Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
34 results
Dutch Keywords: vrouw Place of Narration: Harkema
Der hat hjir yn 'e Harkema in man west, dat wie in sekere Schievink. Dy roan us mei ien op. Doomny en mefrou roannen der achteroan. Doomny sei tsjin har: "Hwa't dêr njonken dy man rint, wyt ik net." Doe sei Schievink: "O, dat is de duvel, dy't njonken my is." Doe is de duvel yn 'e wâl flein.
nl.verhalenbank.25803
Heit kom wol us by Ruerd. Op in kear kom hy der wer. Doe frege er 't wiif: "Hwer is Ruerd?" Dy leit yn 'e brânjehoeke to fechtsjen mei de duvel, sei se en sy skriemde der fan. Doe is heit mar gau wer fuort gong.
nl.verhalenbank.15676
Doe't myn wiif Sjouk noch faem wie, hie se faek lêst fan nachtmerjes. Sy slepte op 'e souder en sy hearde de nachtmerje wol by de trap opkommen. It wie slim sa't dy nachtmerje har altyd pleage. Doe sei har mem tsjin har: "Ast de nachtmerje nou wer oankommen hearste dan mast hinnegean en siz trije kear hiel lûd: "Duvel, duvel, duvel, dû wurdst gjin baes...
nl.verhalenbank.17536
De minsken wienen bang foar pake Hindrik Ophuis. Se hienen him allegear yn 'e rekken, omdat er tsjoene koe. Op in kear gong er nei Willem Hiemstra ta. "Hy mat net by ús bargen komme!" rôp it wiif. Mar hy wie der al. "Moaije bargen," sei er, "moaije bargen." En hy streake se mei de hân oer de rêch. En dêr hienen jy 't al. De beide bargen woarden siik....
nl.verhalenbank.12317
Op in kear doe hie Ruerd to timmerjen west. Hy gong de jouns oer de Scholtepaden wer nei hûs ta. Dêr leinen allegearre houtsjes oer de sleatten. Ruerd hie de timmerbak op 'e nekke. Doe't er op ien fan 'e houtsjes stie, woarde hy der samar ôfsmiten mei timmerbak en al. Hy kom yn 'e sleat tolânne. De timmerbak ek. Hy is út 'e sleat weikrûpt en doe is er nei...
nl.verhalenbank.19548
Yn 'e Hamsterheide wie in fanke oan it útinoarstruijen fan mollebulten. Doe kom der in âld wiif by har. Dy frege har: "Fynst wol us hwat?" "Né" andere it fanke. "Dan mast mar us ûnder d_ mollebult sjen." It fanke die it en doe foun se twa botsens. Mar doe nom it âld wiif it fanke de mûtse fan 'e holle en flybke der yn. Mar it fanke wist, dat it âlde wiif...
nl.verhalenbank.21258
Myn wiif hat froeger in toverboek sjoen. Hja tsjinne doe yn Warten by in boer en wie goed fjirtsjin jier âld. Dêr wenne in boerefeint by dy boer, dy hie sa'n boek. Hy neamde it: 'Het zwarte boek van de duivel'. Hy die it iepen en sei tsjin myn wiif: "Nou mast dit lêze. En dàn mast datselde wer tobeklêze." Mar myn wiif doarst net. It wie in boek mei in...
nl.verhalenbank.32753
Yn 'e Hamsterheide wenne us in man, dy wie sterk oan 'e drank. Hy spotte altyd mei de duvel. Doe woarde er op in kear samar oer de boskjes hinne smiten, dêr't er foar dea lizzen bleau. It wiif hat him de oare moarns op in karre nei hûs ta brocht. Hy hat gâns in skoft siik west.
nl.verhalenbank.21249
Neist sa'n hûndert jier wie ús mem har âldste suster, dy't yn 'e Harkema wenne, slim siik. Hja wie tolve jier âld en koe net wer better. De heit (Aise van der Heide, in tige froom en leauwend man) gong skean de paden del nei de duvelbander fan de Ham, hwant sy wienen har rie to 'n ein. Hy krige in drankje mei en sette dêrmei op hûs ta. Mar ûnderweis...
nl.verhalenbank.21328
Mike Ruerd wie in raer man. Op in kear wied er oan 't timmerjen op it Bomkleaster. Doe sei er: "Ik bin foar gjin duvel bang." De jouns soed er nei hûs ta. Hy hie 't ridskipsbakje op 't skouder. Hy roan de Skalkepaedtsjes del om yn 'e Harkema to kommen. Hy moest forskillende houtsjes oer. Doe stie der op ien fan dy houtsjes in juffer. "Rûmte!" sei Ruerd....
nl.verhalenbank.29351
Yn 'e Hamsterheide wie op in jountiid let in man allinne op in paed. Ynienen seach er, dat der in frommes foar him op roan, en doe't er better taseach, miende hy dat it syn frijster Griet wie. Hy tochte ik rin hwat hurder, dan kin ik mei har oprinne. Mar hoe hurder hy bigong to rinnen, hoe hurder ek hja it op in rinnen sette. Nou en dan seach se om en dan...
nl.verhalenbank.15787
Ruerd van der Veen, dat wie de pake fan myn wiif. Dat wie de duvel gelyk en in minnen ien. Skoanheit - dat wie ek in Ruerd van der Veen - wie trouwens neat better. Pake Ruerd wie by 't timmerjen. Op in kear timmere hy op it Bomkleaster. Hy soe de jouns nei hûs ta. It bakje mei ridskip hied er op 't skouder. Hy moest oer in houtsje. Doe stie dêr in frommes...
nl.verhalenbank.17381
Der wenne ergens in kreaze faem. Mar it praetsje gong dat dy faem in forboun mei de duvel hie, en dat se tsjoene koe. Der wenne in feint yn it doarp, dy woe dat wolris better wite. Op in snein to-joun sette hy de stap der ûnder en gong nei it hûs ta, dêr't dy faem wenne. Hy kloppe oan en de faem die iepen. Sy noadige him der yn. Doe't er in skoftsje by...
nl.verhalenbank.16905
Myn âldste suster Janke lei noch yn 'e widze. Hja is nou al stoarn. Mar doe yn dy tiid kom der altyd in bolkoerrinster by heit en dy oan 'e doar. En dan sei se: "Mei 'k even 't popke sjen?" Dat sei se dan troch de doar. It bern wie lang net goed, it woarde rûch fan megerens. Heit sei tsjin mem: "Nou mast dy âlde duvel hjir net wer yn 'e hûs komme litte."...
nl.verhalenbank.33001
Mike Ruerd (= R.v.d. Veen) is ekris smiten woarn. Dat hied er wol fortsjinne. Ruerd wie in beul fan in keardel, dy't syn wiif skandalich bihandele hat.
nl.verhalenbank.32985
Us mem hie altyd in pûdtsje mei duveldrek by har op 't boarst hingjen fanwege it bitsjoenen.
nl.verhalenbank.21224
By ús thús lei mem de duveldrek gewoan op 'e drompel. Ek wol foar 't bêd. Mar allinne op tiden as se gefaer freesde.
nl.verhalenbank.21395
Noch net sa mâlle lang lyn traktearre in âld wiif in jonge op pankoeken. Doe't er thús kom, bigong de jonge to koarjen. Dat wie syn gelok. It wienen allegearre slangehûden dy't der út kommen. It gebeurde yn 'e Harkema. Twa fan syn susters woarden doe sa lulk op it âld wiif, dat hja roannen nei har ta en seinen: "Nou silstû, âlde duvel, stjerre!" Mar it...
nl.verhalenbank.21250
Der wie in bern yn 'e Harkema siik. Muoike wie dêr baekster. Elke dei kom der in âld wiif. Doe dienen se duveldrek ûnder 'e drompel. 't Ald-wiif sei: "Ik sjoch it wol, jimme wolle my der net yn ha." Hja koe der net yn komme. It bern is better woarn.
nl.verhalenbank.21247
Hjir hat in frou wenne, dy leaude nergens oan. Sy wie sa werelds as it mar koe, om de ivige dingen tocht se net. Dêr spotte se mei. Hja gong op in joun to dânsjen mei nagelnije skuon oan. Doe hat se sa bot dânse dat der is neat mear fan dy skuon oerbleaun. 't Wie op in saterdeinacht. Mar sy is raer thús kom. De kweade hat har topakken hawn. En dat hat sa...
nl.verhalenbank.32983
35