Datasets - ISEBEL

Zonnemaire Dir aa je Betje van ’t Veer. Ze woonde kort bie de hâêven. Op ’n keer motte d’r stêênen gemend worre voe d’n burgemêêster. Betje stieng op d’n diek toen d’eerste waegen kwam. Ze zei tegen d’n knecht, die der op zat: “Mo je stenen menne?” “Jaet,”, zei de knecht, “wat zou dat?” Ze zei: “O, niks ôôr, ‘k vind ’t best, mae je mo toch oppasse, da...

heks

nl.verhalenbank.46444

Klaes Schievink hie in bern, dat rekke bitsjoend. Doe gong er mei de boerewein nei de duvelbander ta. Doe't hy dêr kom, sei de duvelbander: "Ik wyt wol krekt hwat der by dy oan 'e hân is. Hjir hast in flesfol drank mei. Mar pas op, der komt earst in ding oan, dy springt by dy op 'e wein en dy hat it op 'e flesse bigrepen. Lit dat ding de flesse net brekke...

betoverd

nl.verhalenbank.25725

Van menschen die de zwarte kunst verstonden. D. Willem v. d. H. ging eens naar Purmerend. Toen reed hem een boer achterop en Willem vroeg of hij meerijden mocht. Maar de boer gaf geen asem terug (1). Toen werd Willem kwaad, want die boer was heelemaal leeg en kon hem dus best hebben. "Ik zal eerder te Purmerend wezen als jij," zei hij anders niet. Niet...

boer

nl.verhalenbank.35042

Der wie ien, dy helle altyd rinten op mei de glêzen wein. Doe wie der us ien, dy sei: "Dat is gefaerlik, hwat jo dogge. 't Is in iensum paed, dêr't jo lâns matte. Jo kinne wolris biroofd wurde." Mar de man sei: "'t Falt hwat ta." Mar doe wienen der twa banditen, dy hienen 't op syn jild forsjoen. Dy woenen him deameitsje en birove. Sy hienen har forskûle...

alleen

nl.verhalenbank.19967

De Mussel-Aa. “’t oal daip” was vroeger erg breed. In de jaren veertien-vijftien is het kanaal gegraven. Daarvoor moest “ ’t aol daip” al het water vervoeren. ’s Winters stonden uitgestrekte landerijen blank. Hier en daar waren diepe kolken. Toen ik osheer-kouheer of baistheer- was, heb ik wel eens met een stok geprobeerd, of ik de bodem raken kon, maar...

blank

nl.verhalenbank.45349

Ellert en Brammert woonden te zamen in een hol onder de grond. Vader en zoon leefden van den roof. Tusschen Zweeloo en Schoonoord was hun verblijf te vinden. Een koord over de weg gespannen, aan welks einde een schel, leidde naar hun hol. Als die schel overging was hun dit een teeken dat er een wagen te plunderen viel, die zich veilig dacht. De sage luidt...

achtervolgen

nl.verhalenbank.13130

Vroeger (150 jaar geleden), geloofde het volk wel aan geesten. Een typisch voorbeeld. 't Was in 't hooien. Een paar arbeiders waren op 't land aan 't werk en de boer mende het hooi naar huis. Zoals gewoonlijk in 't hooien reed hij hard met de lege wagen naar 't land. De arbeiders zagen hem komen en hij, die 't hooi moest opladen, wilde eerst nog water...

arbeider

nl.verhalenbank.13512

Ja, bij ons hadde ok zo'n vrouwke, iedere keer gebeurde d'r wat, iedere keer liep d'r een wiel van de wage, of de wage omgeslage. "Dat doet die toverheks!" Dan lag die onderstebove in de sloot. En je mocht geen appel aanvatte, niet snoepe. Wij mochte da niet. "Nooit iets aanvatte van de toverheks!"

angst

nl.verhalenbank.125758

Der roannen us twa man by nacht fan Drachten ôf de Hegebrechster loane del. Doe sei de iene tsjin 'e oare: "Even oan kant. Der komt in lykstaesje oan." Doe seach er in lykwein mei in wyt hynder der foar. Doe't de lykstaesje foarby wie sei er tsjin 'e oare: "Nou gean wy mar wer fierder." In wike letter doe kom der in man fan 'e Dammen (ûnder Drachtster...

begrafenisstoet

nl.verhalenbank.24596

Kerkwerve/Moriaanshoofd D’r woonde onder Kerkwerve éne van Damme. Die z’n vrouwe stong bekend da ze kon tôôvere. D’r waere in den omtrek niks as weien. Somers kwaeme ze di dan ok vee ooi aele. Op ’n dag kwam een boer mit z’n knechts in twi waegens uut Brouwershaeven om ooie. Toe ze aolebeie de waegens elae ao in weg wouwe rie, kwam de vrouwe van van...

boer

nl.verhalenbank.46481

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur