Datasets - ISEBEL

Der wie in faem, dy wenne yn 'e Twizelermieden, fuort by de Hamsterfeart. Dy moest bifalle fan in bern, mar dat bern hat noait ien sjoen. Letter wienen se oan 't hakjen yn 'e groun, en doe ha se 't bern opgroeven. By 't opdollen rekke de hân der ôf. Men hat de faem der fan biskuldige, dat hja 't bern fan kant makke hie, mar sy koenen 't net biwize, dat sy...

afhakken

nl.verhalenbank.22759

Yn 'e Harkema wenne in frou, dy foroare har yn in hountsje. Dat fleach dêr dan bûten om en dan kifte it sa'n hiele joun.

blaffen

nl.verhalenbank.38701

Noch net sa mâlle lang lyn traktearre in âld wiif in jonge op pankoeken. Doe't er thús kom, bigong de jonge to koarjen. Dat wie syn gelok. It wienen allegearre slangehûden dy't der út kommen. It gebeurde yn 'e Harkema. Twa fan syn susters woarden doe sa lulk op it âld wiif, dat hja roannen nei har ta en seinen: "Nou silstû, âlde duvel, stjerre!" Mar it...

nl.verhalenbank.21250

Scheldnamen - Legenden Delftsche Kalverschieters, door U reeds aangehaald. De schildwacht in zijne angst schiet op den vijand, dien hij meende te zien komen: het bleek echter slechts een kalf te zijn. Dortsche schapendieven. Ten einde de accijns te ontduiken kleedden twee boertjes een schaap als juffrouw aan, wandelden gearmd met de juffrouw door de...

accijns

nl.verhalenbank.39379

Yn 'e Bilt wennen twa hiele bêste froulju. Dat wienen Anna en Jacoba. Dêrom ha se twa doarpen nei dy froulju neamd: Sint Anna Parochie en Sint Jacoba-Parochie. Se neamden dy froulju wol faek: onze lieve Vrouwen. En dêrom ha se it trêdde plak neamd Onze Lieve Vrouwenparochie.

nl.verhalenbank.20628

Piters Willemke fleach op 'e biezemstok troch de loft.

bezemsteel

nl.verhalenbank.33132

Forskeidene fan 'e Harkema ha yn 'e swarte spegel sjoen. Mar dêr haw ik my noait mei bimuoid. Sy krigen dan har wiif to sjen. Of sy seagen in deakiste; dan bleauwen se âld-feint.

doodskist

nl.verhalenbank.25750

Us mem hat foar har trouwen by in boer wenne, dêr't de keallen altyd dea gongen. Doe gong dy boer nei Antsje Duvelbander ta. Dy frege him of der ek jonges by him yn 'e hûs wienen. "Ja," sei de boer, "wol trije." "Dan matte dy jonges mar us in joun of hwat oppasse. Hwant der sil in dikke kat foar de koegleskes lâns rinne. Dy kat matte se de poaten brekke....

been

nl.verhalenbank.15693

Tichte by ús yn 'e Westerein wenne in minske, dat hie jouns altyd de oergerdinen ticht. Mar 't wienen tinne, dat men koe har skaed der altyd wol sahwat troch hinne sjen. It minske wie altyd yn 'e wear sa'n hiele joun tyspele se om. 't Wie in tsjoenster. Men woe wol ha dat se dan mei har popkes dwaende wie.

avond

nl.verhalenbank.33126

Myn broer Foppe wenne op 'e Streek. Dy hie in baerch mei biggen. Dy wienen allegearre rûch en smoarch en gammel. Se wienen forjown. Syn kij forsmieten de keallen. It wie dúdlik, de boel wie dêr bitsjoend. Doe gongen se nei Wopke Minke ta. Minke joech har in stik guod mei. 't Like wol in stik fan in brânde baelder. Doe moesten se dat op in trochbrânde...

afstoten

nl.verhalenbank.38073

Alde Japiks Fokje hat hjir wenne, dy hat ek yn 'e Koaten wenne. Dat wie in kaertlizter. Sa'n fyftich jier lyn gongen de jonge bazen dêrhinne. Wy forwachten in berntsje, doe gong ik nei Fokje ta om 'e kaert útlein to krijen. Myn frou rekke yn 't sikenhûs, doe't hja yn forwachting wie. Fokje sei: "Dat bern krije jim net thús. Ik ha 't bern fannacht yn 't...

dood

nl.verhalenbank.37340

Yn Bûtenpost wienen in man en in frou út to jounpraten. De dochter hie twa froulju by har to jounpraten noege. Sy dienen it dy jouns hiel mâl en seinen rare dingen. Se wedden der om hwa't it dy jouns it raerst opsizze koe. De jouns let gongen de fammen fuort. Doe wie der har in pleachbeest op side kom, 't like in hiele dikke swarte houn. Earst bleauwen...

nl.verhalenbank.27806

Ik haw ek in frommes by ús kend (Harkema) dat hie altyd in sydstikje roggebrea op it boarst. Dat die se fanwege de tsjoenderije. Hwant brea is heilich.

afwenden

nl.verhalenbank.15678

5.8. Stroper schiet zijn eigen vrouw Ik heb hier wel g'hoord dat er ne vent was en die ging haas wachten in de stal. Hij aai er ook savooien staan, zal ik zeggen. En daar kwamen veul hazen. Da was met de sneeuw te zien. Hij zegt: ''k Gaan van den avond is haas wachten, dan hewwe ook is iet in de pot'. 'Ge zij zot!', zegt zijn vrouw, 'Kom maar slapen, da's...

aanstampen

nl.verhalenbank.44351

Froeger seagen de manlju wolris yn 'e swarte spegel. In man, dy't oarspronkelik fan 'e Houtigehage kom, hie der èk yn sjoen. Doe seach er de frou, dêr't er letter mei troud is. As in man in kiste krige to sjen yn 'e spegel, dan soed er net trouwe.

doodskist

nl.verhalenbank.25963

Veurloop Vrouw Pr. zag nog meer; zij woonde in het Eksler moeras. Veurnoamelk waarn het liekstaties, woor ze met bezig was. En dan gung ze dr s nachts uut. Heur man zee dan:“Blief toch lign.” Moar dat kon ze onmeugelk. Dan zol ze er last van kriegen, zee ze.

dood

nl.verhalenbank.43358

Vastzetten Age nou hier rechte straot, d'indraoi af gaot spokte 't vruuger ok. As ze dan naor de eiermarrukt ging in Osterwèk, mee 'n kurruf en as ze dan terug kwaome bij da huis was 'r in vrouw as die de kurruf honderd mitter gedraoge ha kos ze 'm nie meer draoge. Dan ging ze terug. 't Was 'r altij mar inne, daander nie. As ze de plichte ha gedaon kos ze...

behekst

nl.verhalenbank.41567

Ik wie feint. Ik kom fan Surhústerfean en moest nei de Boelensloane ta. 't Wie jountiid en tsjuster. Ik wie op 'e fyts en hie de carbidlampe oan. Mar dy brânde mei ien pit. Ik stapte ôf om der even nei to sjen. Dat wie yn 'e buert fan it Blauhûs. Wylst ik dêr sa stie, kom der in dame oanstappen. It wie in great, swart frommes. Sy gong lyk foar my stean en...

achtervolgen

nl.verhalenbank.23484

In Brakel, daar woonde de toverheks. D'r woonde een vrouwke uit Brakel in Woudrichem. M'n zwager, die ree met een oliekarreke. Dan dorst ie nooit, nooit langs dat huis waar die heks woonde. Dan liet ie een ander dat oliekarreke d'r voorbij rije.

angst

nl.verhalenbank.72813

De Witvrouwkes "Ze kwamen uit Duitsland", zei Graad, "ze waren helemaal niet katholiek, maar op en top heidens. Wat ze 's nachts uithaalden, dat kon Joost weten, maar ook overdag konden ze toveren van jewelste. Vaak kwamen ze op een voormiddag op 'n boerderij, als de boerin de pot aan 't koken was. En dan was het 't gewone kunstje van haar, om het spek,...

antwoorden

nl.verhalenbank.13221

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur