Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Yn 'e Houtigehage wie us ien stoarn, dy kom nei de dea hyltyd wer. Doe ha se in dûmny ophelle dy't dyselde forstoarne oansprutsen hat. De dûmny frege hwat syn bigearte wie. Doe sei er, hy hie gjin deaklean meikrige doe't er stoarn wie. Doe ha de minsken op oanrieden fan 'e dûmny op in joun deaklean foar him op 'e tafel lein. Dy nachts kom de forstoarne en...
nl.verhalenbank.17735
't Wie yn 'e tachtich-jierrige oarloch.
Greate Pier wie to Kimswerd oan 't ploegjen.
Doe kamen der in pear Spanjaerden oan en dy fregen him: "Witte jo ek hwer't greate Pier wennet?"
Hwant dy Spanjaerden woenen him sjen to fangen, mar hja koenen him net.
Doe naem greate Pier de ploege yn 'e iene hân en sei: "Dêr wennet er." En mei de oare hân wiisde er op...
nl.verhalenbank.20629
Paulus fan Albert en Tet (Alma) wie in jonge fan achttsjin jier. Hy hie harsensykte en it like slim. Op in joun soe âlde Hindrik Vaartstra der noch op út. Doe't er oan 'e daem fan it hûs fan Albert en Tet ta wie, koed er net fierder. Dêr stie in lykstaesje. Hy seach de wein mei de kiste en 't folk. Doe is er weromgong.
In wike letter is Paulus stoarn.
Tet...
nl.verhalenbank.20950
Der wie us in doomny, dy moest gauris nei in oar plak ta to preekjen. Dan hâldde er meastal deselde preek. Sa hied er al trije kear preke oer de skoanmem fan Petrus, dy't mei koarts op bêd lei.
Op in kear stie er yn 'e tún. Dêr hearde hy de klok lieden.
"Wie mag daar gestorven zijn?" seit er. "Zeker niet een van mijn gemeente, dan had ik het wel geweten."...
nl.verhalenbank.23444
It gebeurde yn 'e moblisaesje fan 14 op 18. Op in joun kaem ik thús fan 'e tsjinst. Moeke fortelde, hja hie hwat sjoen yn 'e nacht. Der hie in man yn in hûs west en moeke hie oan 't hollenein fan in deaden sitten. Sy hie net sjen kind hwa't dy deade wie en dy fremde man hie se ek net kend. Doe hie dy man tsjin moeke sein: "Jo matte dêr even wei gean, ik...
nl.verhalenbank.29381
Ruerd Passchier van Dijk wie de lêste dy't yn Ljouwert ophong woarde.
"Soenen jo wolle, dat der noch in dûmny by jo komt?" fregen se him, even foar syn torjochtstelling.
"Net noadich," sei Ruerd, "ik praet aenst mei de baes sels."
Der is in lied oer Ruerd.
nl.verhalenbank.21281
Yn Drachtster Kompenije wenne in frou, dy hie yn in koartstondige tiid twa bern forlern. It minske sukkele sels. Twa bern hie se oerhâlden, in jonge en in famke.
Doe wienen dy beide bern us oan 't boartsjen by 't sângat.
't Frommes dy't it my fortelde wie in suster fan dy frou.
Hja hie tsjin dy suster sein: "Nou is dat sjesa. Ik bin hjir net lang mear....
nl.verhalenbank.25582
It gebeurde wol, fortelde beppe, dat lju dy't stoarn wienen, weromkommen, as de minsken har net hâldden oan 'e bilofte dy't se sokken by har leven dien hienen. Dan moest der in dûmny by komme om sa'n forstoarne to freegjen hwat er winske.
nl.verhalenbank.19482
Ergens yn 'e Wâlden wenne in âld-feint. Dy wie arbeider by de boer. Hy wie mei de helm geboaren en moest alles sjen.
De boer dêr't er by wenne, hie twa soannen. Ien dêrfan woardde great mei de faem. Dy faem moest fan him bifalle. Sy mienden 't elkoar wol, mar de boer woe syn tastimming net jaen.
Doe gong de soan mei syn faem nei dy arbeider ta. Dy wenne...
nl.verhalenbank.19696
Bij M. in Onstwedde ging de hond een paar dagen erg te keer. Jankend keek hij naar het huis van een buurman. “Wat wil dat beest toch?” vroeg men.
Nu ’t was gauw bekend.
De buurvrouw stierf.
En daarna was de hond rustig.
nl.verhalenbank.45513
De kears op it bêdsbuordtsje.
Der wie us ien, dy hie in kontrakt mei de duvel sluten.
Doe't syn jierren om wienen, kom de duvel om him to heljen. It wie by nacht en de man frege de duvel of er salang geduld dwaen woe, dat er earst de kears oanstekke mocht, dy't op it bêdsbuordtsje stie. Dat stie de duvel ta.
Mar de man nimt de kears en smyt him yn in...
nl.verhalenbank.20994
Hoe't men in wikseldaelder krijt:
As men in wikseldaelder ha wol, mat men durf ha. En men mat nergens oan leauwe.
Men mat in swarte kat oantuge. Dy kat mat men op 'e rêch yn in sekje drage. It mat roettsjuster wêze, gjin ljochtmoanne. Dan mat men 't hiele tsjerkhôf trije kear yn 't roun rinne. Elke kear as men it yn 't roun roan hat, mat men op syn minst...
nl.verhalenbank.19380
De Oude Ekelenberg of 'Den Ekel' zoals hij genoemd werd had veel gezien in de vele, vele jaren dat er mensen over hem heen waren gelopen. En ook hij was in die jaren niet hetzelfde gebleven.
Er waren mensen om hem heen komen wonen, die gevist hadden in de Reest en de plassen. Ze waren taai als leer en wisten zich slechts met veel moeite in leven te...
nl.verhalenbank.49212
Greate Tsjalling wenne op 'e Broek. Syn wiif Tryn kom to forstjerren. 't Wie in earme húshâlding; der wienen trije bern.
Tryn hie hwat jern achterút. Dat hie se opgarre. Twa fan 'e famkes - Martsje en Jantsje - soenen dêr in pear hoaskes fan ha.
Mar dat gebeurde net. Der wienen sokken opset fan dat jern foar Tsjalling.
Tsjalling hie in pear skiep. Doe...
nl.verhalenbank.25121
Piter Simens Kloosterman wie in boer. Dy wenne op 't Kleaster. Hy hie bigeard, hy woe steande bigroeven wurde. Dan koe er it lân oersjen. Mar sy dienen it net. Doe kom er werom. Hy kloppe by syn folk oan 'e doar. In pear kearen ha se him sjoen. Doe ha se der in dûmny by helle. Dy hat him oansprutsen en frege, hwat syn bigearte wie. Doe ha se nei 't graef...
nl.verhalenbank.20677
Us heit hat in arbeider kend, dy hie in prachtich skiep. Dêr wied er tige wiis mei en hy woe 't net heal misse. Safolle koenen se him net biede. En doch forkocht er it op in dei. Dat like fremd. Us heit frege him: "Hwerom ha jo dat skiep forkocht? Jo wienen der sa wiis mei."
"Dêr hie 'k in reden foar", sei dy arbeider.
Twa dagen letter fordronk it skiep....
nl.verhalenbank.24606
Der wie in boerefeint dy slepte yn 't búthûs achter de kij yn in bêdsté. Dy feint hie yn 'e nacht al in pear kear sjoen dat se ûnder yn 't bûthús ien biklaeiden, dy't stoarn wie. Hy koe net sjen hwa't it lyk wie en dat woe er doch graech wite.
Doe wie it wer in kear it gefal dat se mei 't lyk oan 't biklaeijen wienen. Doe gong dy boerefeint dêr mei de...
nl.verhalenbank.31633
Der mat in frou wenne ha op 'e Tike of sa. Dy forkocht wol bûter, mar sy hie de minsken noait it folle gewicht jown.
Sy kom to forstjerren, mar sy koe de rêst net fine. Sy kom hyltyd werom. Doe hellen de lju de dûmny derby en dy spruts har oan. Doe sei se hwat har bigearte wie. As de faem oan dy en dy minsken safolle bûter jaen woe, sûnder der sinten foar...
nl.verhalenbank.20070
Dyselde Auke Helmhout wie ek in frijmitseler.
Yn 't tsjuster frege der: "Hoe sit it, ik mat even hwat jild brûke."
Dan sei der in man yn 't tsjuster: "Hoefolle?"
En dan krige er dat jild.
Mar om 'e sawn jier mat der ien fan 'e frijmitselders dea. Sy lotsje der om hwa't dat wêze sil.
Der wurdt in nûmer útskuord en dy sinen dat is, dy wurdt deamakke.
Yn 'e...
nl.verhalenbank.19381
Op de Hunneglooberg, die ver boven het wijde heideveld uitstak, woonde een oude wikkerse, die van leven en dood meer afwist dan alle andere samen. En al woonden de mensen dan niet meer in haar nabijheid maar in de buurt van Ruinen waar de leefomstandigheden beter waren, zij vergaten de oude graven van hun voorouders niet en als ze in nood zaten gingen ze...
nl.verhalenbank.49211
