechst net ûnder tsjinst." En 't kaem ek út. Hy lotte frij. (sjoch ek: B65-578 11)
nl.verhalenbank.38007
Hinke Kaert, dy't letter to Nijebrêge wenne, is ôfkomstich fan Wergea. Se seinen dêr yn Wergea altyd Hinke fan Rutsje. Hja hat twakear troud west. Hja hie fjouwer soannen. De fjirde soan wie in oerwinneling. In frou fan Wergea fortelde my ris: ik haw mei in freondin as greatfanke nei Nijebrêge ta west. Hja sei tsjin my: "Jo sille noch tsien jier faem...
nl.verhalenbank.33422
Us mem fortelde, in jongfaem fan Surhústerfean gong ris nei Ljouwert ta nei in wiersizter. Hja woe graech de takomst witte. Mar dy wiersizter woe it earst net sizze. De faem hâldde oan, hja woe it witte. Doe sei de wiersizter op it lêst, hja hie de bigraffenis fan dy faem sjoen. In pear wiken letter wie dy faem dea.
nl.verhalenbank.31026
Lytse Kjille wie kaertlizter. Sy hat yn Drachten wenne yn 'e Hounestege en op 'e Bopperein. Letter wenne se op 'e Gerdyk. Hwat Kjille sei kom wol aerdich nei. Twa maten gongen us nei har ta. Dat wienen Waetse de Jong en Hindrik de Jong. Hja sei tsjin Hindrik: "Jo wurde noait hwat yn 'e wereld." Dat is ek útkom, hy hat it noait fierder as arbeider brocht....
nl.verhalenbank.24826
Pake hat twa kear troud west. Syn twade wiif gong ris in kear nei de merk ta. Doe wie se noch net troud en sy koe pake noch net. Doe kom se yn in tintsje, dêr siet in wiersizter yn. Dat wiif fortelde har, hja soe trouwe mei in lange greate, bleke man. Dat is krekt sa útkom. It minske lies it út beppe har hân.
nl.verhalenbank.37898
Ik haw ek by in frommes yn Grins west. Dat wie in sikere W. Kortstra. Sy wenne yn 'e Meeuwerderstraat. Us hûs op 'e Dwarsfeart wie krekt ôfbrând. Myn soan hie nei de faem west mei de auto. De nachts nei de brân woarde myn soan om ien ûre oanhâlden troch de plysjes. De oare deis gong ik nei de kaertlizter ta, hwant ik woe wite hoe't it komme soe. Ik liet...
nl.verhalenbank.22878
Ien fan myn soannen hat in healjier lyn nei har ta west. "Gehuwd?" frege se. "Ja", sei er. "'k Sjoch ien bern," sei se, "mar 't is krekt as ha jo mear hawn. Sitte der elders ek bern?" Hy sei: "Ja, yn Ljouwert. Ik ha earder troud west." "Binne dy bern by de mem?" "Ja", sei er. "Binnen trije wiken kinne jo út jou ramen brân sjen, tichte by jo." Binnen trije...
nl.verhalenbank.22879
Antsje Snipel koe kaertlizze. Sy koe èk tsjoene, seinen se. It kaertlizzen kostte in kwartsje. Mar har suster Tryn Snipel koe 't better. Dêr gong ik us in kear mei myn neef hinne. Ik wie doe sawntsjin jier. Ik frege har: "Ha jo ek hwat ûnder 'e koark, Tryntsje?" "Né, nou net", sei se. Hja forkochten dêr wol drank. "Wolle jo ús de kaert lizze?" "Jawol,"...
nl.verhalenbank.25482
Ik wie mei Bareld de Meer nei Snits ta to monsterjen. Mei de strikel yn 'e binnenbûse, om to ûngetiidzjen. Mar wy krigen beide gjin wurk. Bareld sei: "Sille wy even nei Lytse Kjille ta op 'e Gerdyk? Dat wie in wiersizter. Wy der hinne. Kjille sei tsjin my: "Binne jo troud?" "Ja", sei 'k. "Krij dan mar safolle kaerten", sei se. Hja hie de kaerten út it...
nl.verhalenbank.22875
Ik ha der ek us west mei Anne Pultrum. Doe sei se: "De iene fan jim sil noch fiif bern ha en de oare sil noch ien bern ha." Doe't ik it thús fortelde, sei myn wiif: "Ik hoopje net dat ik dy fan fiif bin". (Hwant wy hienen al seis.) Anne Pultrum hie mar twa. Mar 't kom wol sa út: Anne krige letter noch ien en wy noch fiif.
nl.verhalenbank.22877
Ik kom wol us by Hinke Kaert. Dêr mocht ik graech hinne gean. Hwat dy sei dat kom sekuer nei. Jy koenen ek oer óáre minsken hwat to witen komme by Hinke. Hwa't jy mar neamden, dêr fortelde se hwat fan. Hja hie tichte by har in snúfdoaske stean, dat brûkte se sa nou en dan. Myn skoanheit wie widner. Myn skoansuster wenne by him. Ik woe hwat fan 'e takomst...
nl.verhalenbank.25088
Thomas Clare wenne yn 'e Westerein oan 'e Swâdde. Myn beide susters ha dêr ris hinne west, hwant Clare koe wiersizze. Fan myn iene suster sei se, dy soe trouwe mei in swarte man en sy soe oan 't wetter komme to wenjen. 't Is neikom: har man wie roetswart en sy kommen yn Gerkeskleaster to wenjen oan 'e feart. Der wie ek noch in nichtsje by. Dy har âlden...
nl.verhalenbank.32678
Wy gongen as fammen wol nei de wiersizter. Dat wie de widdou Plantinga. Wy moesten in dûbeltsje jaen om de takomst to fornimmen. Hja koe kopkekike. Hja seach yn 't kofjedik. Hja sei: Dat acht je net, Dat foracht je net En dat ûntgiet je net. Dêr is in swarte jonge, dêr is in blonde jonge, dêr komt in brief. Froeger op Ljouwerter Merke wie in tinte, dêr...
nl.verhalenbank.33764
Us mem har heit seach us in kear yn 'e swarte spegel. Dat wie mei Ljouwerter merke. Doe seach er dêr yn in wyfke, mei 't iene eech heal ticht. Pake sei: "Dy wol 'k noait fan myn leven ha." Mar de man fan 'e tinte sei: "Unthâld it mar. Dit wurdt jou frou." Pake krige gedoente mei har. En hy hat har krigen. 't Hie him noait hindere, sei er, doe't er har...
nl.verhalenbank.22133
Akke Kaert wenne yn Ljouwert (onjuist). Hja wie kaertlizter. Op in kear kom der in faem út 'e Harkema by har. Dy woe wite, hoefolle bern as se krije soe. Akke Kaert rekkene en rekkene. Sy hâldde even op, doe sei se: "Och heden, der binne twa." 't Is sekuer útkom. (Sjoerd Kooistra hat sels 2 bern. Wie 't syn wiif?)
nl.verhalenbank.22330
Yn 'e Westerein wenne Rixt Dykstra. Dat wie in kopkekykster. Dêr reizgen faek guon hinne om de takomst to witen to kommen. Myn wiif hat us mei har kammeraetske nei Thomas Klare west. Dat wie in kaertlizter. Dy wenne doe noch yn 'e Houtigehage. Klare forspelde de krekte tiid dat har kammeraetske trouwe soe. Hja soe swier foar de burgemeester komme, sei...
nl.verhalenbank.20525
35