Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
[Hennie] Engelbertink (H.E.): Spölt dee verhaaln hier ok wa Gerrard? Met dee witte wiew, ie hebt ja ok wa van dee bealtn, he dat ze doar inzatn en t spit brengn?
Gerard Mulders: Ja dee witn wiew, vrower zedn ze ja van Paaltn Allee,
H.E.: Was dat dan genne witte juffer? Van Wolcherman he’k heurd, dat dat ne witte juffer har west, wat doar ’s nachtns um...
nl.verhalenbank.128526
[Hennie] Engelbertink (H.E.): Spölt dee verhaaln hier ok wa Gerrard? Met dee witte wiew, ie hebt ja ok wa van dee bealtn, he dat ze doar inzatn en t spit brengn?
Gerard Mulders: Ja dee witn wiew, vrower zedn ze ja van Paaltn Allee,
H.E.: Was dat dan genne witte juffer? Van Wolcherman he’k heurd, dat dat ne witte juffer har west, wat doar ’s nachtns um...
nl.verhalenbank.128527
Spookdieren
Als men vroeger 's avonds laat na het werk nog het paard naar de weide ging brengen, gebeurde het meermalen, dat er een kat op een hekkepaal zat, die dan zei "je kunt mij er toch niet afslaan". Dikwijls sloeg je door haar heen als door een geest. Mij moeder verhaalde zeer dikwijls het volgende, hetgeen ze vernam uit de mond van een blinde...
nl.verhalenbank.13433
Scheldnamen - Legenden
Delftsche Kalverschieters, door U reeds aangehaald. De schildwacht in zijne angst schiet op den vijand, dien hij meende te zien komen: het bleek echter slechts een kalf te zijn.
Dortsche schapendieven. Ten einde de accijns te ontduiken kleedden twee boertjes een schaap als juffrouw aan, wandelden gearmd met de juffrouw door de...
nl.verhalenbank.39379
Yn Bûtenpost wienen in man en in frou út to jounpraten.
De dochter hie twa froulju by har to jounpraten noege. Sy dienen it dy jouns hiel mâl en seinen rare dingen.
Se wedden der om hwa't it dy jouns it raerst opsizze koe. De jouns let gongen de fammen fuort. Doe wie der har in pleachbeest op side kom, 't like in hiele dikke swarte houn. Earst bleauwen...
nl.verhalenbank.27806
In Brakel, daar woonde de toverheks. D'r woonde een vrouwke uit Brakel in Woudrichem. M'n zwager, die ree met een oliekarreke. Dan dorst ie nooit, nooit langs dat huis waar die heks woonde. Dan liet ie een ander dat oliekarreke d'r voorbij rije.
nl.verhalenbank.72813
By de dikke beam oan 'e beton-wei, tusken Harkema en it Bomkleaster stienen us op in nacht allegearre auto's. 't Wienen wite auto's, allegear. Dêr roannen nonnen tusken mei lange rokken oan, allegear yn 't wyt. En dêr wie hwat tusken har yn, dat wie krekt in altaer west, hielendal wyt.
Myn op ien nei jongste skoansuster kom dêr dy nachts lâns. Dy hat it...
nl.verhalenbank.32749
Lange Wapper
Zemme dor e koppel joare geleje ont Stien e gespieert stantbelt van ne lange moagere zwik mè twië zatlappeneirgeplavaait. Dië lange sjamfoeëter ieët Lange Wapper. Das nenieële schoeëne noam ver ne woatergieëst. Oa, ge wet ni wanatadis, ne woatergiest? Wel, da's e spoeëk in mengseklieëre da zen aaigen onzichtboar kan moake en daddin of oant...
nl.verhalenbank.19282
Jelle wie troud mei Sanne. Ik ha se beide goed kend. Jelle wie in hiele raren-ien. Hy flokte om 't oare wurd. Hy wenne by in boer by Dokkum.
Op in kear, doe't er op wei wie nei hûs ta, kamen der twa ingels op him ta, hiel moai yn 'e klean mei stjerkes op 'e stof en de wjokken dy hâldden se foarút. Sy gongen flak foar Jelle stean, doe gongen se even in...
nl.verhalenbank.19719
Froeger, doe't wy bern wienen, kom der in sekere Jan Hamstra by ús, dat wie in kolporteur fan boeken en bibels en kalenders ensa. Hy kom wol gau us by ús to jounpraten. It wie in froom man.
Op in kear sei er: "Ik ha us hwat bileefd, dat woe 'k net graech wèr bileve. Hoewol, ik bin net bang. As ik yn Garyp sutele mei boeken, slepte ik dêr yn 'e koarte...
nl.verhalenbank.19335
De froulju wienen bang foar Jehannes Meerstra. Hwant as er it dwaen woe, liet er de froulju samar de klean útsakje. Dan stienen se neaken op 'e wei.
nl.verhalenbank.21119
Hjir yn 'e Harkema wenne in feint, dy kom op in nacht fan 'e froulju werom. It wie sahwat 2 ûre en ljocht waer. Doe't er de doar achter him ticht die, seach er in lyts famke. Hy tocht dat it syn susterke Tryn wie.
"Soest my ophelje, Tryn?" frege er.
Mar sy sei neat. Sy gong deselde kant út dy't hy út moest, mar sy bleau in eintsje foar him op rinnen. Doe...
nl.verhalenbank.15531
Daar was een witte juffrouw, da geloofde ze algemeen in 't dorp. Tussen Well en Ammerzoden op een uitweg stond een witte juffrouw, halverwege. Op ene nacht kwam ik terug, toen zag ik ze staan. Ik maakte 't paard vast aan den boom, want ik was nie bang voor spoke, ik geloofde d'r niet in. Toen was 't een kroondistel. En die blaadjes leke zowat wit. Ik heb...
nl.verhalenbank.125653
Jierren letter wienen ik en myn broer us yn Kûkherne. Wy soenen dêr in stik lân meane. Dat wie tichte by 't hûs dêr't dat wiif wenne dat doe in boskje fodden wie.
It wie moai gers, mar der roan in paed troch, dêr wie 't alhiel plat trape. It wie skande fan 't gers.
Ik sei tsjin myn broer: "Dat hat dat âld-wiif dien. As ik har hjir seach, dan sloech ik har...
nl.verhalenbank.25182
Tsjinoer it hûs fan Japik Kuipers stie nòch in hûs. Dêr wenne IJe de Vries yn. Myn âldste suster wie dêr alris to helpen. Doe soe mem dêr ek hinne, hwat letter op 'e dei. Hja wie sahwat oan 'e Wilhelmina-hoeve ta.
Mem wie noait bang, hwant mem sei: "Ik haw in rein geweten, dan kin der my neat gebeure."
Doe kom der in swart ding op har ta. 't Wie hiel...
nl.verhalenbank.25948
Myn suster is nou tolve jier wei. Sy wie frijgesel en tsjinne yn Amsterdam. Op in kear hie se nei in freondinne ta op bisite west. 't Wie op 'e joun. Hja roan werom lâns de Hearegracht. 't Wie dêr stil. Doe kaem der ynienen in keardel fan achteren oan en dy kaem har op side. Sy koe syn fuotten net sjen. 't Wie krekt as sweefde er.
Hy sei tsjin har:...
nl.verhalenbank.21051
De minsken wienen bang foar pake Hindrik Ophuis. Se hienen him allegear yn 'e rekken, omdat er tsjoene koe. Op in kear gong er nei Willem Hiemstra ta.
"Hy mat net by ús bargen komme!" rôp it wiif. Mar hy wie der al.
"Moaije bargen," sei er, "moaije bargen." En hy streake se mei de hân oer de rêch.
En dêr hienen jy 't al. De beide bargen woarden siik....
nl.verhalenbank.12317
Ik en myn wiif hienen us to jounpraten west nei myn swager Fokke Alma, dy't oan 'e Betonwei wenne hat. Wy gongen werom, doe kom der in grouwe, swarte houn by ús. As wy steanbleauwen, bleau dy houn ek stean. Wy woarden beide binaud.
Doe't wy oan ús folke hûs ta wienen, gong myn wiif dêr yn 'e hûs. Ik bleau stean en krige it mes. Mar doe seach er my lyk oan...
nl.verhalenbank.19524
Heit en dy wennen op 'e Fjouwer Roeden. Sy hienen in jonkje, dat woarde siik. Sy woenen nei Greate Wopke ta to Kûkherne. Mar sy koenen it wetter fan it bern net meinimme, dêr wie 't noch to lyts ta. Doe nom heit it himdtsje fan 't jonkje mei.
"Wite jo ried?" sei heit tsjin Wopke. Hy liet Wopke 't himdtsje sjen.
Wopke biseach it en sei: "Der komt wolris in...
nl.verhalenbank.22161
Ik en een stel vrienden zaten 's avond rustig op een bankje te genieten van de zon die onderging. Jullie kennen het wel, heerlijk loom in de zon hangen en een beetje slap ouwehoeren. Toen kwam Vif eraan, hij is een zwerver maar hij vindt het gezellig bij ons en wij vinden zijn verhalen geweldig. Meestal gaan die verhalen over “normale” dingen, maar...
nl.verhalenbank.49918
