Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Sibe Kooistra wenne yn 'e Broek. Hy hie forkearing mei Ruerdtsje fan Simen en Auk. Hy kom dêr us in kear yn 'e iere moarn wei.
Doe't er oan doomny Feitsma ta wie, seach er hwat by Auke en Hil fan 't hiem kommen. Hy seach in hiele bigraffenisstoet.
Hy wie sa fan 'e wize, dat hy gong nei myn man Hinne Kooistra (dy wie doe noch feint). Hy sei tsjin myn man:...
nl.verhalenbank.27436
Liekstoatie.
Mien grootmoe het wel zain, dat er ain begravvenis langs de weg gung. Ik heur het heur nog verteln: “Kinder, ik zei n liekwoagn; lopen n zwart en n wit peerd veur.”
Loater kwam dat ook oet; zai vertrokn mit twei zwaarte peerden veur de woagn; onderweg kon ain peerd t nait langer doun en den wur dr vroagd bie n boer, of e zien peerd eevn...
nl.verhalenbank.46237
Oardel jier en in wike neidat ús Gees geboaren is, soenen wy nei ús wurk ta. Doe't wy fuort gongen, sei ús mem: "Nou is 't myn tiid ek."
Deselde deis stoar se. De nachts fan tofoaren hie se in lyts dea popke krigen. Sy woarde mei 't bern bigroeven, togearre yn ien kiste. Der kom in wite pakdoek oerhoeks oer de kiste to lizzen. Sa stie dy op 'e boerewein....
nl.verhalenbank.27419
Ik wie goed twintich jier. It gebeurde op it Swartkrús yn 1883. Ik hie om boadskippen west.
Ik stapte oer de hekke en sette earst it doekje mei boadskippen del.
Doe seach ik in deakiste mei in wyt ding foar de hekke stean. It wie tusken Swartkrús en Jistrum.
Even letter bigong it wite ding to sweven, doe letter de kiste ek. (it wie in wyt ding as in...
nl.verhalenbank.21915
Ik zel joe eerst verteln, wat hier vrouger in Wedde veurvaaln is.
Vrougg in de mörn voart dr ain karre over t stroade.
Vouerman zit wat te dommeln in zokzulf, is hoast nog gain mens op pad.
Opains blift t peerd stoan. Man kikt en door zug hai, dat n klein vrouwmens in t wit zien peerd bie de kop vast holt.
“Dat is ja roar”, denkt e, “wat mankaiert dat...
nl.verhalenbank.46227
As der in wite flinter op jin ynkomt dan bitsjut dat dat men in brief kriget.
nl.verhalenbank.22158
Ergens yn 'e Wâlden wenne in âld-feint. Dy wie arbeider by de boer. Hy wie mei de helm geboaren en moest alles sjen.
De boer dêr't er by wenne, hie twa soannen. Ien dêrfan woardde great mei de faem. Dy faem moest fan him bifalle. Sy mienden 't elkoar wol, mar de boer woe syn tastimming net jaen.
Doe gong de soan mei syn faem nei dy arbeider ta. Dy wenne...
nl.verhalenbank.19696
It gebeurde op in kear doe stie skoanheit foar 't sydgleske fan syn hûs yn 'e Smoarhoeke, by de Pauloane. It wie krekt as droomde er. Hy seach dúdlik in lykstaesje foar it hûs lâns gean, mar it nuvere wie, der roan in wyt hynder foar de lykwein. Dat wie noait it gebrûk.
It duorre in setsje, doe stoar syn buorman. Der wie doe krekt net in swart hynder to...
nl.verhalenbank.32981
Harm en Janke wennen oan 'e Swâdde yn 'e gemeente Kollumerlân. Sy hienen twa jonges. Letter krigen se der ek noch in famke by.
Doe't dat famke noch net geboaren wie, doe seach ik al dat se de frou nei 't tsjerkhôf droegen.
Ik stie oan 'e kant fan 't paed. Knjillis Veenstra stie der ek al. Knjillis moest alle bigraffenissen sjen. Hy wist it altyd fan...
nl.verhalenbank.27397
Myn folk wenne op 'e Eibertsgeasten. Froeger wie der in paed, dat fan 'e Hegewei dêrhinne roan.
Dat paed bochte hiel bot en it gong troch in boskje.
Op in joun kom ien dat paed del. Hy wenne op 'e Eibertsgeasten, dêr't er hinne soe. Midden yn 'e bosk dêr't it paed in hoeke makke, seach er in lykstaesje oankommen. Alle minsken dy't der achteroan roannen...
nl.verhalenbank.12203
Witte Juffers, Varende Vrouwen
Het enigste wat ik mij daarover herinner is, dat ik mij het verhaal herinner, hoe enige boeren, thuis terugkerende van een burenavondje, geschrokken waren van een witte figuur bij een hek en boom, wat een op haar achterpoten staande geit bleek te zijn, die aan de boomtakken knabbelde. Het blè geluid had hun echter...
nl.verhalenbank.13255
As der in ekster by hûs komt (swart mei wyt) komt der in roubrief. De ekster is de foarboade op it hiem.
nl.verhalenbank.11523
Wy leinen us mei 't skip yn Kollum mei pulp.
Koarte tiid tofoaren hie de ferver fan Stiensgea, Japik Groenland, ús skip fan binnen opferve. Mar doe't wy dan in skoftsje letter yn Kollum leinen, seach myn wiif Japik Groenland op in nacht yn 'e kiste lizzen. Hy hie in great wyt ding oan. 't Wie yn 1933. Yn dy selde nacht wie Japik Groenland yn Stiensgea...
nl.verhalenbank.23750
As der eksters op it hiem kamen oan 'e foardoar ta bitsjutte dat dat der yn dat hûs yn 't koart ien stjerre soe.
In ekster is wyt mei swart en hat dus de gedaente fan in roubrief. In ekster bringt de tiding fan 'e rou.
nl.verhalenbank.37318
Mei Maeije soe in boer fan 'e plaets en in oaren der op.
Hiltsje Hamstra fan Aldegea sei: "Der komt in boer op to wenjen mei in wyt hynder. Ik ha 't foar de ploege sjoen."
En sa gebeurde it ek. Der kom letter in boer, in sekere Rinse Martens de Vries to wenjen mei in wyt hynder. (Hiltsje hie 't fan tofoaren al sjoen.)
nl.verhalenbank.32466
Er waren ook mensen, die euh, zagen een kruis in het beddengoed - dus meestal op het witte laken - als ze de bedden opmaakten. En dat waren dan meestal de vrouwen, en dan wisten ze dat ter binnenkort in de familie iemand zou sterven. Doordat kruis in het laken, maar ik heb die vrouwen zélf nooit gesproken. Ik heb dat ook weer via via gehoord.
nl.verhalenbank.128298
Yn 'e Westerein is ien forsûpt yn 'e Swâdde. Lytse Roel van Kammen hat it fan to foaren sjoen en heard yn 'e nacht. Hy hearde ien roppen en seach froulju mei wite mûtsen op dy't jammeren.
nl.verhalenbank.25114
Bontsje Keke hat wolris prebearre op bêd lizzen to bliuwen. Mar dat joech de man neat. Dan krige er in hân op 'e rêch en dy lichte him út bêd wei.
Op in kear, doe moest hy der èk wer út. Mar doe wie 't net in lykstaesje. Hy moest alhiel nei Kollumersweach ta. Letter sei er: "Hwat ik doe sjoen ha kinne jimme jim noait bigripe. Der roan in wyt hynder foar...
nl.verhalenbank.29739
Alde Iebeltsje, dat wie Teije de Haan syn mem, dy seach hiel faek hwat fan tofoaren. Sa hat hja tiden fan tofoaren sjoen hoe't de lju dwaende wienen mei de fundaminten fan 'e Wilhelmina-hoeve. Dat is op 'e Skieding. Sy seach de pealtsjes yn 'e groun stean. Letter seach se fan tofoaren it hiele hûs. 't Wie in moai wyt hûs, sei se, mei koperen krukken oan...
nl.verhalenbank.21628
Hjir wenne froeger Bintsje Knjillis. Bintsje Keke (= Knjillis Veenstra) waerd er meast neamd. Dy wie mei de helm geboaren. Hy moast der nachts faek út. Dan roan er soms hiele einen. Hy waerd dreaun. Dat wie algemien bikind. As hy der út moast en hy hie hwat sjoen, dan kaem dat altyd nei. Dat miste noait ien kear.
Op in moarntiid kaem Keke der ôf en sei:...
nl.verhalenbank.36422
