Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
[Hennie] Engelbertink (H.E.): Spölt dee verhaaln hier ok wa Gerrard? Met dee witte wiew, ie hebt ja ok wa van dee bealtn, he dat ze doar inzatn en t spit brengn?
Gerard Mulders: Ja dee witn wiew, vrower zedn ze ja van Paaltn Allee,
H.E.: Was dat dan genne witte juffer? Van Wolcherman he’k heurd, dat dat ne witte juffer har west, wat doar ’s nachtns um...
nl.verhalenbank.128527
Ik wie noch feint en wenne noch by uzes thús, doe kaem op in joun Tsjipke Fokje by ús oan 'e doar.
Se rôp tsjin ús mem: "Binne jo der yn, Jantsje?"
"Ja," sei mem, "hwat is der?"
"Ik bin samar fan 'e wei ôfsmiten woarn yn 'e feart", sei se. "Nou doar ik net nei hûs."
Doe hat mem har nei hûs ta brocht mei in âlde stoarmlantearne. Dat gebeurde op de Lange...
nl.verhalenbank.38511
Op 'e souder stie in âld kast en noch hwat oare âlde meubels. Dêr woarde op in nacht ynomrammele.
Yn dat hûs wennen in man en in frou togearre.
"Hearst it wol?" sei de frou. Hja wie syn muoike.
"Jawol", sei er.
't Rammeljen hâldde tiden oan, der kom gjin ein oan.
Op 't lêst sei er: "Matte wy der net ôf?"
Hja gongen der ôf.
Beide gongen se by de leider op...
nl.verhalenbank.24014
Der wenne by ús in âld-minske, dat wie Simke Mathuzen. Dat wie in tsjoenster. As se by de wei stie, doarsten wy as bern net by har lâns.
As se ien hwat joech foroare dat yn in pod, seinen se. Men moast de earste hap útspije.
nl.verhalenbank.21032
Sa'n fiif en twintich jier lyn wennen wy op 'e Geast (Rinsumageast). Der wie in frou, dy kom in bulte by ús. Dat wie de frou fan Liuwe Woudstra. Doe't se de jouns wer us in kear by ús west hie sei 'k tsjin 't wiif: "Wy bringe har in eintsje op stap."
Dat gebeurde ek. Wy wienen de Kapelle oer, en doe koe myn wiif de siken net krije. (Hja hie in min boarst)...
nl.verhalenbank.21769
Vandoage aan de dag binnen hier nog wel gounend, dei nait bie 't kerkhof langs duren. 'n Poar vroulu zeden körts nog tegen mien vrou:“Kwamen widde gedoanten van 't kerkhof of, noar ons tou.”
De schrik is d'r in 't veengebied nog nait uut.
nl.verhalenbank.43116
Ik zel joe aigen belevenissen vertellen; alles is woar.
Lag ’n moal ’n schip bie ons veur ’t huus. Toun sturf de vrou van de schipper. De kiste wör onder in ’t schip hen zet.
Op ’n oavend heurt ’t schipper klopn, doar onder. Hai duurt nait kiekn, moar woarschouwt de mensen aan de wale.
Dei goan noar de kiste, moaken dei open en zain den, dat de vrou...
nl.verhalenbank.44282
Vledderveen ston eerder bekend as n stee mit roege bewoners. Wie wazzen gounend van de eersten dei hier woonden en ik heb de ontwikkeln mitmoakt. Mien haile femilie ston bekend om heur smokkeln en streupn; jong dat gung zo mooi.
Vanzulms wazzen wie n bult s nachts bie t pad en loat ik joe nou verteln dat ik nooit wat biezunders zain heb, zoas de maiste...
nl.verhalenbank.44719
De frou út Hoensbroek, dêr't ik it nyskes oer hie, doarst nei tolven net by 't tsjerkhôf lâns, hwant, sei se, dan spoeken de geesten dêr om.
nl.verhalenbank.32670
Achter Kollumersweach wenne in frou mei in dochter. Dy hienen in kostgonger en dy kostgonger dy wie frijmitselder. Hy hie in soad boeken, mar ien boek, dat burch er altyd goed op.
Mar op in kear, doe gong er nei Dokkum ta en doe liet er troch forsin datselde boek op 'e tafel lizze.
De frou en 'e dochter wienen tige nijsgjirrich nei dat boek. Mar earst...
nl.verhalenbank.20454
Alde Ljibbe' Wemel wie fan 'e duvel biseten. Har man gong tiisdeis nei Grins ta, nei de merk. Dan moest har broer by har komme hwant sy doarst net allinne to wêzen. De katten sieten by har yn 't finsterbank to miauwen en fleagen by de glêzen op, as se der net ynkommen. Ienkear wie der in stik lawaei by har op 'e souder. It wie krekt as woarde der in...
nl.verhalenbank.21361
Widde wieven
Achter Winschootn de "Olle wievenweg".
Joa, zo wur dei weg nuimd, trouwens nog wel, moar de noam is loater veranderd. Hou ze aan dei noam kwamen? Wel, et spookde doar. s Oavends zaggen de mensn er widde wieven zweevn. Wazzen nait veul dei dr langs duurden.
nl.verhalenbank.43492
Der ware ers drie studente en deervan was er ien, die niet an de opstanding geloofde.
De andere twee zeiden op laatst: "Nou, as de dooden dan niet op kennen staan, dan durf jij zeker wel op het kerkhof te gaan, 's nachts om twaalf uur, en driemaal te zeggen: 'Sta op, gij dooden'."
Dat dorst hij wel, dat toe gonge ze een weddenschap an. 's Nachts gong hij...
nl.verhalenbank.9333
Ik heb ja joarn snikkevoarder west. Wie hadden dr ook n lutje snikjong bie; om beurtn mozzen wie t peerd mennen. Moar bie Scheemda noar Zuudbrouk zee dei aine snikjong wizze: "Winkel, nou nemen ie t peerd van mie over, want dit stok dou k nait."
"Woorom nait?", vruig ik hom.
"Ja, hier lop ain vrou mit n zwaart liekkissie onder de aarms", zee hai, "ik duur...
nl.verhalenbank.43185
Yn 'e Harkema wennet in man fan sa'n fyftich jier. Hy is widner en hat syn wiif forlern. Nou doart er jouns net allinnich it tsjerkhôf yn 'e Harkema foarby, hwant dan komt de geest fan syn wiif by him. Dat is al in pear kear gebeurd, seit er.
nl.verhalenbank.19923
In frou út 'e Westerein hat ris in berntsje deatsjoend. Doe doarst hja net mear yn har eigen hûs to wêzen, sà lulk wie de famylje fan dat bern op har. In skoftlang hat se doe by oaren west. Dat bern hie èk krânsen yn 'e kessens.
nl.verhalenbank.35944
Myn wiif hat froeger in toverboek sjoen. Hja tsjinne doe yn Warten by in boer en wie goed fjirtsjin jier âld.
Dêr wenne in boerefeint by dy boer, dy hie sa'n boek. Hy neamde it: 'Het zwarte boek van de duivel'.
Hy die it iepen en sei tsjin myn wiif: "Nou mast dit lêze. En dàn mast datselde wer tobeklêze."
Mar myn wiif doarst net. It wie in boek mei in...
nl.verhalenbank.32753
In Ameide woonde een vrouwtje dat spoken kon. Niemand dorst langs d'r woning. Wij als schooljongens ook niet.
nl.verhalenbank.50896
Een stierenleider, die bij avond huiswaarts keerde, kon plotseling het dier niet verder tot voortloopen bewegen. Naar de oorzaak zoekende zag hij een naakte vrouw op de leuning van de Adammer brug (tusschen Zuiderwoude en Broek) zitten. Toen zij daarvan af, in 't water was gesprongen, durfde de stier weer verder gaan.
(C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof...
nl.verhalenbank.9392
Vijfde verhaal. Op de Adammerbrug onder Uitdam dansten 's nachts katten poot aan poot rondedansen. Die katten waren alle oude wijven die kollen konden en na den dans op tocht gingen. Menigeen durfde die brug niet passeeren.
nl.verhalenbank.8622
