Datasets - ISEBEL

I. De duivel 4. Wordt van hem verteld, dat hij, evenals de nachtmerrie de mensen berijdt of dat hij bepaalde mensen (b.v. de vloekers) achtervolgt? Kinderen worden gewaarschuwd niet te dicht bij de waterkant te komen, in het water woont de duivel, in dit verband “Zwarte Griet” genoemd. (Op mijn vraag wie Z.G. was werd geantwoord: Wie anders dan de duivel!)

duivel

nl.verhalenbank.127331

Kaaljuffer Een 70 jaar geleden waren de beide hoofdstraten van het dorp verbonden door een hol weggetje. De boorden ervan waren met struikgewas begroeid. Aan een kant stond een oude boom, een es, met holle stam. Daarin woonde de "kaaljuffer". Kinderen werden bang gemaakt. Als ze daar bij schemer of donker door het straatje liepen, zou de kaaljuffer hen...

angst

nl.verhalenbank.13647

Liuwe Kûper wie kûper yn Burgumerheide. Hy wie âld-feint en 't wie in tsjoenster. Hy wenne by twa minsken yn, oan 'e Rottereed. Op in moarn lei Liuwe op bêd. Sy rôpen him om thé. Hy rôp: "Ja, ik kom!" Mar hy kom net. Doe gong de frou der hinne to sjen. De hiele Liuwe wie fuort. Tekkens en lekkens wienen fan 't bêd ôf. Hy wie der net. Twa ûren letter lei...

antwoorden

nl.verhalenbank.20258

By de Foarwei hjir yn 'e Westerein hat froeger in herberch stien, dat wie de 'Hossebos'. Dêr wenne in faem yn, dy hie in wyld hier yn 'e nekke. Dy doarst wol hwat to sizzen. Op in kear liet se har ûntfalle: "Ik wol mei de rykste keardel trouwe út it hiele lân." De jouns kaem der ien by de doar, in hiele mynhear. "Wolstû mei my troue?" frege er oan 'e...

aanraden

nl.verhalenbank.30072

Hansje Pik De eenige geestverschijning die in mijn jeugd (1885) in Leeuwarden algemeen gevreesd werd (door dienstboden en kinderen) was Hansje Pik, die achter de spiegel woonde. Al heel jong werden wij gewaarschuwd, niet in de spiegel te kijken, want dan kwam Hansje Pik je halen. Jaren ben ik daardoor bang geweest voor spiegels, waarachter ik een zwarte...

angst

nl.verhalenbank.13250

VROUWEN ONTHEKSEN In Knegsel woonde vroeger een heks, die de gekste dingen uithaalde. Ze liep tegen de muur omhoog, kroop langs het plafond, zat in de gordijnen, liep over de schilderijlijsten of net niets was, kroop door het sleutelgat naar buiten en dan weer naar binnen en meer van die rare streken. De buurt begon er onderhand genoeg van te krijgen. Op...

arm

nl.verhalenbank.49573

Heksen Ik bin opgruid in n umgeevn woor aan hekserij leufd wur. Mien aign schoonmoetje heur mouder zol ook heksn kend hebben in heur tied. Dat is vanzulf al n haile zet leedn. Moar toun wie kinder warn woarschouwden mien olle lu ons altied veur oal Sienkemeu. t Mens woonde bie Muzzelknoal in de buurt. "Neem niks van heur aan kinder", zee mien moeke. Gain...

aannemen

nl.verhalenbank.43246

Hinse Beest Doe't ús beppe noch jongfaam wie, wenne se op it Wytfean. En doe hie oerpake in sike ko. Beppe moast nei Hinse Beest op it Swartfean om guod foar dy ko. It wie by 't winter. Doe gong se oer de Leien, oer't iis, hinne. Se krige in drank fan Hinse. 'No moatst mar net oer de Leien gean', sei er, 'want dan kin 't wêze, datst falste en dan is de...

dokter

nl.verhalenbank.13002

As it moai stil waer wie bigongen de sémearminnen to sjongen. Sy songen prachtich-moai. Sy wennen yn in paleis op 'e boaijem fan 'e sé. Dêr lokken se de manlju soms hinne. Dy bleauwen dêr dan yn. Seach in skipper in sémearmin op sé, dan wie der stoarmwaer op til, seinen se. As de sémearmin de hannen omheech die, moesten de skippen werom gean. Sy warskôgen...

bodem

nl.verhalenbank.24482

Bij het Tienhovense veer woonde een man. Die moest je niet vergramd op je maken. Dan kon hij je paard kreupel maken.

angst

nl.verhalenbank.50895

Mijn grootvader woonde op Urk en mijn grootmoeder heeft mij dikwijls verteld dat, toen zij jong was, daar een vrouw leefde, die kollen kon. Dat wijf gaf de kinderen dikwijls wat, maar mijn grootmoeder werd altijd door haar ouders daarvoor gewaarschuwd en verboden, iets van wat ze kreeg op te eten. Op een goeden dag kwam mijn grootmoeder, die toen nog een...

afnemen

nl.verhalenbank.9407

Mijn grootvader woonde op Urk, en me grootmoeder heb me dikwijls verteld dat, toe zij jong was, er ook een vrouw was die kollen kon. Dat wijf gaf den kinderen dikwijls wat, maar me grootmoeder wier altijd door haar ouders gewaarschuwd het niet op te eten. Op een goede keer kwam me grootmoeder, dat toe een jonk meissie was met een paar van die roode...

afpakken

nl.verhalenbank.9195

HET VLIEGEND LAKEN. Op het landgoed ,den Heiligenberg" te Bunde, woonde een oude dame, die niets meer aan haar geloof deed. Zij leefde er alleen met een paar dienstboden. De beide dienstboden hadden al vaker in de remise, waar brandhout opgestapeld lag, knallen gehoord; wanneer zij er de dame over spraken, zeide deze steeds, dat het ratten waren, die zich...

aandringen

nl.verhalenbank.42764

De stad Vijveren. Waar nu het Thoorderven is uitgestrekt, lag eens een groote stad gebouwd, Vijveren genaamd. De bewoners waren zeer trotsch, en meenden, dat er geen plaats ter wereld aan de hunne gelijk was. Zij deden hun stoepen maken van louter marmer, opdat iedere vreemdeling zou zeggen: “Vijveren, Vijveren, ge zijt de mooiste onder uw zus- teren.” En...

aankomen

nl.verhalenbank.42092

Andere dooden die weerkeeren Ongeveer zeventig jaar geleden stond er onder Stoppeldijk rechts van den weg, die van Rapenburg naar Vogelfort loopt, een boerderij, die nu is afgebroken. Hier woonde een boer met zijn pleegkind, een meisje van veertien jaar. Haar vader woonde een eindje verder 't land in, waar nu de broers en zusters De G. wonen. Eens toen de...

aanhouden

nl.verhalenbank.38995

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur