Datasets - ISEBEL

Ik heb mien voader wel es heure vertelle over werwolve. Hé’j had da wer gehörd van grötvoader. Op ’n keer mos grötvoader vör grötmoeder popkes gon hoale bé’j iemand achteraf ien Huse. Want grötmoeder was bang, da ze kanker had. Popkes of kankerpoppe ware dinge, die te kriege ware bé’j inkele manne of vrouwe die ze eiges mieke. Worvan wet ik nie. Ik het ze...

aanvallen

nl.verhalenbank.44783

Op ’n plek kwame nou en dan ouwe wieve bé’j mekoar. Eén van die vrouwe gieng dan wel es weg um te gon hekse. Ze smèrde d’r eige dan ien med’n zalf of zoiets, uut ’n döske. Dan zei ze: Utemetuut, de schorsten uut Over heggen en struuk. En dan kos ze hekse. Ze gieng op ’n bessemsteel de schorsten uut. En wa ze dan vorders deej, wiste ze niet. Eén van de...

bezemsteel

nl.verhalenbank.50483

Den langen Hend, die al inkele jaren dood is, heb ik wel es heure vertelle: D’r ware drie derns on ’t biete hakke.* Toe was er ’n vrouw langs gekomme. En die makte ’n protje mee de derns. En ze gaf ielke dern ’n appel. “Et ’m mar lekker op”, zèj ze en ze liep deur. De oudste dern zèj: “Ik doej ’t nie. Ik vertrouw ’t nie. Ik ken die vrouw”. D’aander derns...

appel

nl.verhalenbank.50168

D’r ston es ’n soldoat op wach. ’t Was ’n harde wienter. En ’t was bar koud. En de soldoat zèj: “’t Is toch wa um soldoat te zien. Lot de duvel mar soldoat speule!” Hé’j zette zien gewèr ien ’t schildwachhuuske en hé’j liep en stampte hin en wer um de kou wa te verdrieve. Opens hördenie wa. D’r kwam iemand on. De soldoat greep zien gewèr en riep: “Halt,...

nl.verhalenbank.50212

Op ’n oavend gienge er es twee kameruij van de steenfabriek op de polder nor Gendt. Ze gienge over ’t pèdje van de febriek nor den diek. Ze hadde niks gezien. Mar toe ze soaves wa loat terug kwame - ze hadde nogal ’n poar borreltjes op - stonde dor onder on den diek twee dames zonder kop. Ze wiere bang en ze dörfde nie dör ’t hekke den diek af en over ’t...

aalkorven

nl.verhalenbank.49731

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur