Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Alde Liuwe Kûper wie in fremd persoan. Dy hie hwat fan 'e kweade oer him. Op in kear lei er op bêd, doe wie 't krekt in lyk. Hy wenne yn in arbeidershûs, dêr hienen se froeger groppegatten yn. Doe wie der in stik fjûr troch dat groppegat gong. Dat wie op âlde Liuwe yngong en doe waerd er wer libben.
Alde Liuwe Kûper wenne op Burgumerheide. Guon woenen him...
nl.verhalenbank.19644
Heit en dy wennen op 'e Fjouwer Roeden. Sy hienen in jonkje, dat woarde siik. Sy woenen nei Greate Wopke ta to Kûkherne. Mar sy koenen it wetter fan it bern net meinimme, dêr wie 't noch to lyts ta. Doe nom heit it himdtsje fan 't jonkje mei.
"Wite jo ried?" sei heit tsjin Wopke. Hy liet Wopke 't himdtsje sjen.
Wopke biseach it en sei: "Der komt wolris in...
nl.verhalenbank.22161
Heit syn omke hie us nei Jistrum ta west. Werom gong er oer Hiltsjemoaiwâlden skeanoer, dat wie koarter. Dêr yn Hiltsjemoaiwâlden wenne in man, dy koe tsjoene. Heit syn omke hie in skoft by him stien to praten. Op it lêst hie dy man egen krige as koallen fjûr. Omke wie der binaud fan woarn. Doe't er fuort gong, joech er omke in apel mei. Dy die er yn 'e...
nl.verhalenbank.19336
Ymke hie ek us in bierglês, dat sette er op 'e tafel del. Dat wie ek by Mooiweer. Doe krige er in pakje kaerten en dy die er yn 't bierglês.
Doe neamde er in kaert by de namme. Litte wy mar sizze Hartenaes. Doe sprong hartenaes ta 't bierglês út. Doe neamde er in oaren ien. Dy sprong der ek ta'n út. Earst de kaerten mei de nûmers, doe dy mei printsjes. Op...
nl.verhalenbank.24110
Foar âlde Minne Ael wienen guon spookbinaud. Omdat sy de bern bitsjoende, nei't se mienden.
Guon seaden spjelden yn in griene têst oer 't fjûr. Dan hie de tsjoenster gjin macht mear oer 't bern, seinen se.
Der is in foardracht fan froeger, mei dizze wurden:
Ik ried dy oan en doch dyn bêst:
Sied spjelden yn in griene têst!
nl.verhalenbank.27380
Imke en Durk fan Imke
Durk fan Imke de Jong, sa'nen ha'k fan myn libben noch noait sjoen. Dan koe syn heit noch neat. Ik wie sa'n jonge, doe stie er op Feanster merke (Surhústerfean). Hy hie sân ringen, dy wienen wol sa dik as myn finger. Hiele moaie, rûne ringen en dy wienen ál sa glêd as sulver. Hy hie se allegear yninoarren en hy toande se sa. Doe sei...
nl.verhalenbank.13025
As d'r een vrouw in een huissie, vroeger in Meerkerk en ze had een kind betoverd of zo, dan verbrandden ze dat vrouwgie. En die boeven kropen in dat huissie. As d'r één betoverd was, dan kookten zen een zwarte kip in kokend water. Dan was die toverheks verbrand. Ze vonden wel eens rozen in het hoofdkussen. Dat was ook toverij. Vroeger hebben ze wel eens...
nl.verhalenbank.50874
Minse Griper wenne oan 'e Spekloane. Hy wie duvelbander.
Tryn Snipel wie syn wiif. Dy koe kaertlizze.
Op in kear kreaude se mei ien. Doe sei se: "Fljoch mar yn 'e wyk." En it minske fleach yn 'e wyk.
't Jongfolk gong der faek hinne to kaertlizzen. It hûs lei op in minne namme.
Minse stjûrde skoppenboer út om in flesse drank. It earste romerfol waerd yn 't...
nl.verhalenbank.20968
Alde Jan Bearns van der Veen wenne yn 'e Mieden by de Bûtenpostumer feart. Hy hie in bern, dat wie net goed. Doe gong er nei greate Wopke ta. Dy wenne yn Kûkherne. Wopke joech him in drank. Hy sei: "Tink der om, dû mast aenst om in peal hinne. Dan komt der in kot by dy en dy wol by dy opspringe. Dû mast om 't fleske tinke."
Sûnder dat Jan der erch yn hie...
nl.verhalenbank.22761
Wat ik nou vertel is m'n eige overkomen. Ik had 's avonds de schuurdeur gesloten. Ik wilde net den huis binnengaan, toen ik achter een andere schuur een soort klom (1) van vuur zag staan. Ik schrok goed. Ik heb d'r een hele poos naar staan te kijken. Aangezien ik niet bang ben uitgevallen, liep ik d'r op an. En opeens was dat vuur verdwenen. Het is me nog...
nl.verhalenbank.50637
Visser Pompe uit Ijsselstein die had gevare. Die had in Indië en zo wel het een en ander geleerd van die toverkunste. Maar hij dee nooit iemand kwaad. Wanneer die erges in 't veld was en d'r dreigde een ongeluk dan zorgde hij d'r voor dat de mense op tijd weg ware. En op sommige tije dan liet ie vuur springe en dan was tie ineens erges anders.
nl.verhalenbank.69289
Voader had es ’n mooie kopere soldoateknoop gevonde. As ie ’m verloor, kwam ie toch ielke keer wer terug. Voader wou er wel vanaf zien. Hé’j vertrouwde ’t nie. En hé’j gooiden ’m ien de put. Mar de knoop kwam terug ien de tes. Hé’j had ’m ok al es ien ’t vuur gegooid. Mar hé’j kwam toch terug. Voader is er toe es ’n keer mee nor de pestoor gegoan. Die...
nl.verhalenbank.50408
Us pake, âlde Jan Nijboer fortelde dat yn 'e Houtigehage, by de wyk wie ris in bern bitsjoend west. Doe hienen se wetter oerset en dêr nuddels yn dien. En dat wie bigoun to sieden.
Doe wie der in frou by de doar kom en dy hie sein: "Och heden, set dy tsjettel der ôf, hwant ik ha sa'n pine!"
nl.verhalenbank.38013
5.20. Pad in 't vuur gegooid
D'r was hier een huishouwen mee kinderen en e d'r waren d'r bij die ziek waren, die aaien ze vast, d'r was die kwaai hand aan.
Nauw e paar buurvrouwen kwamen de wacht houwen, kwaam er naderhand een pad binnen deur 'g mosegat.
Die een laas nen boek en ge mocht niks zeggen.
Ze neemt een tang en die pad gooide z'in 't vier.
Maar...
nl.verhalenbank.44457
Wjerwolve
A. v.d. Halert oud 56 jaar vertèlde me het volgende verhaôl, dà' tie wir geheurt hà' van z'n vaôder:
In Heuze' (hier wo' bedoeld Opheusden) was een jonge vent, die òk wjerwolve' moes' (die drang van mòtte' was bij iedere wjerwolf bekènd). Z'n kammeraôi hadde' afgesproke' um der is een keer tusse' te neme'. Die tijd braak al gaauw aôn, één van...
nl.verhalenbank.13241
Da was een vrouw, die woonde in Veen. Ze kon tovere. Ze zat bij 't vuur. Toen ha ze allemaal kikvorse in d'r lichaam. En dan stampte ze met unne stok. En dan moeste die kikvorse weer uit d'r lijf. Die ginge in 't vuur.
nl.verhalenbank.125547
De "witte wieve" kwamen overdag wel eens op de "hiele", 'n zolderbergplaats, die wat lager lag dan de eigenlijke zolder. Ze stookten midden in 't hooi 'n vuurtje, maar je hoefde niet bang te zijn dat je huis in brand vloog, want "ons vuurtje doet geen kwaad", zeiden ze.
nl.verhalenbank.13287
Toovenaar door een kruisdaalder vastgehouden.
Iemand was ernstig ziek en het leed geen twijfel of hij was betooverd. 's Avonds kwam een man praten en ging in den hoek van den haard zitten. Dat moest de toovenaar zijn. De vrouw des huizes legde stilletjes een kruisdaalder (1) onder zijn stoel en gooide zooveel brandhout op het vuur of er een os moest...
nl.verhalenbank.35056
Guon koenen soldaetsjes ta de hurddobbe út komme litte.
nl.verhalenbank.34639
Een disputatie van der helle ende van hare speloncke.
DOctor Faustus (ghelijck men te seggen pleecht), die droomde van de helle. Daerop dat hy zijnen boosen gheest vraechde naer de substancie, nae de plaetse ende naer het schepsel der voorszeyde hellen, ende wattet voor een maniere van plaetse wesen mochte. Den gheest doet hem daervan dese verclaringhe,...
nl.verhalenbank.72297
