Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik en myn kameraed sieten op in nacht by in âld minske ta de krúslanders. It âld minske lei op bêd. Mar hja wist de oare deis wol to sizzen hwa't har krúslanders stellen hie. Hja hie 't sjoen sûnder dat se út it bêd wei west hie.
nl.verhalenbank.31484
DE ROVER DIE TOVEREN KON
In de omgeving van Nieuwendam leefde vroeger een rover die ze maar niet te pakken konden krijgen. Op een keer hoorden ze dat hij in een herberg in de kom van Nieuwendam zat en onmiddellijk ging de burgemeester met een stuk of wat dienders er op af. En jawel, daar zat hij aan een tafel rustig zijn bittertje te drinken of er geen...
nl.verhalenbank.13341
Zo'n zestig jaar geleje had je hier een vrouwgie. Ze dachte dat ze tovere kon. Ze maakten de kinderen d'r bang mee.
nl.verhalenbank.57852
Oan 'e ein fan 'e Lange Loane, dy't froeger oan 'e Lauwerssé ta gong, stie ien hûs. Oeds Kûper hie dêr in stik lân lizzen. Dêr wienen fjouwer wringen. By dy fjouwer wringen kaem jouns altiten in âld wyfke it lân delstappen. As der ien troch moest, stienen de hekken alle fjouwer iepen. Mar it fé, dat dêr roan, kom net ta 't lân út. Dat wie it wûnderlike...
nl.verhalenbank.17523
In Bergeijk liep vroeger een weg naar de lage Berkt. Naar men vroeger beweerde, en sommige ouden van dagen beweren het nu nog, zat daar 's nachts altijd een heel klein vrouwtje van maar enkele centimeters hoog, tegen een heg geleund. Ze had altijd twee strengen garen om haar hals. Toch zei ze steeds: 'Ik zou naaien als ik garen had.'
nl.verhalenbank.49847
Dit is wel waar, wat ik nu vertelle.
Ie weetn van et vrouwgien van Stavoren. Sie liet een hiel schip vol koorn in zee gooien. Het geval met de ringe is wel bekend.
Maar dat koorn, dat elk jaar weer uut zee opgruit, krigt wel aarn, zonder korrels. Nou lag hier een schippertien, die van dat koorn veur ons metnomen hef; wie hebben et laange tied op een vaze...
nl.verhalenbank.44581
Doe't wy bern wienen, wie der yn Kollum in âld minske dat roan mei de sûpkarre, Antsje Melk neamden se har. Dy rôp altyd:
Driemaal in de Godsnaam!
Driemaal in de Godsnaam!
Driemaal in de Godsnaam!
Wytske Stút kan tsjoene!
nl.verhalenbank.16984
Vroeger was bij ons zo'n persoon, dan werd d'r gezegd, die had de
kleine kindere betoverd. Die persoon gaf beschuitjes an de kindere,
dan ware ze betoverd. En zo'n kind niks as schreeuwe en nog eens
schreeuwe, niet ete. Zo'n oud vrouwtje verdachte ze d'r van. Dan
maakten ze 't kussen open en dan zaten d'r rozen en bloemen in.
Een verenkrans, dat heb ik ok...
nl.verhalenbank.126399
Jierren letter wienen ik en myn broer us yn Kûkherne. Wy soenen dêr in stik lân meane. Dat wie tichte by 't hûs dêr't dat wiif wenne dat doe in boskje fodden wie.
It wie moai gers, mar der roan in paed troch, dêr wie 't alhiel plat trape. It wie skande fan 't gers.
Ik sei tsjin myn broer: "Dat hat dat âld-wiif dien. As ik har hjir seach, dan sloech ik har...
nl.verhalenbank.25182
In nachtmerje, seinen se froeger, wie in frommeske. Hja knypte har slachtoffer de kiel ticht.
Us heit sei soms: Mast altyd de toffels sa delsette foar 't bêd, dat se der net samar ynstappe kinne, dus mei de hakken nei 't bêd ta.
nl.verhalenbank.31520
M'n grootvader was een bomenrooier in Harmelen. En die heb ik dikwels hore vertelle, je had daar een bepaalde plek, daar konde ze niet door de brug heen. 't Lag niet an de brug, 't lag niet an de grond. Maar d'r woonde vlakbij een vrouwgie en die had d'r de macht over, om een boot tege te houwe of te late gaan. Op een keer konde ze d'r ok weer niet...
nl.verhalenbank.57869
In nachtmerje, seinen se froeger, wie in frommeske.
Sy komme troch 't slotsgat yn 'e hûs. De minsken kinne moal struije, dan komme se net. Of de klompen achterstofoar foar 't bêd sette. Dat dienen wy altyd. Ek wol omkeard foar de doar.
De nachtmerjes ride nachts op hynders om. Dan meitsje se flechtsjes yn 'e moanjes.
nl.verhalenbank.22762
Dat vrouwtje, dat dat ken, is de vrouw een knecht van me. Dat is nog een maand geleje gebeurd. Toen hebbe we de proef genome. Dat gaat zo. Ze deed de trouwring van d'r vinger en die hing ze an een stukje garen boven het kruis van het paard, ongeveer twee drie centimeter d'r boven. Die ring maakt geen draaiende beweging, maar een slingerende beweging, net...
nl.verhalenbank.70742
RK: Werd er vroeger gesproken over zwarte katten; een raar vrouwtje en dat was dan een heksje ofzo?
WM: Antje Sneibeu heb ik op film, die woonde helemaal alleen in Zoutkamp. En dat neumt ze Antje Sneibeu. Ze heeft die naam kregen zeg maar, van we krijgen weer snei heur! Er zit weer snei in de lucht! Kiek, snei is sneeuw he. Die mevrouw die woonde daor...
nl.verhalenbank.44221
Oan 'e Lange loane healwei Kollumersweach en de Triemen wennen Marten en Saep. Saep fortelde, der kaem moarns bitiid altyd op 'e Loane in âld-wyfke mei in skiepmolke-ammerke om 'e hikke. Dat hie se ettelike kearen sjoen.
Dat âld-wyfke spûke dêr.
nl.verhalenbank.37334
Hier volgt nog in 't kort een spookverhaal: Een man, die graag wijn dronk in de herberg, keerde op zekere avond laat alleen naar huis terug (onder Nes WD). Onderweg kwam er plotseling een klein donker wijfje naast hem lopen. Op zijn vragen antwoordde zij met geen woord, doch liep zwijgend naast hem voort. Door angst aangegrepen liep hij steeds sneller,...
nl.verhalenbank.13324
Dat was met de Sinterklaasmarkt in Den Bosch. Er kwam een kar vol jongens van de Sinterklaasmarkt. En ineens staat het paard stil en ten achterstevoren in de kar. Daar komt een vrouwtje naar buiten gelopen. Ze zegt een paar woorden tegen het paard. En op hetzelfde moment staat het paard weer gewoon in de kar en loopt weer gewoon verder.
nl.verhalenbank.127618
It wyfke fan Starum, dat sa ryk wie, is to Dokkum op 'e stoepe stoarn, wylst se dêr oan it biddeljen wie.
nl.verhalenbank.21791
Ja (aldus de heer D. Schuurman), van de vrije kunst weet ik ook nog wel een moppie.
In den buurt van Nieuwendam was vroeger jaren een roover, die ze maar niet te pakken konden krijgen. Op lest hoorden ze dat ie in een herberg te Nieuwendam was, en de burgemeester gong er met een stuk of wat dienders op af. De roover had net een bittertje besteld en zat...
nl.verhalenbank.9177
Der wienen minsken, dy har bern wie bitsjoend. Doe gong de heit nei 't Swartfean, nei Hinse Jehannes de Boer.
Hinse sei: "Ik wit wol ien dy't in drankje foar it bern hat. Jimme matte nei de duvelbander fan Terbant ta."
Doe gong dy man dêr hinne. Hy krige in drankje mei.
"Tink der om," sei de duvelbander, "ûnderweis sille jo in moeting ha. Der komt ien by...
nl.verhalenbank.36978
