Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Kl.H.: Het was helderlechte moan en doar en doar, ha’j n stuk of zes vrouwleu en die gungn doar te daansn, zeg he, al um zo’n ... en doar wo’k hen hebn west, zeg he, ja, zeg he, ik har ok nich völ dörf en doe zin ik doar n paar tred op anloopn en doe a’k d’r bie kwam, was alns ofloopn. Ik wet, zeg he, wa’k d’r van zegn mot, t is eerliks woar, mer ja t is...
nl.verhalenbank.128514
By it Bomkleaster yn 'e buert, dêr ha jy de Skalkepaden, dwars troch de lannen hinne. Dêr spoeke in great wyt frommes.
nl.verhalenbank.27231
Doe't ik in famke wie wennen wy yn Houtigehage.
Ik moest elke dei iten bringe nei in omke fan my, dy arbeide by mynhear Bogaerts. Dat wie in hiel ein rinnen.
Op in kear doe kom ik werom. Doe wie der in âld wyfke.
"Och heden, berntsje," sei se, "hwat mastû alle dagen in ein rinne. Hjir hast in apel."
't Wie in hiele moaije apel, mar ik doarst him net op to...
nl.verhalenbank.25618
Van verhoaln uut de oale deuze wait ik allain van veurberichten en wat ik vroeger leezn heb in de almanakn.
Veurloop
Ik weet ook nog, dat wie es n dienstwichien had hebben, die aan heksen geleufde. Ze heurde de verhoaln van t huus, woar ze slim biegeleuvig wazzen.
Ze kende ook een hekse in t durp; n oal wiefien.
“Ja”, zee ze den. “ze geft joe ook appels...
nl.verhalenbank.43589
Tooverappelen
Oude vrouwen kunnen met kinderen zoo als wij weten zeer veel werk maken door ze te streelen over hunne hoofden als anders[z]ins. Hiermede moet men zeer voorzichtig zijn, want dit is meestentijd de voorbode van eene betoovering. Ook moet men uiterst voorzichtig zijn, wanneer zij de kinderen appelen geven, ze niet dadelijk op te laten eten,...
nl.verhalenbank.34700
Daar was een witte juffrouw, da geloofde ze algemeen in 't dorp. Tussen Well en Ammerzoden op een uitweg stond een witte juffrouw, halverwege. Op ene nacht kwam ik terug, toen zag ik ze staan. Ik maakte 't paard vast aan den boom, want ik was nie bang voor spoke, ik geloofde d'r niet in. Toen was 't een kroondistel. En die blaadjes leke zowat wit. Ik heb...
nl.verhalenbank.125653
Het volgende verhoal het vrouw Peters on moeder verteld. Vrouw Peters kwam bé’j ’n burvrouw, worvan ze zèje, da ze ’n heks was. Op ’n keer gaf ze drie mooie père an vrouw Peters en ze zèj: “Et ze thuus mar gaauw op”. Mar vrouw Peters dörfde da niet en ze lei ze ien de kas. Noa inkele dage woj ze de père kriege en...toe ze de kasdeur opendeej, zag...
nl.verhalenbank.49716
Dêr't nou it swimbad is fan 'e Westerein, dêr wenne froeger in âld minske yn in lyts hûske. Dat minske wie in tsjoenster.
As jonge fan acht jier moest ik it melken leare by de boer, dy wenne dêr net fier ôf.
By de boer wienen se deabinaud foar dat âldminske. Hja hienen in greate klobbe duveldrek yn 't waeifet, dêr't de keallen út dronken, en se woenen har...
nl.verhalenbank.38299
Myn heit fortelde, njonken syn folk wennen Albert (Bos) en Gees. Gees hie nou en dan pine. Op in nacht kom se wer ris by heit en dy fanwege de pine.
Heit sei: "Fordomd, hast wer nei âlde Wyts west to praten?" "Sjoch Gees," sei heit, "dit mast mar ris opdrinke."
Doe joech er har in kopfol brandewyn mei in dikke skoat terpentyn der yn.
De oare deis moest...
nl.verhalenbank.24699
Doanao hef ze hier en doa wa es maol wier speuk zein; zie is maol van de Raotger köm'm; ok met 'n geval, at doa wat jôngs was doa hen west en doe kömp ze duur Huie hen en doa is ea maol ne witte dame temeut köm'm en die is 's nachens vuur ea oet de de stie gaon.
nl.verhalenbank.128389
Veurloop.
Wat ik vertel, is allemoal woar; woorom zol k t laigen?
n Poar joar leden heurden mien vrou en ik s oavends op berre de deurn op zied van t huus oopn en tou goan. Dudelk vernamen wie, dat de grundels vot schoovn wurn. Ik bin nog van t berre of west um es te kiekn, wat dr te doun was, moar niks te zain.
Mien mouder leefde dou ook nog, en zai...
nl.verhalenbank.43612
wie nam’n wa mangs ‘n stuk met, mè dan kneepie’m; mè in die daag, doe ging mien vare, wat mien vare was, dee ging èènkel maol oet met dee vrouwleu van de Preake-Roetgerink - dat was ‘n stuk of dree vrouwleu en doa hef mien vare wa es mangs vekearing methad, dat leut he zich wa bliek’n; he gung vroge gearn hen kuie, mè ook hen kaat’n. “Nô, zeg he, “Ik bin...
nl.verhalenbank.128373
Lutske wenne to Houtigehage. Sy wie in tsjoenster. De minsken koenen it wol oan har egen sjen, dat wienen fan dy spleetsjes, krekt as katte-egen. Sy foroare har ek faek yn in kat. Op in kear hie se in bern fan Ritske Aeltsje deatsjoend. It bern hie 3 krânsen yn 't kessen. Dy hie Lutske dêr yntsjoend. Ritske Aeltsje hat dernei altyd duveldrek ûnder 'e...
nl.verhalenbank.12514
Froeger waerd der altyd sein: Traepje net op in pod, hwant dan komt der tonger.
Hjir wenne in minske, dat hie altyd lêst fan racheljen. Doe joegen se har to rieden, hja moest in levende pod op it boarst ha.
As bern hwat fan in tsjoenster opite, krije se in pod yn 't liif.
nl.verhalenbank.30402
Wy mochten froeger net hwat oannimme fan âlde Antsje Pod. Hwant krige men in apel fan har en men lei dy yn 'e dôfpot, dan foroare dy apel yn in pod.
nl.verhalenbank.29344
Ridzert van der Veen syn wiif lei yn 'e kream. Baeije wie dêr kreamwarster en dy hie har bitsjoend. Doe gongen se nei Piter Poes ta fan 'e Sumarreheide. Dat wie in duvelbanner.
Piter Poes kom mei de hounekarre. Hy wipte om mei de karre doe't er op 'e hoek wie fan Feanwâldsterwâl. Dat wie 't wurk fan 'e tsjoenster; dy woe him dêr net ha.
Doe ha se him wer...
nl.verhalenbank.38077
Us mem wenne yn Stiensgea achter de bosk.
Op in kear soe se nei 't dânsjen ta to Readskuorre. 't Wie joun. Op 'e weromreis, doe't se to Sumeer wie, woarde se in man gewaer, dy't dêr omroan.
Doe seach se, dat dy man dwars troch de muorre fan in hûs hinne roan en dat er sa wei woarde. Men kin bigripe dat se tige kjel woarde.
Doe't se thúskom lei pake al op...
nl.verhalenbank.21353
Yn 'e Houtigehage wienen twa froulju by elkoar to praten. De iene hie in koeke meinom. It minske dêr't se to praten wie, traktearre dêrfan.
Foar harsels snie se in stik ôf mei noch in hiel lyts stikje. Dat lytse stikje iet se op. It greate stik die se tomûk yn in slútkoer, dy't oan 'e souder hong.
"Hwat ha jo jou koeke gau op", sei it minske, dat dêr to...
nl.verhalenbank.20099
Der wenne by ús in âld-minske, dat wie Simke Mathuzen. Dat wie in tsjoenster. As se by de wei stie, doarsten wy as bern net by har lâns.
As se ien hwat joech foroare dat yn in pod, seinen se. Men moast de earste hap útspije.
nl.verhalenbank.21032
Der wie in widner, dy hie trije bern. Hy krige forkearing mei in widdou. Hy frege har of se mei him trouwe woe, mar hja seach hwat biswier yn 'e trije bern.
"Ja," sei er, "dêr kin ik net fan ôfsjen. Ast míj ha wolst, mast de trije bern ek nimme."
Hja sei doe: "Ei nou, dat kin ek net oars, fuort dan mar."
Doe kom er wer in kear by har, doe joech se him...
nl.verhalenbank.19625
