Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
30 datasets found
Dutch Keywords: waarschuwen eten
Hjir njonken ha lju wenne, dy hienen in famke, dat wie siik. Achter har wenne in âld minske, dat wie in tsjoenster. Doe hat ús heit foar dy lju nei Kûkherne ta west. Wopke sei: "Ast nou aenst in ein fuort biste, en de drank barst yn 'e bûse, dan is it bern bitsjoend." Heit hie al in ein ûnderweis west, doe woarde him de bûse wiet. Hy taestte, it fleske...
nl.verhalenbank.23903
En een toverheks had je hier* 0k. "Je mot oppasse voor die ouwe toverheks", zeje ze dan. Niks van d'r anvatte of opete. Je eige niet over je hare late strijke". *in Noordeloos
nl.verhalenbank.57841
Wy woarden as bern altyd warskôge: Yt noait hwat op dat in tsjoenster dy jowt, hwant dat foroaret yn in pod. Tsjoensters hienen popkes, dêr pripken se mei spjelden yn. Wy setten as bern wol in krús op 'e wei mei de klomp. De hiting wie dat de tsjoenster dêr net oerhinne komme koe.
nl.verhalenbank.20515
As in tsjoenster jin in apel jout mat men dy net opite, mar opbergje. In dei of hwat letter sit der in greate rûp yn 'e kast en de apel is fuort. As jo kofje drinke by in tsjoenster dan is 't de dea. Wy ha in naeister hawn froeger, dy sei us in kear tsjin ús mem: "Ik leef net lang mear, ik ha dêr en dêr by in tsjoenster kofje hawn. Nou bin 'k gau dea."...
nl.verhalenbank.25134
Liuwe Kûper wie kûper yn Burgumerheide. Hy wie âld-feint en 't wie in tsjoenster. Hy wenne by twa minsken yn, oan 'e Rottereed. Op in moarn lei Liuwe op bêd. Sy rôpen him om thé. Hy rôp: "Ja, ik kom!" Mar hy kom net. Doe gong de frou der hinne to sjen. De hiele Liuwe wie fuort. Tekkens en lekkens wienen fan 't bêd ôf. Hy wie der net. Twa ûren letter lei...
nl.verhalenbank.20258
Rin noait midden op 'e wei! (Lykstaesje) Yt neat fan in tsjoenster op, oars kriget men in pod yn 't liif.
nl.verhalenbank.21143
In Westerhoven woonde vroeger een boer die bij de kabouters in een heel goed blaadje stond, waardoor hij iedere nacht verzekerd kon zijn van hun hulp en hun bijstand. De boer nu had al vaak geprobeerd hun werkzaamheden te beloeren, maar iedere keer nog hadden de kabouters hem ontdekt en dan zeiden ze bestraffend: ‘Als je ons bespiedt, dan werken we niet...
nl.verhalenbank.49837
As men fan in tsjoenster hwat opyt, waerd der altyd sein, dan kriget men in pod yn 'e mage.
nl.verhalenbank.21963
Nog een ander verhaal dat hier op de buurten bij de boeren verteld werd is het volgende. Op de Achterste Hoef woonde eens lang geleden een boer, en diejen boer haj (had) een knecht en die wier (werd) ooit weerwolf. En daar waren ze ârrig (aardig) achter gekomen. Die knecht vreêj (verkeerde) met een meid uit de buurt. Nou waren die twee samen eens buiten...
nl.verhalenbank.13127
Albert van der Lijn wie bakker yn Surhústerfean. As jonge ried ik wol mei him op 'e wein as er 't brea by de klanten lâns brochte. Doe kommen wy ek us by Rikele Myt. Wy kommen dêr togearre yn 'e hûs en ik krige in apel fan Myt. Dêr siet in gatsje yn mei raer brún guod der yn. Doe't wy wer bûten wienen, liet ik Albert de apel sjen. "Dy mast net opite,...
nl.verhalenbank.21948
Ik ha 't oardel jier lang oan 'e nieren hawn. Doe kom myn swager út 'e Westerein us in kear by ús. Dy sei: "Der mankeart Bontsje neat. Hja sit ûnder forkearde minsken." Doe gongen se earst foar my nei Jonge Jan ta fan 't Wytfean. Mar dy hat der net folle fan makke. Doe hat myn man foar my nei Úlke Bultsje west. Úlke sei tsjin him: "Kom bist dêr al, Japik?...
nl.verhalenbank.18120
Fan in tsjoenster mat men noait hwat opite, hwant dan kriget men in pod yn 't liif. Karste Lamke hie turf to keap. Dêr moesten wy as bern sa nou en dan hinne om turf. Dan krigen wy in apel fan har. Mar dy mochten wy net heal fan ús mem en dy opite, hwant Lamke wie in gefaerlike tsjoenster. As men der sa yn biet kaem 't forkeard. As men earst it mes der yn...
nl.verhalenbank.30083
As men in apel fan in tsjoenster krijt, mat men dy apel noait hielendal opite. Hwant oars krijt men in levende pod yn 't liif. Wy mochten ek noait trije kear achter elkoar "ja" sizze. Hwant dan hie de tsjoenster jin yn 'e macht. Der wie froeger in jonkje, dêr boarten wy wol mei. As der in âld minske foarby gong, dan sei er altyd: "Ien âlde duvel, twa,...
nl.verhalenbank.20735
As jo hwat fan in tsjoenster krije, matte jo dat net opite. Jo kinne 't al dwaen as jo de earste hap útspije. In apel fan in tsjoenster mat men earst skile.
nl.verhalenbank.26209
Lytse bern matte noait hwat fan in tsjoenster opite, hwant dan binne se gefaerlik.
nl.verhalenbank.27658
Twa jongens hienen de godgânske dei omswalke. Hja wienen warch en kamen by in buorkerij. Se fregen de boer of se dêr oernachtsje mochten. De boer makke gjin biswier, mar hy warskôge har, it wie in spoekhûs, dêr 't se yn tolânne kaem wienen. "Jimme meije allinne mar antwurdzje, as ik jimme hwat freegje, oars net ien, forstien?' De jongens wienen bliid, dat...
nl.verhalenbank.17410
Van een Weerwolf. Op de Achterste hoef woonde indertijd een boer, en die boer had een knecht, en dat was een weerwolf. Op een eigenaardige manier zijn ze daar achter gekomen. Die knecht vrijde met een meid uit de buurt. Eens waren die twee samen buiten dorps (1) geweest en 't was al tusschen licht en donker toen ze op huis aan gingen. Ze waren al niet...
nl.verhalenbank.35060
Vroeger wier d’r wel gewoarschouwd, daj nie van ’t woater mos drinke bé’j iemand, die de minse vur ’n heks onzage. En ok nie ’n kuukske, ’n botteram, of ’n snuupke onneme, of ’n appel en ’n pèr onneme.
nl.verhalenbank.50489
De man sûnder bigraffenis It húske stiet der noch, mar it kin elk ogenblikôfbrutsen wurde. Dêrom is 't wol goed, dat de skiednis, deroan forboun, biwarre bliuwt. It húske stiet achter de Eegracht oan de dykgrêft yn Drylts. Dêr wenne in sonderlinge man. Ien ding: hij hâldde fan goed iten en drinken. Derom wurde altyd tsjin him sein: Sikke-spek en aeijen....
nl.verhalenbank.50502
Kriget men in apel fan in tsjoenster, dan mat men dy apel earst yn twaën of yn fjouweren snije. Dan kin 't gjin kwea mear en yt him op.
nl.verhalenbank.20352
35