Datasets - ISEBEL

Alde Knjillis Sytske har mem Tryntsje hie nei Jan Goaitsens ta west om molke. Doe't se oan 't âld tsjerkhôf ta wie, woarde se samar ynienen yn 'e sleat set. Alle molke wie fuort. Der mat in lykstaesje west ha, dy't se net sjen koe.

begraafplaats

nl.verhalenbank.15903

Dei kameroad van mien voar mout ook n keer zegd hebben: “Zai goan mit aine noar t kerkhof en zai nemen ook weer aine mit.” Dat leek ja hailemoal roar. Toch gebeurde t. Tiedens ain begraffenis sturf er ain op t kerkhof. En dei dode hebben ze weer mit terogge nomen.

begrafenis

nl.verhalenbank.45714

Da alle diere ien de kersnach ien de stal opstoan en da ze ieder iend’r eigen toal dan God love, heggellie duk zat gehörd. De koeie bulke [loeien], de scheup blère, de geite blentere, de pèrd hinneke, de vogels zinge en ieder gebruuk zien eige toal. Mar, wa ’k oe nou vertel, zuj nog wel nooit gehörd hemme. Ik heb ’t van mien moeder. Ze het vroeger es...

God

nl.verhalenbank.49664

Ook geloofde men wel aan de "blinde belie", een witte gedaante, die 's avonds bij maanlicht op 't kerkhof gezien werd, bezig met 't graven van een graf, als voorbode van een sterfgeval in het dorp. Of dit samenhangt met "beeldwit", weet ik niet. Wel is bekend de uitdrukking: "zo wit als een beeld" (bijgedachte: een wit beeldhouwwerk) en ook: "Hij doet zo...

avond

nl.verhalenbank.13469

Heit en mem hienen twillingen. It iene berntsje woarde siik, doe wie 't njoggen maenden âld. It stoar en sy brochten it nei 't hôf ta. Doe sei heit: "It oare berntsje hâlde wy ek net. Ik ha 't al yn 't kistje lizzen sjoen." Doe't se weromkommen fan 't tsjerkhôf wie 't oare berntsje ek dea. Heit en mem wennen doe yn 'e Twizeler Mieden.

dood

nl.verhalenbank.36140

Je had hier vroeger een vrouw, die was met de helm gebore. D'r ware nieuwsgierige mense, die ginge 's aves naar d'r huissie en die keke dan onder de deur door. Die vrouw voorspelde sommige van hun dan het kerkhof.

gave

nl.verhalenbank.72688

Doe't ús heit (Thomas Bruining) stoar, wied er ien en fyftich jier. Hy hie de hjerstmis nei Dútslân ta west. (seizoenwurk) Dêr kaem er siik wer wei. It hiele winterskoft sukkele er. Op in kear sieten wy by de itenstafel. 't Wie yn 'e Houtigehage. Heit sei: "Ik mat der even út." Hy lei de furke del. Hy kaem fuort net werom. Us mem (Thomas Klare) rôp: "Hwer...

arbeider

nl.verhalenbank.20090

101. Dieren Dieren spreken Als 't oudejaarsavond twaalf uur is, dan spreken de paarden en de koeien in de stal. Zij klagen, als zij slecht behandeld zijn. Zij prijzen de boer en de vrouw, die goed voor hen gezorgd hebben. Zij praten zo zacht, maar als je goed luistert kun je ze wel verstaan. Er was eens een boer, die graag horen wilde wat zijn eigen vee...

begrafenis

nl.verhalenbank.127264

Doe't heit stoarn wie en mem weromkom fan 'e bigraffenis hat se dúdlik heard: "Het zwaard zal van uw huis niet wijken." Dearnei binne der trije bern stoarn.

aankondiging

nl.verhalenbank.15670

By Hinke Kaert op Nijebrêge kom us in minske, dat makke har soargen oer de takomst. Hinke sei tsjin har: "Jo hoege jo nergens soargen oer to meitsjen. Jo komme mei koarten yn in houten húske to wenjen, ûnder it skaed fan hege beammen. Jo hoeve nergens foar to soargjen, foar gjin húsrie noch oare spullen." De frou wie gerêst en gong nei hûs ta. Mar koarte...

begrafenis

nl.verhalenbank.20185

66. Het stomme vee A. Dieren spreken. Op oudejaarsavond, als het twaalf uur slaat, kunnen de dieren spreken en de koeien en paarden op stal doen het ook. Dan prijzen ze de boer, die ze goed behandelt en dan klagen ze, als ze een slechte boer hebben, die ruw met hen omgaat en die net doet of een beest ook geen gevoel heeft. Ook weten ze wat er in het...

boer

nl.verhalenbank.127265

61. Als de dieren spreken .... Oude Berend heeft het verzekerd: “Bij ons, hier in Drente, daar kunnen de dieren praten in Midwinternacht.” Hij zit bij boer Wapse in de schuur zijn koffie te drinken als hij dat vertelt, plat op de deel, de kromme rug tegen het stalschot; hij krummelt nog wel eens wat om op de boerderij, als er het een of ander karweitje...

aankondigen

nl.verhalenbank.127267

33. Oudejaarsnachtlegende Henderkien van Garrit-Jan Spiekerboor zat bij de heerd en bakte nieuwjaarskoeken. Garrit-Jan zat tegen haar over bij de tafel en rolde ze op met de breischee. 't Was stil en goed in de kamer. 't Was oudejaarsavond. 't Liep tegen een uur of elf. De oude staartklok aan de muur tik-takte langzaam het nieuwe jaar tegemoet en hij...

dier

nl.verhalenbank.127266

Yn Eastemar wenne in man dy sei op dat en dat plak op it tsjerkhôf sil in fremde blom groeije. Hy hie dêr in fisioen fan hawn. 't Wie in giele blom, dy't er noch noait sjoen hie. Dy man is koart dêrnei stoarn. Doe kaem der op syn grêf in theunisblom to stean, dy't net ien thús bringe koe, hwant dy blom kaem yn Eastemar net foar.

bloem

nl.verhalenbank.31311

[over video] [9:58] RK: En dit is 'n uitzending van? JG: We hebben 'n filmpje gemaakt. RK: Dit is 'n privé eh filmpje. JG: Ja ja. RK: OK. [...] [10:42] RK: En dit is dus 'n opname die u eh destijds gemaakt heeft? V: De hellehond, of Kardoes, die is gewoon nicht los te denk'n van De Lut. Het is namelijk de bekendste sagenfiguur hier oet de hel'n buurt. Die...

aankondiging

nl.verhalenbank.47926

No. 295. Over den laatsten slag vertelt een sage uit Vorstenbosch, een gehucht van Nistelrode. Achter de bergen leefde voor ongeveer 150 of 200 jaar de brave Ruth Antonius. Velen beweren dat hij een kluizenaar was, anderen zeggen een gewoon boertje, hoe het ook zij, hij bezat de gave der voorspelling. Hij profeteerde: "Als ik zal sterven zal men mij...

begrafenis

nl.verhalenbank.48210

Het witte en het zwarte paard. In Middelstum woonde een jonge, naar geluk strevende vrouw, en 't leven lag voor haar als van een muur bezien een bloeiende tuin: wat behoefde zij aan den dood te denken? Iedere dag was haar een verassing des levens, en ze genoot iederen druppel van den tijd, gelijk een kind een zoeten drank. Ze dacht het niet, maar zij...

been

nl.verhalenbank.42067

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur