Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
87 datasets found
Dutch Keywords: waarschuwen hekserij
As men hwat fan in tsjoenster oannimt, mat men it noait hielendal opite. Men mat der in hoekje fan oer 't linker skouder smite, dan komt der jin neat fan oer.
nl.verhalenbank.25368
In tsjoenster kin har yn in kat foroarje. Pake en beppe wennen op 'e Noarder Dwarsfeart. In broer fan pake, dat wie Geart Schriemer, dy wie bitsjoend. Hy wie sa siik as in houn en trille fan 'e koarts. Der wie altyd in dikke swarte kat by harren yn 'e buurt en dy hie pake yn 'e rekken. Dat wie de tsjoenster. Pake hie al in pear kear in raem op dy kat...
nl.verhalenbank.19863
Us heit wie siik en ik wie noch in famke. Doe soe 'k nei heit syn bêd ta; 'k woe ris sjen hoe't it mei him wie. Doe sei heit tsjin my: "Dû mast dêr bliuwe, fanke, hwant der sit in dik, brún hynder foar 't bêd. Dat is in nachtmerje." Ik seach neat.
nl.verhalenbank.29618
Hjir yn 'e Westerein wie in bern, dat rekke bitsjoend. Doe gongen se nei Wopke fan Kûkherne ta. Dat wie de duvelbanner. It bern hie krânsen yn 't kessen en dêr sieten allegear triedden en lapkes yn dy krânsen bifrissele, dy wienen út 'e klean dy't dêr yn dat hûs troch de húsgenoaten fan dat bern droegen woarden. Wopke joech in drankje en sei: "Tink der...
nl.verhalenbank.29962
Beppe hat us nei âlde Tet op 'e Bulten ta west om hwat nije kop-en pantsjes. Dy hie Tet to keap. De bern seinen: "Tink der om, mem mat der neat opite!" Mar beppe dronk der in bakje kofje op mei in grou klontsje der yn. Mar doe't se thús wie mei har kop-en pantsjes, treau se dy ús mem gau ta en sei: "Hjir pak dit gau oan." Tagelyk spuide se har hast it...
nl.verhalenbank.21457
Fan in tsjoenster mat men noait hwat opite.
nl.verhalenbank.29751
It gebeurde ris dat der in bern van my bitsjoend rekke. Doe wenne ik hjir al. Doe ik nei Wopke ta to Kûkherne. Wopke joech my in fleske mei guod. 'k Moest der goed op passe dat it fleske net stikken rekke, sei er, hwant dat koe gebeure. As it iene of oare my tsjin 'e jas oan stompte dan gong 't fleske stikken. Healwei de Swâdde yn Twizelerheide moest ik...
nl.verhalenbank.24711
Jan van der Woude, syn broer, wenne yn Grinzer Pein. Dy hie in dochter Bintsje en dy wie siik. Sy seinen: "'t Berntsje is bitsjoend." Doe gong Jan nei Frânse Hinke ta, dat wie in duvelbanster yn 'e Rotfalle. Dy joech him in fleske guod mei. Sy sei, hy moest meitsje dat er dêrmei thús kom en foaral net òmsjen, hwant dan kom der ien, dy soe it fleske...
nl.verhalenbank.23726
De nachtmerje kaem nachts by de minsken. Dy kaem ta 't slotsgat yn. Men mat noait de klompen mei de snuten nei de doar ta foar de drompel sette. En sa matte de toffels ek net foar 't bêd stean. Ik tink dêr altyd noch om.
nl.verhalenbank.31120
Klaes Talma hiet ús heit. Hy wenne oan 't Wyldpaed, tichte by 't spoar. Hy wie noch in jonkje. Op in kear gong er nei in âlde frou ta om molke. Der wie in jonkje by him, dat wie syn kammeraet. It âld minske joech heit in apel, mar se sei der by, dy apel mocht er net mei it oare jonkje diele, dy moest er allinne opite. Doe woarde heit siik. Earst gong hy...
nl.verhalenbank.29627
Ik woonde vroeger naast een boer en daar hadde ze last van de nachtmerrie. Rommele zus en rommele zo, maar iedere nacht ging dat paard onderstebove. Ik kon dat goed hore, want ik woonde vlak bij de paardestal. Ik had zo met die boer afgesproke as d'r wat an de hand was, dan waarschouw ik ie wel. Maar iedere nacht dat paard onderstebove. Ze maakte 't zo...
nl.verhalenbank.72637
Doe't myn frou noch in fanke wie seinen har âlden tsjin har: Tink der om, astû in apel fan Rikele Myt krigeste, dan mast it klokhús weismite.
nl.verhalenbank.24883
Yn 'e Westerein wenne in tsjoenster, dat wie Wibe Baeije. Sjoerd en Durkje hienen in bern, dat hie hja bitsjoend. Doe gong Durkje nei greate Wopke ta. Wopke Minke joech har in drankje. "Mar pas op," sei Minke, "der komt jo ûnderweis ien foarby. Mar tink der om, dy mat net foarby oan 'e kant dêr't jo it drankje ha. Oars giet dat stikken. As soenen jo ek...
nl.verhalenbank.20010
Us mem krige in pop. Hja krige de molke fan Wigers Wyts. Dy molke krige de pop. Op in kear hie se wer molke helle en even letter soe se dêr guon fan oan 'e pop jaen. Mar doe wie 't gjin molke mear, 't wie in tsyske. Alde Lolk wie by ús mem. Mem liet it Lolk sjen. "Dit soe de pop ha", sei se. Doe sei Lolk: "Dû mast noait wer molke fan Wigers Wyts ha, hwant...
nl.verhalenbank.29752
By uzes thús hienen wy altyd duveldrek ûnder 'e drompel. Ien dy't dêr net oerhinne komme koe, wie in tsjoenster. Fan in tsjoenster moest men neat oannimme. Iet men hwat fan in tsjoenster op, dan wie de kâns great, dat men bitsjoend wie.
nl.verhalenbank.29554
Hekserij In mien tied was dat ofloopn. Wie werden wel woarschouwd veur n wieffien.. “Goat dr niet hen”, zeden ze dan. Moar t mense deed niks. Ze zag dr wat lelijk uut. Moar mien moe vertelden mie, dat er in heur tied es n kind behekst was. In t kussen had men n krans ontdekt van n ziek kind. De heks was toen ook bekend. Het kussen mit alles, wat er in zat...
nl.verhalenbank.43376
En een toverheks had je hier* 0k. "Je mot oppasse voor die ouwe toverheks", zeje ze dan. Niks van d'r anvatte of opete. Je eige niet over je hare late strijke". *in Noordeloos
nl.verhalenbank.57841
Vroeger had je hier in Nieuwland een vrouw, dat is al heel ver terug in de overlevering en die vrouw die had de mensen betoverd zeje ze. Ze werde d'r ziek door. De mense werde gewaarschuwd om niet in de buurt van de heks te komme, of erges waar ze geweest was.
nl.verhalenbank.60753
As der ien bitsjoend wie, gongen se faek nei in duvelbanner ta. Dat wie meastal Wopke fan Kûkherne. Dêr wie in frou, dy har bern wie bitsjoend. Hja wenne hjir tichte by yn 'e Westerein. In âld minske hat it ús wol forteld. Dat minske gong nei Wopke ta. Hja krige in drankje mei. Wopke sei tsjin har: "Nou matte jo aenst op jou iepenst wêze. Aenst op 'e...
nl.verhalenbank.29782
Froeger waerd der altyd sein: Traepje net op in pod, hwant dan komt der tonger. Hjir wenne in minske, dat hie altyd lêst fan racheljen. Doe joegen se har to rieden, hja moest in levende pod op it boarst ha. As bern hwat fan in tsjoenster opite, krije se in pod yn 't liif.
nl.verhalenbank.30402
35