Datasets - ISEBEL

Skoanheit en skoanmem wienen ris op in joun to praten by Jan Wopkes. Dy wenne by de Liuwepoel. Sy wienen oan Tije van der Meulen ta, doe wie dêr in frou fan 't hiem kom. 't Wie midden yn 'e nacht. Heit en mem moesten nei de Singel ta, dêr't se wennen. Doe't heit dy frou seach, sei er: "Och heden, âlde Antsje sil der wer op út." Hja hie in greate ljochte...

avond

nl.verhalenbank.32739

Achter 'Spimeta' yn 'e Bosk seach ús mem op in joun twa famkes mei skelkjes foar en huodtsjes op. Dy spûken dêr om.

nl.verhalenbank.23911

By de dikke beam oan 'e beton-wei, tusken Harkema en it Bomkleaster stienen us op in nacht allegearre auto's. 't Wienen wite auto's, allegear. Dêr roannen nonnen tusken mei lange rokken oan, allegear yn 't wyt. En dêr wie hwat tusken har yn, dat wie krekt in altaer west, hielendal wyt. Myn op ien nei jongste skoansuster kom dêr dy nachts lâns. Dy hat it...

altaar

nl.verhalenbank.32749

Op 'e Lytse Wei is us in âld-minske formoarde woarn. Sûnt dy tiid spoeket it dêr altyd. Wy wienen skruten as wy dêr lâns moesten.

moord

nl.verhalenbank.21135

Dêr't nou it foetbalterrein is yn 'e Harkema, roan froeger in paedtsje oer it lân. Dêr ha se wol us twa neakene wiven sjoen, dy't dêr omspoeken.

nl.verhalenbank.27416

Wibe Alma siet in kear yn 'e gefangenis. Dêr hat er wol folle faker yn sitten. Hy moest trouwe mei Griet, mar dy woed er net ha. Doe't er syn tiid yn 'e gefangenis útsitten hie, kom er thús. Doe seach er Griet yn 'e hûs stean. Tominsten dat miende er. Hy soe har in lawibes jaen, hwant hy woe har net ha. Hy kom op har ta en sei: "Bistû dat, Griet?" Mar doe...

gevangenis

nl.verhalenbank.21451

Oan 'e Nije Wei yn 'e Harkema, tichte by 't hûs fan Fokke en Syts wie froeger in âld dykje. Us mem en âlde Wyts kamen dêr togearre ris by nacht lâns. Doe seagen se twa neakene berntsjes, dy gongen oer de dyk. Mem hat it faek forteld. "Wy wienen sa bang," sei mem, "dat wy doarsten der hast net nei to sjen." Doe't dy twa berntsjes oer de dyk wienen, sei...

nl.verhalenbank.29327

Yn 'e Smoarhoeke yn 'e Harkema stoar in frou. Doe krige se in deadskleed mei yn 'e kiste, dat wie ryklik lang. Nei in skoftsje kom dat minske jouns by de glêzen bûtendoar fan it hûs dêr't se yn wenne hie. En dan sei se: "To lang... to lang..." Dat gebeurde de iene joune nei de oare. Doe op in kear seinen se tsjin 't minske: "Skuor der dan in stik ôf." Doe...

avond

nl.verhalenbank.32989

It wie om healwei fjouweren yn 'e moarn. Myn man lei yn 't iene sliepkeammerke, ik yn 't oare. De doar fan elk sliepkeammerke stie iepen. Wy slepten allebeide. Doe seach ik ynienen yn 'e wenkeamer in mynhear. Hy wie hielendal yn 't swart. Hy hie 't wyt foar. It like hiel deftich. Hy bleau yn 'e keamer stean en makke in soarte fan bûging foar my. Ik seach...

bevriend

nl.verhalenbank.22029

Mike Ruerd (= R. v.d Veen) wenne yn 'e Harkema. Hy wie timmerman. Op in kear wied er oan 't timmerjen by de earste plaets op it Bomkleaster. Dêr wenne doe Wyberen Hulshof. 't Wie winterdei en 't wie al bitiid tsjuster. Der wie noch in man, dy holp Ruerd by it timmerjen. Ruerd wie net in gewoanen ien. It wie in greate spotter. Hy biwearde by heech en by...

brug

nl.verhalenbank.33642

It spoekjend frommis fan 'e Lange Loane Hjir op 't Fean (Surhústerfean), hat ris in dokter west dat wie in frijgesel. Hy wenne mei syn suster. Dat wie in hiele frjemde keardel, de namme kin 'k op 't heden net betinke. Hy hie net in wein; hy gong geandefoet nei de pasjinten en dan hie er in dikke swarte hûn mei. As er fierder nei de klanten moast, dan...

dokter

nl.verhalenbank.12176

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur