Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Er waren verschillende rijmpjes op Thomas en Klare:
Wat is die Thomas een zotte vent,
wat mag die vent hem schamen.
Pekelharing heeft zelf gezeid
dat Klare, die moest kramen.
Een ander rijmpje was:
Thomas Klare, wat ben je mager,
Thomas Klare, wat ben je vet.
(dit werd te Houtigehage gezongen)
Weer een ander rijmpje, dat eveneens gezongen werd:
Als Thomas...
nl.verhalenbank.17641
It gebeurde ris dat der in bern van my bitsjoend rekke. Doe wenne ik hjir al. Doe ik nei Wopke ta to Kûkherne. Wopke joech my in fleske mei guod. 'k Moest der goed op passe dat it fleske net stikken rekke, sei er, hwant dat koe gebeure. As it iene of oare my tsjin 'e jas oan stompte dan gong 't fleske stikken.
Healwei de Swâdde yn Twizelerheide moest ik...
nl.verhalenbank.24711
Sibe Swaen fan 'e Harkema wie in tsjoenster. Hja hat ien fan Freark-om syn bern bitsjoend. Doe is Frearkom oer iis nei Kûkherne tagong dêr't greate Wopke wenne.
Fan Wopke krige er in fleske mei drank foar it bern. Wopke warskôge Freark-om en sei: "Tink der om, dat se jo net oanfalle ûnderweis, hwant der binne guon dy ha it op it drankje forsjoen." Doe't...
nl.verhalenbank.20377
Oan 't Skoalpaed seach ús heit faek in ljochtsje. Dêr is doe ek in hûs kom to stean.
nl.verhalenbank.15910
Yn Kloosterburen wie in keppeltsje folk by de boer oan 't wurk. 't Wie snein en it reinde. Auke Pultrum en Boardzer Bruining fan Boelensloane wienen der ek by.
Boardzer sei: "Wy forfele ús. Sil ik jim de kaert lizze?"
Doe helle der in spul kaerten foar den dach.
"Lûk dêr mar guon út", sei er.
"Heden," sei er doe, "ik ha iderkear in swart mantsje mei in...
nl.verhalenbank.25219
Alde Jan Bearns van der Veen wenne yn 'e Mieden by de Bûtenpostumer feart. Hy hie in bern, dat wie net goed. Doe gong er nei greate Wopke ta. Dy wenne yn Kûkherne. Wopke joech him in drank. Hy sei: "Tink der om, dû mast aenst om in peal hinne. Dan komt der in kot by dy en dy wol by dy opspringe. Dû mast om 't fleske tinke."
Sûnder dat Jan der erch yn hie...
nl.verhalenbank.22761
Myn heit hat nou fjouwerensawntich jier wei west. Ik wie goed alwe jier doe't er stoar. Trije wiken foar syn dea sei Knjillis Veenstra tsjin ús mem: "Dû hâldst Fokke net lang mear." En doe wie heit doch noch sa soun as in fisk. Hy krige krampkolyk en hy wie sa soun en sa dea. It wie in keardel as in beam en izersterk. Hy wie noch gjin seisenfjirtich jier...
nl.verhalenbank.19425
Knjillis Veenstra wie in omke fan my. Dy moest alles sjen. Dat hied er ta straf krige. Hwant hy wie yn syn feintejierren och sa wilewalich en in forwoest man.
Hy hat njoggen bern forlern en dat hat er allegear foarsjoen. Seis wiken fan tofoaren hat er it wol foarsjoen. Dan wie hy der nachts ôf en harke der nei as dy en dy noch wol leefde. Fjouwer...
nl.verhalenbank.19424
Ien dy't bitsjoend wie hie meastal in krâns yn 't kessen. Ik ha wolris sokke krânsen sjoen. De tsjoenster makke dy krânsen.
't Wie toverjen. De krânsen brânden se op en dan moest alles goed ticht wêze.
De lju gongen faek by tsjoenderij nei Wopke om in drankje. Der wie ek ien út 'e Westerein, dy gong foar syn bern nei Wopke ta. Wopke joech him in drankje...
nl.verhalenbank.30516
Sels haw ik it ek. Doe't ús heit stoar wie ik slim swiersettich. Der drukte hwat op my. Ik wist dat der hwat slims gebeurde, mar fan heit syn stjerrren wist ik neat ôf.
Doe't mem forstoar wie 't èk sa mei my. It lei my by dat der hwat hiel slims gebeurde.
nl.verhalenbank.36239
Tusken Hijum en Finkum leit de Iestdyk. Hjir wei yn 't earste hûs wenne in húshâlding mei in jonge.
Dy jonge neamden se altyd Wâtse Klop, mar hy hiet fan Wâtse Stienstra.
Op in kear wie dy jonge yn Hallum. Dêr haldde in âlde frou him oan en dat âld minske joech dy jonge in koekje. Hja sei, de jonge moest dat koekje allinne opite. Dat die dy jonge ek.
Mar...
nl.verhalenbank.30113
Jaren geleden was er bij de Zuivelfabriek in Giekerk een brug, waarvan werd verteld dat er 's avonds, als het donker werd, een spookkat overliep. En dat was dan de duivel, die in vermomming als kat daar ronddoolde. Ieder die daar langs moest en die kat zag, zou zeker binnen korte tijd een ongeluk overkomen. We hadden een buurvrouw die er stellig in...
nl.verhalenbank.13326
Sibe-om, dat wie in âld-omke fan my. Hy en syn earste frou hienen togearre in bern. Dat wie har earste bern. Dat bern gûlde nachts altyd. Dat klonk sa eangstich, dat sy makken har ûngerust.
Doe gong Sibe-om nei Rottefalle ta, dêr wenne Frânse Hinke, dat wie in duvelbanster. Dat minske joech him in fleske mei drank mei. Sy sei: "Dêr matte jo tige...
nl.verhalenbank.22294
Myn frou moest beppe sizze tsjin Frânse Hinke út 'e Rottefalle. Der kommen us guon by har út 'e Harkema. Dy hienen in bern meinom, dat siik wie.
Hinke sei: "Jimme binne hjir mei in levend bern kom, mar jimme komme der net levendich wer mei thús."
En sa wie 't ek. Op 'e weromreis stoar it bern wylst de mem it op 'e earms droech.
nl.verhalenbank.23761
De vader van een kammeraad van me diende bij een boer. Op een avond gaat ie* naar huis, hij kwam van melkens af, en daar ziet ie een meter of tien voor 'm uit een kraai zitte. Iedere keer hipte die kraai weer een endjie verder. Toen die thuiskwam, hoorde die dat z'n vader bij de koeien dood gebleven was. Hij had z'n eige kwaad gemaakt op de koeien. 't Was...
nl.verhalenbank.50957
Doe't ik noch in bern wie, wie der ien fan ús al us in kear bitsjoend. Doe gong ús heit mei it wetter fan it bern nei greate Wopke ta.
Wopke joech heit in drankje en dêr gong heit mei werom op hûs ta.
Mar ûnderweis wie der ynienen hwat by him opsprong. Hwat it krekt west hie, wist er net, mar it drankje, dat er yn 'e bûse hie, rekke dêrtroch stikken, en...
nl.verhalenbank.21770
Ik ben soms in een zekere gemoedstoestand dat ik iets voorzie. Prettig is dat niet. Het zijn vage momenten die kort duren; schrik heb je op zo'n moment niet. Ik zal niet alles weergeven omdat sommige mensen, van wie dan ik enkele dingen weet, nog leven.
Ik was nog pas 5 jaar en woonde in de Achterhoek. Ik zeg tegen mijn moeder: Vandaag komt er een boer...
nl.verhalenbank.43645
Lykstaasjes
Op Sumarreheide wenne in frou, Antsje, dy seach foar. Doe wie der in jongkeardel, dy sei: 'No Antsje, is der ek wat nijs op 'e buert?' Se sei: 'Ja, der komt nijs. Dû en ik komme op 'e selde begraffenis. En moatst hjir mar om tinke—ast foar it gat fan 'e hage stieste, dan sil ik dy wol even taknikke'. No, doe waard er al in bytsje kjel. En it...
nl.verhalenbank.12967
Heit fortelde ús myn âlde omke hie in dochter hawn, dy wie siik. Dêr gong omke foar nei Wopke duvelbander ta, dy't yn Kûkherne wenne. Omke ried oer de Wide Pet, hwant it wie winter.
Wopke sei: "It fanke is bitsjoend. Hjir hast in drankje. Mar dû mast goed op 'e flesse passe, hwant ast omtrint thús biste komt de tsjoenster dy yn 'e mjitte, dy hat har yn...
nl.verhalenbank.17558
De man die terug moest komen
Vroeger was er 'n café, schuin tegenover de Zwaan, 't laatst zat Ties d'n Blok erin. Op zekere Heer zate dar wir enkel manne bij mekaar. M'n vader en Jan Bax waren er ook. In 't café zat toen ook 'n vreemde man, die met de anderen aan de praat kwam. Toen Jan Bax op wilde stappe zei de vreemdeling ineens: "Ge kunt gaan, mar ge...
nl.verhalenbank.41496
