Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Het spookhuis van Monster
In de Wilhelminastraat ligt het bekendste spookhuis van Monster waar veel verhalen de ronde over doen. Nachtelijke geluiden, wc’s die worden doorgetrokken, de verschijning van een oude vrouw op een bed. Al meerdere kopers van het huis zijn hierdoor weggejaagd.
nl.verhalenbank.45831
No. 114. De Hondskling, tusschen de Bergeiksche buurten, het Loo en Hongarije, was een beruchte spookplaats. Omtrent een eeuw geleden gingen drie jongemannen, die op den Lagen Berkt woonden 's nachts eens door de Hondskling, waar ze een vrouw ontmoetten, met een falie, die niets antwoordde op hun vragen. Een der drie kameraden, Cornelis Volders, in 1890...
nl.verhalenbank.46805
Fan 'e Surhústerfeanster toer oan it Jachtfjild ta spoeke froeger in neaken frommes. Dat wie yn 'e nacht tusken tolwen en ienen. Wy doarsten dêr nachts net lâns.
nl.verhalenbank.22164
De frou út Hoensbroek, dêr't ik it nyskes oer hie, doarst nei tolven net by 't tsjerkhôf lâns, hwant, sei se, dan spoeken de geesten dêr om.
nl.verhalenbank.32670
By de dikke beam oan 'e beton-wei, tusken Harkema en it Bomkleaster stienen us op in nacht allegearre auto's. 't Wienen wite auto's, allegear. Dêr roannen nonnen tusken mei lange rokken oan, allegear yn 't wyt. En dêr wie hwat tusken har yn, dat wie krekt in altaer west, hielendal wyt.
Myn op ien nei jongste skoansuster kom dêr dy nachts lâns. Dy hat it...
nl.verhalenbank.32749
Op 'e Wâl stie in hûs, dêr spoeke it yn. It gong der altyd heislik oan wei yn dat hûs. Sa fleach der op in kear in stik fjûr dwars troch 't hûs hinne. As de man deis fuort wie, doarst it minske der net allinne mei de bern yn to wêzen. Dan gong se der mei de bern út, sa bang wie se.
Op 'e souder stie in kachel, dy soenen se dêr us wei helje. Mar doe't se...
nl.verhalenbank.19633
Dan hoorden ze, op den dijk naar Andel toe, dat daar een spook was, zinne ze. Maar dat spook was een vrouwken met een witte muts op. Of twee koeien op mekaar, da's ok wel gebeurd.
nl.verhalenbank.125556
Ik praette ris in kear mei in frommes, dat wie al op jierren. "Froeger Japik," sei se, "kamen wy us yn in hûs to wenjen dêr woe oars net ien yn. It gong dêr altyd bot oan wei yn dat hûs, alles wie altyd stikken en los.
Sy wienen allegear bang foar dat hûs.
Wy kommen der yn. Myn man kreaze der alles op. Hy koe sels hwat timmerje en 't knapte alhiel op. Mar...
nl.verhalenbank.23565
Yn 'e Westerein spûke in frommes, dat sweefde yn wite klean by de wâllen lâns. Hja hie in bân om 'e rôkken hinne. Men seach har allinne by nacht.
As de kooplju yn 'e nacht út 'e Westerein wei mei de hynders nei de merk ta gongen, dan koenen se de hynders net fierder krije as dy wite juffer der wer spûke. Dy hynders wienen dan bang.
nl.verhalenbank.29932
In Ameide woonde een vrouwtje dat spoken kon. Niemand dorst langs d'r woning. Wij als schooljongens ook niet.
nl.verhalenbank.50896
Als je zo'n huis had daar 't spookte, dan ging alles van z'n plek. Je had hier zo'n vrouwspersoon, dat mens kon tovere, zeje ze. Dan sting ze met een wit laken over d'r heen. Spoken op hetzelfde adres.
Dan ware ze bang om d'r voorbij te gaan.
(Aanvulling mevrouw Korevaar:)
Je had hiero ok zo'n ouwe barbier, die ging 's maandags altijd met de trekschuit...
nl.verhalenbank.69310
In âld minske wie bolkoerrinster. Sy hie de bolkuorren oan 't jok. Sy kom op 'e Sumarreheide by Fokjefinne.
Dêr wie in dobbe, dêr spoeke it altyd. Doe't se dêr oan ta wie koe se ynienen net in stap mear fierder. Krekt as woarde se keard. En der wie dochs net ien to sjen. 't Swit bruts har oan alle kanten út. Mei great lijen is se op 't lêst nei in plaets...
nl.verhalenbank.20318
Daar was een witte juffrouw, da geloofde ze algemeen in 't dorp. Tussen Well en Ammerzoden op een uitweg stond een witte juffrouw, halverwege. Op ene nacht kwam ik terug, toen zag ik ze staan. Ik maakte 't paard vast aan den boom, want ik was nie bang voor spoke, ik geloofde d'r niet in. Toen was 't een kroondistel. En die blaadjes leke zowat wit. Ik heb...
nl.verhalenbank.125653
Sa'n fiif en twintich jier lyn wennen wy op 'e Geast (Rinsumageast). Der wie in frou, dy kom in bulte by ús. Dat wie de frou fan Liuwe Woudstra. Doe't se de jouns wer us in kear by ús west hie sei 'k tsjin 't wiif: "Wy bringe har in eintsje op stap."
Dat gebeurde ek. Wy wienen de Kapelle oer, en doe koe myn wiif de siken net krije. (Hja hie in min boarst)...
nl.verhalenbank.21769
Wybren Wartena syn heit wenne yn Garyp. Dy wie foar de twadde kear troud. Hy hie buorkerije en in herberch. Doe't syn earste frou stoar biloofde hy har, hy soe noait wer trouwe.
Mar hy die it al. Sy koenen it skoan rêdde en sy gongen der togearre wolris mei de tilbry op út. As se dan thúskamen gongen de skûrredoarren fansels iepen. Dat wie it wurk fan syn...
nl.verhalenbank.19786
Folkerts Antsje wenne op 'e Tike. Hja is wol 40 jier dea. Hja wenne oan 'e Susterwei op 'e Skieding. Elke saterdeijoun moest it minske nei Nyegea om boadskippen. Dêr hie se in great hekel oan, hwant dan moest se oer in brechje dat oer de Tykster feart lei en dêr spûke it. Dêr húsmanne de duvel.
Op in kear hie se wer nei Nyegea to boadskipjen [west], doe...
nl.verhalenbank.32156
Myn broer Piter (^) kom us op in nacht by de froulju wei. Doe seach er hwat út 'e loft fallen. 't Wie in wyt ding. 't Gebeurde by de Krúswei. It ding sûze hiel bot. Piter wie stjerrend-binaud. 't Wie ljochtmoannewaer.
nl.verhalenbank.19557
Wy hawwe yn 'e Strobosker Mieden wenne. Dêr wie in buorfrou, dy soe us in kear in ammerfol wetter út 'e sleat helje, doe seach se har eigen geest yn 'e sleat. Hja hat noait wer wetter út 'e sleat helje doarst.
nl.verhalenbank.23934
Ik ha Hearke syn wiif noch kend. Dat wie âlde Gjetsje. Ik en Bouwe van der Meer wienen us by har, hwant wy boarten wol mei har beppesizzer Klaes Witteveen. Hja wie widdou en al hiel âld. Hja hie in blauwe holdoek om 'e holle.
"Lieve berntsjes," sei se, "jimme matte gau fuortgean, hwant aenst hellet it gouden weintsje jim op."
nl.verhalenbank.20361
It wie hjir froeger allegear heide mei hjir en dêr in spitkeet.
Der wienen twa froulju út dy spitketen, dy hienen nei Sumar nei de merke ta west. Yn 'e nacht kommen se werom.
Sy roannen in reed del tichte by de âld tramwei. Doe seagen se dêr in mantsje stean, in hiel lyts mantsje. 't Wie mar krekt eefkes greater as in heale meter.
De froulju deabinaud...
nl.verhalenbank.33352
