Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Er waren verschillende rijmpjes op Thomas en Klare:
Wat is die Thomas een zotte vent,
wat mag die vent hem schamen.
Pekelharing heeft zelf gezeid
dat Klare, die moest kramen.
Een ander rijmpje was:
Thomas Klare, wat ben je mager,
Thomas Klare, wat ben je vet.
(dit werd te Houtigehage gezongen)
Weer een ander rijmpje, dat eveneens gezongen werd:
Als Thomas...
nl.verhalenbank.17641
Grietje Holleman (zie vroeger) was eens op een dinsdag (marktdag) in den herberg van C. Kelderman, die familie van haar was. Daar kwamen veel boeren iets verteren.
Tegen een daarvan zei ze: "Jij zelt hier de volgende week niet meer komme."
Inderdaad was hij de volgende week reeds overleden. Ze mocht nooit meer bij haar familie te Purmerend komen.
nl.verhalenbank.9316
Bouke en Minke ha hjir mei har dochter njonken ús wenne. Ik haw dat hûs yn 'e brân sjoen, in jier foardat it yn werklikheit opbrânde. Ik ha doe sein: "Dit hûs brânt ôf." Guon woenen 't net leauwe, mar ik hie it brânnen sjoen, en it kaem nei.
nl.verhalenbank.38548
We hebben 't ok nog eens gehad, dat d'r allemaal sterren deur mekaar vlogen. As je naar de lucht keek, je ees* d'r van. Toen wier gezegd: "Zo zelle later de mensen deur mekaar vliegen!" Want dat voorspelde een ramp. De geleerden verklaarden, ze konden het niet goed ontcijferen, maar ze hadden het over stukken van een meteoor.
*ijsde
nl.verhalenbank.50959
Ik ben soms in een zekere gemoedstoestand, dat ik iets voorzie. Prettig is dat niet. Het zijn vage momenten, die kort duren; schrik heb je op zo'n moment niet. Ik zal niet alles weergeven, omdat sommige mensen nog leven, van wie dan ik enkele dingen weet.
Mijn broer kocht eens een koe. Ik ging het beest bekijken. Toen zei ik:“Dat dier is ziek; het wordt...
nl.verhalenbank.43648
Oege wie arbeider by in boer. Dy boer hie twa sike hynders, dêrom stjûrde er Oege nei greate Wopke fan Kûkherne, de wûnderdokter en duvelbander. Hy joech Oege hier mei fan 'e sike hynders, mar ek hier fan in oar hynder, dat net siik wie. 't Wie yn 'e winter en 't iis dat hâldde, dat Oege ried op redens nei Kûkherne. Wopke biseach de trije soarten hier en...
nl.verhalenbank.31584
It wie yn 'e tiid fan 'e longsykte ûnder 't fé.
Der wie in boer, dy hie ek in sike koe. Dy moest ôfmakke wurde. Der stienen twa plysjes by en twa féartsen.
Doe woarde Hinse der by helle. Dy sei: dy koe hat gjin longsykte. Hy hat in stik lear yn 'e hals.
Doe strûpte er de mouwe op en gong mei de earm ta de bek fan 'e koe yn. Hy helle der in âld skuonsoale út.
nl.verhalenbank.21796
Doe't ik 38 wie, haw ik nei in kaertlizter ta west yn Lukaswoude. Dêr wie it doe merke. Hja sei, ik wie to goed en dêr waerd wol misbrûk fan makke. Ik holp faek oaren en dêr waerd ik net nei bileanne. Ik soe 75 jier âld wurde. Ik bin nou 74.
Doe wie myn maet oan 'e beurt, dat wie Berend Bakker fan Roan. Hja sei tsjin him: "Foar jo ha 'k net sa'n moai...
nl.verhalenbank.19369
Yn Oerterp wenne in boeredochter. Dy rekke der út to tsjinjen by in dûmnysmefrou yn Ljouwert.
Sy hie dêr in bêst plak. Op in kear wie 't Ljouter merke. Doe stie dêr in tinte, dêr wie in toverspegel yn. Dêr koenen se de takomst yn sjen. Doe't dy boeredochter dêr foar kom to stean, seach se ien, dy koe se wol. Dat wie Ruerd Planting. Doe't se him seach,...
nl.verhalenbank.12210
Us mem fortelde, in jongfaem fan Surhústerfean gong ris nei Ljouwert ta nei in wiersizter. Hja woe graech de takomst witte. Mar dy wiersizter woe it earst net sizze. De faem hâldde oan, hja woe it witte. Doe sei de wiersizter op it lêst, hja hie de bigraffenis fan dy faem sjoen. In pear wiken letter wie dy faem dea.
nl.verhalenbank.31026
Yn 'e Falom wenne in âld wyfke oan 'e loane. Hja hy bûten in skiepke rinnen. Doe kommen der trije ruters oan op hynders. Dy jagen dat skiepke fuort. 't Ald wyfke kom ta de doar út en wie lulk. Mar ien fan 'e jonge mannen lake har út, en rôp: "Hwat kin ús sa'n âld wiif skele!"
Mar doe sei 't wyfke tsjin him: "Dû komst joun net wer thús."
Hy is dyselde...
nl.verhalenbank.21590
Ze zeie vroeger duk: Aster ’n schilderé’j van de muur valt, gebeurt er iets. Da vurspel, dat er iemand dood zal goan. Ik heb ’t eiges meegemak. Ons moeder wier vrijdag ziek, heel ernstig ziek. En soaves viel d’r ’n schilderé’j van de muur. ’t Touw was nie kapot. ’t Schilderé’j stond fijn overeind tege de muur. Ze was er ienens boeks afgevalle. Er was niks...
nl.verhalenbank.45980
TOEKOMST VOORSPELLEN
In Tongelre woonde vroeger een vrouw die zwanger was. Op een avond was ze alleen thuis, omdat haar man naar kennissen in Zeelst was.
Zo rond een uur of negen werd er op de deur geklopt. Toen de vrouw de deur openmaakte, stond daar een oud vrouwtje dat wat te eten vroeg. De vrouw die meteen verband zocht tussen het oude vrouwtje en...
nl.verhalenbank.49570
Heit en dy kommen us fan in great wurk weom. Doe gongen se yn Nijebrêge oan by Hinke Kaert om de kaert lizze to litten. Hwant de man by hwa't se arbeide hienen woe it putjild net jaen. Dêr wachten se op. En nou woenen se fan Hinke to witen komme, hoe't it rinne soe.
Mar se hienen noch mar krekt de foet oer de drompel, of Hinke sei: "Nou mannen, ik wyt jim...
nl.verhalenbank.19409
Ik ben soms in een zekere gemoedstoestand, dat ik iets voorzie. Prettig is dat niet. Het zijn vage momenten, die kort duren; schrik heb je op zo'n moment niet. Ik zal niet alles weergeven, omdat sommige mensen nog leven, van wie dan ik enkele dingen weet.
Onze vorige boerderij is ook opgebrand, in 1942. Die brand zag ik eveneens van te voren. 't Was op...
nl.verhalenbank.47785
Ze zèje vroeger: “Ge mot soaves nie midden opte weg lope. Da’s gevoarlijk. Dan kuj dör ’n liekwage overreje worre”. Ik was nog mar zo’n jong. Ik ging soaves es ’n keer met ’n oom nor huus. Ienens rukte ie mien midde van de weg af en zèj: “Go weg jong!” Hé’j zèj, dat ie mien kunnen overrijje. Zo’n minse zagen al veuruut.
nl.verhalenbank.50400
Op in kear sei 'k tsjin myn man: "Us buorman leeft net lang mear." Ik hie sjoen dat er dea wie. Doe wie er net iens siik. In pear wiken letter wie er wei.
nl.verhalenbank.30109
Op in kear sei ik tsjin myn man: "Dû komst aenst thús mei in klok en in taffeltsje." Ik hie 't klear yn myn dream sjoen.
14 dagen letter reizge er nei in boelguod, dêr kocht er in pendule en in taffeltsje, dy't er my brochte.
nl.verhalenbank.30108
In oar âld minske sei dat it tsjerkhôf soe op 'e Hoek komme. Dat hie hja sjoen. Dat is ek gebeurd.
nl.verhalenbank.38568
Ik ben soms in een zekere gemoedstoestand, dat ik iets voorzie. Prettig is dat niet. Het zijn vage momenten, die kort duren; schrik heb je op zo'n moment niet. Ik zal niet alles weergeven, omdat sommige mensen nog leven, van wie dan ik enkele dingen weet.
Ik werkte eens met iemand op het land. Er kwam een bui opzetten, daarom gingen we naar huis. Ik zei...
nl.verhalenbank.47784
