Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
41 datasets found
Dutch Keywords: waarschuwen toveren
En d'r was ne man, die ha zo veul praots en een andere man zee: "We ,zulle is een slot op oewen mond zette!" En toen hij dee z'n hand naar de mond van die man. En toen kon die niks meer zegge.
nl.verhalenbank.72742
Heit syn omke en dy wennen tichte by heit en dy. Sy wennen der sahwat njonken. In bern fan omke wie bitsjoend. Heit syn omke rekke doe op redens nei Kûkherne ta nei greate Wopke. Doe't er dêr kom joech Wopke him in drankje mei. Wopke sei: "Nou mast der al om tinke. Ast op 'e rûmte biste, komt der aenst in swarte kat by dy. Dy hat it op 'e drank forsjoen....
nl.verhalenbank.29353
Ik ha wolris heard fan minsken dy't soldaetsjes ta de hurddobbe út komme litte koenen. As minsken ús froeger bang meitsje woenen, seinen se wol: "Tink der om hear, oars lit ik soldaetsjes út 'e hurddobbe komme!"
nl.verhalenbank.25964
Jehannes Zuidema wie in broer fan beppe. Dy hat us nei Kûkherne ta west, nei Wopke foar in siken-ien. Wopke makke him in drank ré, en doe't er him dy oerjoech, sei er tsjin omke: "Hast wol in goed ynstremint yn 'e bûs? Hwant dû kinst aenst wol us ien treffe. Mar slach dyselde fuort mar út 'e wereld, hwant dyselde wyt datst hjirhinne bist. As er it...
nl.verhalenbank.19331
Zonnemaire Dir aa je Betje van ’t Veer. Ze woonde kort bie de hâêven. Op ’n keer motte d’r stêênen gemend worre voe d’n burgemêêster. Betje stieng op d’n diek toen d’eerste waegen kwam. Ze zei tegen d’n knecht, die der op zat: “Mo je stenen menne?” “Jaet,”, zei de knecht, “wat zou dat?” Ze zei: “O, niks ôôr, ‘k vind ’t best, mae je mo toch oppasse, da...
nl.verhalenbank.46444
Liuwe Kûper wie kûper yn Burgumerheide. Hy wie âld-feint en 't wie in tsjoenster. Hy wenne by twa minsken yn, oan 'e Rottereed. Op in moarn lei Liuwe op bêd. Sy rôpen him om thé. Hy rôp: "Ja, ik kom!" Mar hy kom net. Doe gong de frou der hinne to sjen. De hiele Liuwe wie fuort. Tekkens en lekkens wienen fan 't bêd ôf. Hy wie der net. Twa ûren letter lei...
nl.verhalenbank.20258
Zonnemaire Di woonde vroeger ene Jewanna Hoeke, ’n zuster van ’n grôôten boer, Daan Hoeke. Die kon ok tôôvere. Op ’n keer zou ’t er ’n uutvoerige wezen op ’t durp. Een jongen en een meisje, die tegen Jewanna tante mosse zegge, zoue d’r ok ni toe gaen. Jewanna zei ’s mirrigs: “Motte julder ok ni die uutvoerige?” Ze zeie van ja en Jewanna zei toen: “Pas...
nl.verhalenbank.46447
Er kwam esn maol n keerl bie ons op de dele om n proatje mit mien voar te moakn. Zai luipn ook zo es bie de peern langs; de man strèèèk et daier over de moanen en de pokkel en wat wol t geval? s Oavends zat t peerd onder de loezn. Mien voader zee, dat hai dat al docht har, want keerl kon heksen. Hai woarschouwde ons den ook, om dei vent nait bie t vai te...
nl.verhalenbank.44052
Yn 'e Westerein fan Droegeham sieten altyd eksternêsten. Dêr gongen wy as jonges dan hinne. Mar dêr stie in âld húske (dat is der nou wei), dêr wenne in âld minske yn. Se warskôgen ús altyd foar dat âlde minske. "As it sa treft dat dat âld-minske jim sjocht dan kin se jimme bitsjoene", seinen se. Wy roannen dêr mei in wide bôge om hinne. Hja koe har yn in...
nl.verhalenbank.37325
Heit hat as lyts jonkje bitsjoend west. Doe wenne er op 'e Gariperheide. Hy wie soms sa slop, dan koenen se him oprolje as in skûdeldoek en dan wied er wer krekt sa stiif as in stôk. En it gong altyd op in gûlen. Doe gong pake nei Piter Poes ta, dat wie de duvelbander fan Sumarreheide.(^ ± 1900), mar dy wenne doe noch yn de Ham. Pake krige in drankje fan...
nl.verhalenbank.19783
Alle Tet wie de greatste tsjoenster fan 'e Harkema. Sy wenne op 'e Bulten. Sy koe har yn in kat foroarje. Op in kear, doe't se as kat oan 't spûkjen wie ha se har op 't eech slein. Sûnt hie 't minske altyd in blau eech. Ik haw har noait oars kend. Tet bitsjoende de bern. Dan gong ien fan 'e âlden nei greate Wopke ta. Dy joech in drankje mei en dan sei er:...
nl.verhalenbank.27725
Yn Twizelerheide wienen it froeger allegearre tsjoensters. Dy hienen it meastal op bern forsjoen, mar ek wol ris op greate minsken. Wienen der guon bitsjoend, dan gong men nei greate Wopke ta. Dy joech dan meastal in drankje mei. Der mochten dan gjin oare eagen oer gean.
nl.verhalenbank.33585
Moriaanshoofd (“Merjaen”) gem. Kerkwerve In m’n jonge jaeren woond’ik op Merjaen en di woonden toe twi mannen Toon Kloet en Job Kloet, broers. Ze konne moeilijk lôôpe, want d’r voeten waere krom egroeid. Zō waere ze ebore, aollebeie. Ze ao ’n Schouwse schute, di vaerde ze mee deur de vaerten. A se dan op bezoek nae femielje moste of ni de kèrke op...
nl.verhalenbank.46469
As men in apel fan in tsjoenster krijt, mat men dy apel noait hielendal opite. Hwant oars krijt men in levende pod yn 't liif. Wy mochten ek noait trije kear achter elkoar "ja" sizze. Hwant dan hie de tsjoenster jin yn 'e macht. Der wie froeger in jonkje, dêr boarten wy wol mei. As der in âld minske foarby gong, dan sei er altyd: "Ien âlde duvel, twa,...
nl.verhalenbank.20735
Ik kaem wol op 'e Grinzer klaei to wjurren en to flaechsteppen. Dêr stie ergens in greate plaets, dêr wie altyd in golle leech. De boer sei, dêr koe neat yn dy golle bliuwe. It sied rekke der altyd út. Dêrom waerd dy golle net brûkt. Hy warskôge it folk, dat se net yn dy golle sliepe moesten. Mar doe wie der in man, dy weage it. Hy lei der hwat strie del...
nl.verhalenbank.17562
Jehannes Meerstra wie ris op in kear by ús, doe stie der in ynstektsjettel by ús yn 'e kachel. Dêr siet hyt wetter yn. Ien fan 'e bern stie der ticht by. "Pas mar op," sei Jehannes, "dêr kin samar in flap hyt wetter út komme." "Né," sei mem, "dat is noch noait gebeurd." Mar hja hie 't net sein, of 't wie al sa. Der foel in flap hyt wetter oer de flier, út...
nl.verhalenbank.38180
Myn man wie ris op in joun yn 'e herbech om in kopke thé. De soan fan 'e kastlein, Klaes, soe petroalje yn 'e lampe dwaen. Jehannes Meerstra siet der ek. "Pas op," sei Jehannes tsjin Klaes, "dat de brânder net yn 'e brân fljocht." "Né," sei Klaes, "dat is noch noait gebeurd." Hy hie 't net sein, of dêr fleach de brânder yn 'e brân. Dat wie Jehannes syn...
nl.verhalenbank.38181
Oarreheit (dat wie mem har heit) wie net goed by 't spul. Hy rekke siik. Sy tochten, hy kin wolris bitsjoend wêze en doe gong der ien mei syn wetter nei de Wâlden ta, nei de duvelbander. De duvelbander sei: "Lit my 't wetter mar ris sjen." Doe't er dat bisjoen hie, sei er: "Ja, ik kin him wol hwat jaen, dan wurdt er wol wer better. Mar dan moat er rare...
nl.verhalenbank.27854
Middelburg ’t Was op ’n dag in november van ’t jaer 1860 dat ‘r laete in de middeg op de deure eklopt wier bie Jôôs Diengemans. Jôôs was slachter en rietdekker en ie weunde op Nieuwland. Jôôs z’n vrouwe dee open en di stoeng de knecht van baes Dekker van ’t Olmenof en die kwam vraege of a Jôôs zō gauw meugeluk nae ’t of wou komme om ’n verreke te...
nl.verhalenbank.46514
Een Zuiderwouder vertelde mij in 1911 het volgende: In de Haarlemmermeer was iemand, die de vrije of zwarte kunst verstond. Als een paard en rijtuig hem vooruit was, kon hij het laten stil staan. Was hij weer een eind vooruit, dan kon hij het weer laten nader komen. Ik vond dat zoo merkwaardig, dat ik het wel wou leeren. Hij was er niet ongenegen toe,...
nl.verhalenbank.9397
35