Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Klaes Talma hiet ús heit. Hy wenne oan 't Wyldpaed, tichte by 't spoar. Hy wie noch in jonkje.
Op in kear gong er nei in âlde frou ta om molke. Der wie in jonkje by him, dat wie syn kammeraet.
It âld minske joech heit in apel, mar se sei der by, dy apel mocht er net mei it oare jonkje diele, dy moest er allinne opite.
Doe woarde heit siik. Earst gong hy...
nl.verhalenbank.29627
Doe't myn frou noch in fanke wie seinen har âlden tsjin har: Tink der om, astû in apel fan Rikele Myt krigeste, dan mast it klokhús weismite.
nl.verhalenbank.24883
Heksen:
De kinderen werden altijd door de ouders gewaarschuwd, zich verre van een heks te houden, en daar niets van aan te nemen, bv. een appel, pruim of noot. Had men zo iets van een heks gekregen, dan kon men de boze invloed daarvan uitschakelen, door er een kruisje in te snijden.
nl.verhalenbank.69428
Veurloop.
Heur ie non nich veule meer van, man ik heb toch wol zo t ain en ander zain.
Wie wurn as kinder wol es woarschouwt, um gain appels aan te nemen van dai wat soort vroulu.
t Kun man zo gebeurn, da-je dan zaik wurn.
nl.verhalenbank.44551
Froeger seinen se altyd: Yt noait in apel op dy't in âld wiif dy jowt. Ik wyt noch wol dat in skippersfanke in apel krige en dat har mem dy opburch foar yn 't skip ûnder in potsje om to sjen of it ek in pod wurde soe.
Mar in pear dagen letter wie de apel forrotte.
nl.verhalenbank.25068
Spookhonden
Het is jaren geleden dat ik het hieronder volgende verhaal hoorde. Of het een verzinsel is of op waarheid berust kan ik niet meer achterhalen.
Twee vrienden, die steeds het liefst in het duister werkten, (overdag deden ze niets, maar zodra de avond viel gingen ze op strooptocht) hadden op een keer hun strikken in een haag langs een...
nl.verhalenbank.13479
As in tsjoenster jin in apel jout mat men dy net opite, mar opbergje. In dei of hwat letter sit der in greate rûp yn 'e kast en de apel is fuort.
As jo kofje drinke by in tsjoenster dan is 't de dea.
Wy ha in naeister hawn froeger, dy sei us in kear tsjin ús mem: "Ik leef net lang mear, ik ha dêr en dêr by in tsjoenster kofje hawn. Nou bin 'k gau dea."...
nl.verhalenbank.25134
Hindrikje de tsjoenster wenne op 'e Tike ûnder Nyegea. It forhael gong dat se wol us bern bitsjoende. Wy gongen as bern yn in bôge om har hinne, as se foar 't ljocht kom. Der wie ús goed yndruid dat wy net in apel of sa fan har oannimme mochten.
nl.verhalenbank.21181
Albert van der Lijn wie bakker yn Surhústerfean.
As jonge ried ik wol mei him op 'e wein as er 't brea by de klanten lâns brochte.
Doe kommen wy ek us by Rikele Myt. Wy kommen dêr togearre yn 'e hûs en ik krige in apel fan Myt. Dêr siet in gatsje yn mei raer brún guod der yn.
Doe't wy wer bûten wienen, liet ik Albert de apel sjen.
"Dy mast net opite,...
nl.verhalenbank.21948
Heksen
Ik bin opgruid in n umgeevn woor aan hekserij leufd wur. Mien aign schoonmoetje heur mouder zol ook heksn kend hebben in heur tied. Dat is vanzulf al n haile zet leedn. Moar toun wie kinder warn woarschouwden mien olle lu ons altied veur oal Sienkemeu. t Mens woonde bie Muzzelknoal in de buurt. "Neem niks van heur aan kinder", zee mien moeke. Gain...
nl.verhalenbank.43246
Fan in tsjoenster mat men noait hwat opite, hwant dan kriget men in pod yn 't liif.
Karste Lamke hie turf to keap. Dêr moesten wy as bern sa nou en dan hinne om turf. Dan krigen wy in apel fan har. Mar dy mochten wy net heal fan ús mem en dy opite, hwant Lamke wie in gefaerlike tsjoenster. As men der sa yn biet kaem 't forkeard. As men earst it mes der yn...
nl.verhalenbank.30083
As men in apel fan in tsjoenster krijt, mat men dy apel noait hielendal opite. Hwant oars krijt men in levende pod yn 't liif.
Wy mochten ek noait trije kear achter elkoar "ja" sizze. Hwant dan hie de tsjoenster jin yn 'e macht.
Der wie froeger in jonkje, dêr boarten wy wol mei. As der in âld minske foarby gong, dan sei er altyd:
"Ien âlde duvel, twa,...
nl.verhalenbank.20735
Hekserij, mien jong, dat kwam in mien kinderjoaren wel veur.
Nait dat ’k d’r zulf an leufd heb heur, moar mensen pruiten d’r toch over.
Op de olle Schutn luip ’n vroumens mit stoetkörf en dei kon d=r toch van verteln, da ’k d’r bange van wur.
’n Ols mens hier zol den ’n hekse weesn en wie wurn d’r veur woarschoud. ’t Was wel es gebeurd, dat ’t ol bie lu...
nl.verhalenbank.44258
Ja, bij ons hadde ok zo'n vrouwke, iedere keer gebeurde d'r wat, iedere keer liep d'r een wiel van de wage, of de wage omgeslage. "Dat doet die toverheks!" Dan lag die onderstebove in de sloot. En je mocht geen appel aanvatte, niet snoepe. Wij mochte da niet. "Nooit iets aanvatte van de toverheks!"
nl.verhalenbank.125758
Ik ha wolris heard dat ien in apel fan in tsjoenster krigen hie. Hy burch him op en doe't er him letter opite soe, hie 't in pod west.
Ik sei froeger altyd tsjin ús bern: Tink derom, as in frou jim in apel jaen wol, net opite!
nl.verhalenbank.25476
As jo hwat fan in tsjoenster krije, matte jo dat net opite. Jo kinne 't al dwaen as jo de earste hap útspije.
In apel fan in tsjoenster mat men earst skile.
nl.verhalenbank.26209
Mem warskôge ús froeger altyd: nim noait hwat fan in tsjoenster oan. Hwant as se jimme in apel jowt en jim ite him op, dan krije jim in pod yn 't liif of in kikkert of in mûs.
nl.verhalenbank.32653
Der kaem ris in frommes yn 'e herberge, 't wie op 'e joun en hja woe dêr graech oernachtsje.
Hja gong oan in taffeltsje sitten en bistelde hwat.
De kellner brocht har dat, mar doe't er har goed oanseach tocht er: "Hea, sa sjocht in frouljusgesicht der net út." Hy hâldde har yn 'e gaten en op it lêst wie hy der wis fan, dat it in man wie yn frouljusklean....
nl.verhalenbank.19777
Vroeger wier d’r wel gewoarschouwd, daj nie van ’t woater mos drinke bé’j iemand, die de minse vur ’n heks onzage. En ok nie ’n kuukske, ’n botteram, of ’n snuupke onneme, of ’n appel en ’n pèr onneme.
nl.verhalenbank.50489
Ik wie in jonge fan alve jier. Wy gyngen alle hjerstmis mei de hiele húshâlding nei 't sûkerfabryk ta yn Hoogkerk.
Wy krigen dan earst in telegram dat wy komme moesten en dan gongen wy de oare deis dêrhinne.
Op in kear doe wie der wer in telegram kom. Doe stjûrde heit my en myn jongere broer de jouns nei in faem ta, dy't ek yn 'e Westerein wenne om to...
nl.verhalenbank.36849
