Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Spookdieren
Als men vroeger 's avonds laat na het werk nog het paard naar de weide ging brengen, gebeurde het meermalen, dat er een kat op een hekkepaal zat, die dan zei "je kunt mij er toch niet afslaan". Dikwijls sloeg je door haar heen als door een geest. Mij moeder verhaalde zeer dikwijls het volgende, hetgeen ze vernam uit de mond van een blinde...
nl.verhalenbank.13433
We zouden het hebben over bijgeloof.
Er was vroeger geen verlichting bij de weg.
Altijd ploeterde men in het donker.
En in het donker zie je steeds griezelige dingen. Als kind heb ik honderden angsten uitgestaan. En dat kwam door de verhalen die je van grote mensen hoorde bij het vuur.
Als de buren de lange avonden kortten met vertelsels over heksen en...
nl.verhalenbank.43210
Vlak bij Gouda was wel een spookplaats. Vlak bij waar nou de kaarsefabriek is, net an deze kant van 't Bosweggie. Op die hoek stond een groot wit huis met kelders. 't Was zelfs een soort gevangenis. Toen ik soldaat was in Gouda bin ik d'r wel is in weze kijke. Dat huis dee geheimzinnig an en d'r beurde allerlei rare dinge. D'r werd gezegd, de haan begon...
nl.verhalenbank.125730
De geschiedenis van Sipke en Liesbet
In Oostermeer staat een oude boerderij, waaraan de droevige geschiedenis van Sipke en Liesbet verbonden is.
Liesbet diende als meid in de boerderij. Ze had een paar flinke handen aan haar lijf en was ook nog knap om te zien.
Haar vrijer, Sipke, was een jonge dagloner van het Hoogzand. Ze hadden al een jaar verkering en...
nl.verhalenbank.9515
Ik en myn wiif hienen us to jounpraten west nei myn swager Fokke Alma, dy't oan 'e Betonwei wenne hat. Wy gongen werom, doe kom der in grouwe, swarte houn by ús. As wy steanbleauwen, bleau dy houn ek stean. Wy woarden beide binaud.
Doe't wy oan ús folke hûs ta wienen, gong myn wiif dêr yn 'e hûs. Ik bleau stean en krige it mes. Mar doe seach er my lyk oan...
nl.verhalenbank.19524
Op 'e Skieppedrifte wienen 't by âlds allegear tsjoensters. Rikele Tsjerks (famylje fan Sterke Hearke) hie nachts in gripe by 't bêd stean. Op in kear wienen 't allegear swarte kaën by him yn 'e hûs. Doe doarst hy der net yn om 't iten fan 't fjûr to heljen. Dat liet er forbrânne.
nl.verhalenbank.23445
Heit en dy wennen op 'e Fjouwer Roeden. Sy hienen in jonkje, dat woarde siik. Sy woenen nei Greate Wopke ta to Kûkherne. Mar sy koenen it wetter fan it bern net meinimme, dêr wie 't noch to lyts ta. Doe nom heit it himdtsje fan 't jonkje mei.
"Wite jo ried?" sei heit tsjin Wopke. Hy liet Wopke 't himdtsje sjen.
Wopke biseach it en sei: "Der komt wolris in...
nl.verhalenbank.22161
Heit syn omke hie us nei Jistrum ta west. Werom gong er oer Hiltsjemoaiwâlden skeanoer, dat wie koarter. Dêr yn Hiltsjemoaiwâlden wenne in man, dy koe tsjoene. Heit syn omke hie in skoft by him stien to praten. Op it lêst hie dy man egen krige as koallen fjûr. Omke wie der binaud fan woarn. Doe't er fuort gong, joech er omke in apel mei. Dy die er yn 'e...
nl.verhalenbank.19336
Vruger wónden de boere allemol in huize mi leeme floer. D'r waar us e menneke en dè kós nie leeze mer 't ha wel 'n tooverboewk. Op ne keer viejt ut dè boewk van de zwarte kunst en toe ter us in keek kwamp er ne mol vur zin voewt zitte. Va schrik gooide 't menneke 't buukske gouw in 't vuur.
nl.verhalenbank.44970
Van pestoor Huygens* wur verteld, dattie bé’j braand de wiend kos loate drèje. Ien de Leemstroat [thans Dorpsstraat] ston es ’n keer ’n huus ien braand. De wiend was ien de richting van de rietmattefebriek, die opgerich was dör pestoor Huygens um de stenoveminse ok ien de winterdag wèrk te kunne gève. D’r was alle gevoar, datte vörroad rietmatte, ’n grote...
nl.verhalenbank.49671
Alde Sybren Hofstra fan Aldskoat siet yn 't lêst fan syn leven altyd yn 't fjûr to hâlden. Dêr wied er binaud foar, hwant hy hie sjoen dat er nochris forbrânne soe.
Op in kear siet er yn 't lân ûnder in koe to melken. It woarde swier waer en hy woarde troffen troch 't fjûr fan 'e wjerljocht.
nl.verhalenbank.28264
Weet je, dat de mensen vaak bang waren van een losgebroken schaap? Als zo'n dier is verdwaald en in 't donker iemand bemerkt, loopt het achter je aan.
Kijk je dan achterom, dan zie je een paar felle ogen. "Da's de duvel", zeiden de lui dan vroeger. Vooral, als ze ook nog een ketting hoorden rammelen.
Want de "zwarte knecht" had een ketting om de poot.
nl.verhalenbank.43200
Us heit kom us in kear fan Reahel. 't Wie sahwat twa ûre yn 'e nacht. Hy tocht: "Heden, dêr komt in man oan. Dy hat grif in sekfol hout stellen." Sa like it krekt. Hy roan hwat dûknekkich.
Hy kom lyk op heit yn. Mar doe't heit better taseach hie dyselde keardel hiele greate gleone egen, krekt as koallen fjûr. Doe is heit in stik of twa, trije ikkers...
nl.verhalenbank.23752
Grötvoader, mien man en nog ’n por aand’re gienge vroeger duk same visse ien de Woal. Da gebeurde snachs. Op ’n nach ware ze d’r wer op uut gegoan. En toe mos mien man - hé’j was toe nog jong - de wach houe bé’j de vlieger. D’aander gienge visse en Jan mos zörge, datte vlieger nie wegdreef. Hé’j had ’n hort zitte wachte, toetie ienens iets zag ien de...
nl.verhalenbank.49776
Op 'e Wâl stie in hûs, dêr spoeke it yn. It gong der altyd heislik oan wei yn dat hûs. Sa fleach der op in kear in stik fjûr dwars troch 't hûs hinne. As de man deis fuort wie, doarst it minske der net allinne mei de bern yn to wêzen. Dan gong se der mei de bern út, sa bang wie se.
Op 'e souder stie in kachel, dy soenen se dêr us wei helje. Mar doe't se...
nl.verhalenbank.19633
Alde Antsje Kak fortelde us, hja hienen it froeger tige earmoedich hawn. Sy wennen by de polderdyk ûnder Aldegea. 't Wie yn 'e winter en sy hienen gjin brant yn 'e hûs. Antsje wie doe noch in famke.
Doe woarde Antsje mei noch ien fan 'e bern der op in joune let yn 't tsjuster op út stjûrd om stikum hwat turf to heljen út ien fan 'e turfhopen, dy't dêr...
nl.verhalenbank.22909
Myn âlde heit sutele froeger mei tolhout. Moarns seis ûre gong er al op stap, dan wie 't noch tsjuster by 't winter. Hy hie in hounekarre mei twa hounen der foar. As heit fuort gong bigoun myn âlde mem to reapdraeijen.
Op in moarn gong heit wer fuort. Mem bigoun to draeijen. Hja hie alris even draeid, ien ûre, twa ûren, trije ûren, mar it waerd mar net...
nl.verhalenbank.36412
In Wedde gebeurde nog wel es wat.
Op sommige plaatsen deugde het niet.
Daar waren heksen en sproken.
Het beruchte heksenproces tegen Alke Engels is bekend genoeg.
Dat is al weer een paar honderd jaar geleden, dat het arme mens verbrand werd.
In mijn jeugd gebeurde zoiets natuurlijk niet meer. Maar toch wisten sommige mensen zeker, dat het spoken kon....
nl.verhalenbank.43310
EEN KRANS VAN VEREN
In Oostelbeers woonde vroeger een vrouw, die een ziek kind had. Het huilde steeds en sloeg vaak zo wild met de armen om zich heen dat het niet te houden was. Een man, die nu en dan bij de vrouw kwam buurten, vroeg op zekere dag aan haar: ‘Wat scheelt dat kind toch, dat het de hele dag niets anders doet dan huilen?’ ‘Ik weet het niet,’...
nl.verhalenbank.49576
De "witte wieve" kwamen overdag wel eens op de "hiele", 'n zolderbergplaats, die wat lager lag dan de eigenlijke zolder. Ze stookten midden in 't hooi 'n vuurtje, maar je hoefde niet bang te zijn dat je huis in brand vloog, want "ons vuurtje doet geen kwaad", zeiden ze.
nl.verhalenbank.13287
