Datasets - ISEBEL

Imke hie nocht oan ûnnocht. Der wie in frommes dat skreau har van der Iest. Hy toande har sterke stikken. Doe sei se: "Al hwatstû ek mânsk bist, dû krijst my de klean net fan 'e hûd." 't Wie in mounich frommes. Mar Imke liet har de klean ôfsakje oant se op 't lêst allinne noch it himd oan hie. Hy sei: "Mat dat ek noch út?" "Né," sei se, "lit it sa mar."

afzakken

nl.verhalenbank.24165

Hearke hie in dochter, dat wie Rixt. Dy moest in bern ha fan in feint. In pear kear hie se him frege of er mei har trouwe woe. "Né", hie er sein. Doe sei se: "Dan hòeft it èk net mear." Sy hie beide hannen op syn skouders set en him hielendal ynelkoar drukt, dat alle ribben troch de klean hinne stutsen.

drukken

nl.verhalenbank.26816

In wjerwolf is in man, dy bimuoit him mei froulju. Hy skuort har mei syn tosken de klean fan 'e hûd en lit se dan wer gewurde. Hy docht it allinne by nacht en bûtendoar. Hy mat it dwaen, hy kin net oars.

buiten

nl.verhalenbank.24118

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur