Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
26 results
Dutch Keywords: vrouw Place of Narration: Drachten
Auke Hornstra Rustoord, Drachten (B99) (komt fan Goutum (B57a)) fortelt: Yn Goutum wie in hûs, dêr spoeke it. Dêr dounse in pispot by in frou op 't bêdsbuordtsje.
nl.verhalenbank.25497
Mem har âlden wennen to Bakkefean yn 'e Lange Jammer. Yn 'e tiid dat mem in famke wie gebeurde it faek let op 'e joun of yn 'e nacht, dat der turven fan 'e souder smiten woarden nei ûnderen ta. Gongen se der hinne om to sjen, dan wie der neat to rêdden. Pake sei dan: "Dêr komme de turven wer nei ûnderen ta." It gebeurde ek wol, dat der hielendal net iens...
nl.verhalenbank.19733
Giet men de Omloop del nei Surhústerfean ta dan komt men it spultsje fan Japik Kikkert foarby. Dêr stie nachts altyd de Skûrdoar iepen. Dy koe net ticht, hwant it spoeke dêr. Dêr hie in frommes har ophong.
nl.verhalenbank.25400
Tichte by de Dwarsfeart mat froeger in wyt froumins spûke ha.
nl.verhalenbank.36650
Antsje de Bruine wenne yn 'e Houtigehage. 't Minske hie 't o sa krap. Sy gong froeger in protte to naeijen. Op in nacht hie se thús sitten to naeijen by in ljochtsje. Doe hie der hwat by de doar west. De doar gong iepen en der kom ien yn. It wie in geest. 't Wie de geest fan har muoike, dy't al dea wie. Kingemoai, sei se tjin har. "Hwat is der oan,...
nl.verhalenbank.24675
Biesterveld hat ûnder mear in skuonmakker Rein Geales (van der Meulen?) formoarde by de Slingerswei op Teade-hoekje ûnder Boarnburgum. Dêr hat er fjirtsjin jier foar sitten. Sûnt dy tiid spoeke it op Teade-hoekje. Der wie in liet fan, mei de folgjende rigels der yn: Er kwamen weer een twintigtal getuigen, die eveneens hun stem verheften tegen hem. Maar...
nl.verhalenbank.25051
Yn 'e Boelensloane spoeke in houn mei in potsje yn 'e bek. Dy houn foroare soms yn in dame mei in swart kleed om.
nl.verhalenbank.23478
In âld minske yn 'e Boelensloane hie us trije wite wiven sjoen, dy sweefden troch de loft. "Krekt as gong ik mei yn 't soch fan dy wite wiven", sei se. Dat fortelde se mem.
nl.verhalenbank.23496
Op 'e Suderdwarsfeart wie it Boskpaedtsje, dat roan nei de Skieding ta. Dêr spoeke it altyd. Dêr roan in frommes mei jok en amers.
nl.verhalenbank.27512
Jasper Boomsma fan 'e Houtigehage moest us op in joun let nei 't húske ta. Dat húske stie bûtendoar. Doe stie dêr in frou mei in dik bosk hier foar de glêzen. Doe't er wer seach wie se fuort, krekt as wie se yn 'e groun sakke.
nl.verhalenbank.24681
By âlde Minse Griper kommen nachts wol us forstoarne minsken, seinen se, dy't in bigearte hienen. Minse Griper moest dan it boadskip trochjaen.
nl.verhalenbank.23502
Der wienen in man en in frou, dy hienen seis bern. It minske woarde siik en der kom in oare frou oer de flier dy't it wurk die. Dat wie in flink minske dy't goed op 'e frou paste. Mar al har goeije help mocht net bate. De frou stoar oan 'e sykte. Sy hie bigeard, dat it minske, dat har forsoarge hie, dat moest har klean ha. Mar dat die dy man net. Hy joech...
nl.verhalenbank.24556
Yn 'e omkriten fan Boelensloane wenne in frouspersoan, dy hâldde safolle fan har mem, dat sy wie der aeklik fan, doe't dy stoarn wie. Sy rôp altyd mar: "Hwat woe ik ús mem noch graech ris in kear wer sjen!" Doe, op in nacht, doe kom har mem by har oer de flier. De dochter lei op bêd. 't Ald-minske slierde op toffels. Doe't de dochter har seach, woarde se...
nl.verhalenbank.29387
Der wie in man, dy wie foar de twadde kear troud. Mar foardat syn earste frou stoar, hied er har biloofd, dat hy soe net wer trouwe. Hy hie 't lykwols àl dien. Op in kear, doe't er op 'e stâl stappe soe om 't fé drinken to jaen, stie syn earste frou samar ynienen njonken him. Letter hat er har altyd by him hawn. Hwer't er roan, dêr wie sy ek. Dat wie de...
nl.verhalenbank.19624
Der wie in man yn 'e Houtigehage oan 't jirpeldollen. Dêr wie tagelyk in fanke oan 't jirpelsykjen. De man sei: "Wy dogge joun net sa lang, hwant ik mat ek noch nei Surhústerfean ta." "O hea," sei se, "matte jo ek by 't tsjerkhôf lâns?" "Ja," sei er, "hwat soe dat?" "By 't tsjerkhôf," sei se, "stiet altyd in frou mei in koer mei koeke yn 'e earm. Dy...
nl.verhalenbank.21168
Doekel seach ek spoken. Dy spoken kommen fan Earnewâld út wei, se farden yn in boatsje oer 't wetter. Hja en Marten Skeet stienen op in joun bûtendoar. Doe sei se: "Marten, mast ris even sjen." Mar hy seach neat. "Hwat is der dan?" frege er. "Se binne der wer", sei se. En doe wiisde se nei 't plak dêr't se de spoken seach. Doe krige Marten in brjit (in...
nl.verhalenbank.33627
Markus Dalstra, byneamd Dolle, hat us in moart dien. Dêr hat er lang foar sitten. It wie in widdou, dy't er formoarde hat. Hy hat har gouden earizer, dat er stellen hie yn 'e Heuchfeansterwyk op 'e Boelensloane smiten by de Bethlehemsreed. Dêr mat nachts altyd noch in lûd komme út 'e wyk op datselde plak. Dan wurdt der 'help!' roppen.
nl.verhalenbank.23015
Myn wiif har beppe wie in tige from minske. Hja hie har mem forlern en dêr wie se o sa ûnwennich fan. Sy bidde algeduerich: "Hie 'k myn mem mar wer." Op in joun doe kom har mem der oan. Sy hienen doe noch stiennen flierren en dêr kom har mem op bleate fuotten oan. Hja soe sizze: "Hwat docht mem hjir mei bleate fuotten op dy kâlde stiennen", mar sy hie 't...
nl.verhalenbank.22874
Der wenne in sekere Oosterhof op Kuzumer by Oldekerk. Hy wie in boeresoan. Op in joun let kaem er by de froulju wei. Hy stie even buten to praten mei in oare feint. Doe gong dêr in faem by harren lâns, dy wie hielendal rôse yn 'e klean. 't Like in knap jongfaem. "Kiek," sei de feint, dy't by him stie, "doar is ook nog 'n jonge meid. Die kinstou ja krekt...
nl.verhalenbank.19966
Der wie in frou, dy hie in gouden skonk. Hja sei: "As ik der us ôf kom to reitsjen, dan wol ik dy skonk by my hâlde. Dan meije jimme dy der net ôfhelje." Dat biloofden se har, mar doe't hja stoar, hâldde de man him net oan syn wurd. Hy nom de skonk der àl ôf en it minske kom sûnder gouden skonk yn it graef. Doe't se ien dei op 't tsjerkhôf lein hie, kom...
nl.verhalenbank.23719
26