Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Kees Jansen kos al veuruut zegge, of ’n moeder, die ’n kiend verwachtte ’n jong of ’n djern zou kriege. Ze zegge, dat ie ’t duk vurspeld het en dat ’t uutkwam. Ik weet niet of ’t woar is gewes.
nl.verhalenbank.45932
Alde Douwe wie in boerke, dy wenne yn Kollumersweach. Tidens de oarloch fan '14 op '18 sei er: "As dit ôfroan is, krije wy yn '40 noch in hiele slimme oarloch."
It mantsje koe lêze noch skriuwe.
"In stêd yn it suden fan ús lân," sei er, "kriget der hiel bot fan. Ik bileef it net," sei er tsjin myn man syn broer, "mar jimme sille 't noch wol bilibje. De...
nl.verhalenbank.24467
Hjir yn 'e Westerein wie in bern, dat rekke bitsjoend. Doe gongen se nei Wopke fan Kûkherne ta. Dat wie de duvelbanner. It bern hie krânsen yn 't kessen en dêr sieten allegear triedden en lapkes yn dy krânsen bifrissele, dy wienen út 'e klean dy't dêr yn dat hûs troch de húsgenoaten fan dat bern droegen woarden. Wopke joech in drankje en sei: "Tink der...
nl.verhalenbank.29962
By 't spoar wenne âlde Clare. Dy koe kaertlizze. Ik haw ris op in snein-to-joun mei myn broer en noch ien nei har ta west.
Hja tyspele hwat yn 'e kaerten om, doe bigoun se tsjin myn broer to praten. Hja sei, hja seach de skoarstien by him rikjen. "Dû bist in man, dû kinst dy wol rêdde", sei se tsjin him. Dat is útkaem. Hy is ridlik gau dêrnei troud - doe...
nl.verhalenbank.29551
Yn 'e lêste oarloch wenne ik noch op it Kattegat, op 't Wytfean, flak by de Leijen. Dêr wienen doe ûnderdûkers, dêr't ik faek mei praette. Twa rijnaken leinen der, en de lju, dy't dêr yn wennen krigen altyd molke fan my. De skipper fan ien fan dy beide rijnaken kaem ris by my op in joun, doe sei er tsjin my: "Sil ik jo ris hwat bûtengewoans fortelle?
't...
nl.verhalenbank.29579
Op in kear doe hienen wy ús hûs forkocht. Mar wy hienen noch net in oar hûs, dat wy wisten net, hwer't wy de maeijes komme soenen.
Hiltsje kaem by my. Wy wennen doe noch oan 't Wyldpaed. Hja woe wite of wy al wer in hûs hienen.
"Hast al plak?" frege se my.
Ik sei: "Né. Kei is der om fuort. 'k Wyt net hoe't it komt."
Kei bleau wei. Hiltsje gong op 't lêst...
nl.verhalenbank.22014
Voorgezicht kwam voor. Doch is dat wel zoveel bijzonders?
Er was een schoenmaker die er een Duitse knecht op na hield, Heinrich. Heinrich zag inderdaad dingen die later uitkwamen. Zo zei hij eens: "Er verdrinkt binnenkort iemand", de plek vermelde hij er bij, 'het lijk zal op een ladder thuis gebracht worden", zo zei hij.
t Is werkelijk gebeurd. De baas...
nl.verhalenbank.43170
Op in kear kaem myn suster Hiltsje by my, doe siet myn dochter ek by ús yn 'e hûs. Dy hie in poppe oerwoun. Dêr hie se net in man foar. 't Like dus net sa aerdich foar har. Sy wie hwat fortrietlik.
Doe sei Hiltsje tsjin myn dochter: "Nou fanke, dû hoechst net muoilik to wêzen, hear. Dû krigest it hiel bêst."
En 't is ek sa kaem. 't Giet har nou hiel goed...
nl.verhalenbank.22015
Alde Janke Koaning (= Kootstra) wie ús buorfrou. Op in kear sei se tsjin mem - doe wennen wy noch yn 'e Harkema -:
"It komt net goed mei jimme Minne (Minne wie myn broer), hwant ik haw in lykstaesje by jimme sjoen."
Hja krige gelyk, ús Minne kom to forstjerren.
nl.verhalenbank.32819
Myn oerbeppe wenne op 'e Teijen ûnder Drachten. Sy wie troud mei Errit Errits de Jong. Se seach en hearde allerhande dingen foarút. Har man woe dêr neat fan wite en leaude der net oan, mar it kom altyd nei, hwat se sei. Op in kear sei se: Fannacht haw ik heard, dat se foar hûs yn 'e linebeammen omsagen. Har man wie werkelik fan doel dat de oare wyks dwaen...
nl.verhalenbank.12505
vraag 4. Volksgeloof: voorspellingen, taal der dieren
c. Kent (kende) men in uw plaats het volksgeloof dat de dieren bij de jaarwisseling kunnen spreken en elkaar vertellen wat in het afgelopen jaar heeft plaats gehad? (zo mogelijk nadere bijzonderheden)
Bijlage. C Taal der dieren. Dit verhaal heb ik meermalen door een oude arbeider horen vertellen: hier...
nl.verhalenbank.127257
Yn Heech wenne in man, Sibbele Attes, dy mei de helm geboren wie. Jouns hinge der faek oer de ûnderdoar to praten mei de buorren. Hy koe krekt fortelle, hwa 't dy wyks stjerre soe. Sa wie der ris in man stoarn. Se praetten der oer. Sibbele Attes seach ris yn 't waer sen sei:“Moarn noch twa!”
En it kaem ek sa út!
nl.verhalenbank.50518
vraag 4. Volksgeloof: voorspellingen, taal der dieren
c. Kent (kende) men in uw plaats het volksgeloof dat de dieren bij de jaarwisseling kunnen spreken en elkaar vertellen wat in het afgelopen jaar heeft plaats gehad? (zo mogelijk nadere bijzonderheden)
In Almelo niet bekend, in Geesteren (O) nog wel (het bekende verhaal van de paardeknecht die de...
nl.verhalenbank.127256
Fan 'e moarn hat myn skoandochter hjir west om my to helpen. Dy komt hjir elke moarn om it wurk hwat to dwaen. Ik sei fan 'e moarn tsjin har: "Dû meist wol oanmeitsje. Hwant dû krijst fan 'e middei bisite. Ik leau fan jimme mem."
Nou is har mem der al.
nl.verhalenbank.21679
't Wie yn 't lêst fan 'e oarloch. Dyselde minsken wienen noch altyd yn dy rijnaek oan 'e kant fan 'e Leijen.
Yn 't lêst fan febrewaris 1945 komt de man wer ris by my om molke en seit: "Ik ha bliid nijs foar dy, Jan."
Ik sei: "Is jou frou miskien wer yn forwachting?"
"Né jonge," sei er, "sil 'k it dy fortelle hwat myn frou nyskes sein hat? Hja sei: 'Dû...
nl.verhalenbank.29580
De heer G. Duister te Noordbroek wist te vertellen dat zijn grootvader Geert Duister kleigraver was. Het gedeelte van Noordbroek grenzende aan de gem.[eente] Slochteren bestaat uit klei. Als Duister en zijn medegravers 's avonds het werk beeindigden, brachten ze hun spaden in een boerderij van de landbouwer Huisman. Op zekere dag brachten ze 's avonds...
nl.verhalenbank.42679
As der ien bitsjoend wie, gongen se faek nei in duvelbanner ta. Dat wie meastal Wopke fan Kûkherne.
Dêr wie in frou, dy har bern wie bitsjoend. Hja wenne hjir tichte by yn 'e Westerein. In âld minske hat it ús wol forteld.
Dat minske gong nei Wopke ta. Hja krige in drankje mei. Wopke sei tsjin har: "Nou matte jo aenst op jou iepenst wêze. Aenst op 'e...
nl.verhalenbank.29782
We wonde vroeger ien Haldere. Bé’j ons ien de burt gieng iemand dood. ’t Was nog de gewoonte, da dan de minsen uut de burt vur de begreffenis zörgde. D’r mossen ’n man of ach zien vur ’t drage van de kis. En volges de ouwe gewoonte zoue die allemol ’n zwarte hoge hoed op hemme. Een van de burluj ston bekend as ’n sort ziener. Hé’j kos al veuraf zien, hoe...
nl.verhalenbank.50484
Ik ha wol us nei lytse Kjille west, de wiersizter fan 'e Gerdyk. 't Kom allegear út hwat se sei.
"Krijst aenst in houn", sei se. "Dy byt dy fjouwer piken dea."
't Wie ek sa.
"Wolst ek wol wer in frou ha," sei se, "mar dû krigest noait ien wer. Der binne oars fjouwer op dy forleafd."
"Trije", sei 'k.
"Ja," sei se, "mar de fjirde komt fan 'e wike."
't Wie...
nl.verhalenbank.24113
Hinke Kaert wenne to Nijebrêge. It wie in bitûfte kaertlizter. Us Hindrik-om hat us nei har ta west. Hy woe de kaert lein ha. Hja sei tsjin him: "Dû matst aenst oer in planke, dêr komt dy ien yn 'e mjitte, dy sil dy om hwat freegje, datstû yn 'e bûse hast. Hindrik-om gnyske. Hy leaude der neat fan. Hy hie forkearing hawn mei in fanke, dat wie útrekke. Hy...
nl.verhalenbank.19734
