Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der wienen froeger fan dy stille kroechjes op 'e Boelensloane.
Snein-to-jouns sette it jongfolk dêr op ta. Sa wie der ek ien, dêr spile Lammert Dalstra altyd op 'e âlde harmoanika. Der dânse it jongfolk altyd by. Lammert hie mar ien hân. De oare wie in knûstje, dy wie miswoechsen.
Op in joun sei 't jongfolk: "Lammert, nou mast ris even spylje: - Daar...
nl.verhalenbank.26107
It slot mei de ezels yn 'e Sweach
Yn 'e Sweach stie in slot, dêr roannen altyd ezeltsjes.
Dêr wie froeger us in man de marse by, dy frege dêr: "Mei it pak hjir wol stean?"
Dat woarde net tastaen. It pak kom yn 'e keuken to stean. Wylst de faem yn 'e keuken omskarrelt, sjocht se, dat it pak forweecht.
Hja giet nei de hear ta en freget om syn revolver....
nl.verhalenbank.21734
Alde Antsje Spoek siet yn 'e rogge of de hjouwer.
Dêr woarden de bern bang foar makke, hwant dy mochten der net ynkomme.
nl.verhalenbank.20365
By Utrecht leit in doarpke, dêr sûpten de minsken hiel bot. Doomny preke dêr elke snein oer en dat kom dy minsken dêr to slim oan. Sy woenen him wol slite. It folk woe him oanpakke. De tsjerke gong út.
De âlderlingen seinen: "Doomny mei hjir wol bliuwe, 't komt net goed. Sy wolle doomny oanpakke."
Mar doomny sei: "Elia forsloch 50.000 man."
Hy gong fuort...
nl.verhalenbank.21723
Heit sei tsjin ús, wy moesten noait midden op 'e wei rinne fanwege de lykstaesjes, dy't wol us passeare koenen. Ik ha my dêr hast altyd oan hâlden.
nl.verhalenbank.19861
De naakte heks
Volgens Peter de Wit, een soort helderziende, gebeurde het op 'Jentjeshof', omstreeks 1876. De paarden hadden al een paar nachten vreselijk onrustig gedaan, telkens tussen 12 en 1 uur middernacht stampten ze en sloegen dat het hele huishouden er wakker en bang van werd. De boer en de knecht besloten in de kamer naast de paardestal te gaan...
nl.verhalenbank.35587
As wy as bern to ticht by de sleat kamen, seinen se: "Pas op, de kikkerts pakke dy."
Wienen wy noch let bûtendoar, dan wie 't: "Gau yn 'e hûs, oars pakke de berndieven dy." Of: "de doddeaden pakke dy!"
Kamen wy yn 'e rogge, dan seinen se: "Gau der út! It roggewyfke pakt dy!"
nl.verhalenbank.25192
Ik haw by in Grinslânse boer yn 't wurk west, dat wie in spotter. Hy sei tsjin my: "Bistû bang by nacht yn 't tsjuster?"
"Né", sei 'k.
"Durfst dan tussen twaalf en één wel om de plaats loopn?"
"Ja, hwerom net", sei 'k. "Jo ek wol, net?"
"Ik heb geen vreze", sei er. "As komt de duvel met z'n grootmoeder ook, dan heb ik nog geen vreze."
Doe sei de...
nl.verhalenbank.19864
Myn oerbeppe wie us allinne thús. It folk wie it lân yn. Doe kom der in poep by de doar, dy 't frege om foar in dûbeltsje spek. Beppe doarst it net to krijen, hwant hy koe har wol yn 'e kelder opslute.
Dêrom bea se him in dûbeltsje oan, mar dat woed er net ha. Hy hâldde mar oan, hy woe spek ha.
Der siet in forskuorrende houn oan 't ketting, dat wie Mops....
nl.verhalenbank.21725
Op Driemunt hâldde froeger in wearwolf ta. It wie in soart duvel. Hy is ûnderskate kearen sjoen woarn. Us mem sei: "Pas op, jonges, as de wearwolf jimme net to pakken krijt."
nl.verhalenbank.17526
As bern by de rogge kommen woarden se altyd warskôge: Pas op, kom der net yn, hwant dan pakt Antsje Pluk jimme. Antsje Pluk dy wennet yn 'e rogge.
nl.verhalenbank.15873
Wy woarden as bern altyd warskôge: Yt noait hwat op dat in tsjoenster dy jowt, hwant dat foroaret yn in pod.
Tsjoensters hienen popkes, dêr pripken se mei spjelden yn.
Wy setten as bern wol in krús op 'e wei mei de klomp.
De hiting wie dat de tsjoenster dêr net oerhinne komme koe.
nl.verhalenbank.20515
Als kinderen werden wij banggemaakt met: Pas op, daar kumt de boesekerl. Wie het was wisten we niet, maar het zal de duvel wel zijn geweest.
nl.verhalenbank.43273
Doe't Hindrik Holthuis noch jong wie joech er om God noch syn gebot. Hy hie de gek mei alle godstsjinst.
As feint soed er us nei de froulju ta. Hy roan de Bopperein fan 't Wytfean del. Se hienen tsjin him sein dat it dêr spoeke. Mar Hindrik hie sein: "Ik bin foar gjin sawn duvels bang!"
Der stienen roggehokken op it lân, dêr't er lâns moast. Hindrik seach...
nl.verhalenbank.21233
As wy jouns let noch bûten wienen as bern, dan seinen se:
"Pas op, de berndieven pakke dy."
Kamen wy by 't wetter, dan wie 't: "Dêr sit in hiele greate frosk yn, dy is altyd lulk op bern."
nl.verhalenbank.32059
De bûzehappert
De skriuwers út 'e earste helte fan 'e foarige ieu hawwe it al oer de bûzehappert. Dat wie in kwea wetterwêzen, dêr't men jin mar foar te wacht nimme koe. As men de lju yn ús krite der nei freget, hawwe guon der noch wol fan heard, mar folle witte se der net oer te fertellen. Hoe't syn uterlik is, minsklik, duvelsk of dierlik, haw ik ek...
nl.verhalenbank.13727
Spookhonden
Het is jaren geleden dat ik het hieronder volgende verhaal hoorde. Of het een verzinsel is of op waarheid berust kan ik niet meer achterhalen.
Twee vrienden, die steeds het liefst in het duister werkten, (overdag deden ze niets, maar zodra de avond viel gingen ze op strooptocht) hadden op een keer hun strikken in een haag langs een...
nl.verhalenbank.13479
Watergeeste die had je hier niet. Wel werde de kindere bang gemaakt voor de bullebak, die trok ze in 't water. Maar dat had je in Benschop ok.
nl.verhalenbank.70653
Kaaljuffer
Een 70 jaar geleden waren de beide hoofdstraten van het dorp verbonden door een hol weggetje. De boorden ervan waren met struikgewas begroeid. Aan een kant stond een oude boom, een es, met holle stam. Daarin woonde de "kaaljuffer". Kinderen werden bang gemaakt. Als ze daar bij schemer of donker door het straatje liepen, zou de kaaljuffer hen...
nl.verhalenbank.13647
In skoansoan fan my wie noch sa'n jonge. Dy flokte wol faek ris. Doe sei syn mem tsjin him: Astû nou hjoed wer flokste komt fannacht de duvel by dyn bêdsté.
Doe stie dêr dy nachts by syn bêdsté in keardel mei in machtich bosk hier en dy hie de finger driigjend omheech.
Fan binaudens krûpte de jonge mei 't gesicht ûnder 'e tekkens en hy hat noait wer flokt.
nl.verhalenbank.36759
