Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik: "Toch aardig met zukke kollen: dan ben het vliegen, en dan ben het muizen. Je zoudt zeggen: hoe ken het?"
Nadort: "Zeg dat wel, mijnheer, maar soms ben het vogels, maar den ben het eigenlijk geen kollen. Dan is het meer zwarte kunst. Uwe weet wel, dat ik ers van de strontkar bij Klaver gevallen ben, en dat me vrouw toe zoo akelig was. Nou, toe had al...
nl.verhalenbank.9312
Yn 'e buert fan 'e Poffert en 'e Pankoek oan 't Knjillisdjip ha guon minsken us in stem út it wetter heard. Dat fortelde ús in âld minske. Der woarde sein: "De tijd is verschenen, en de man is der niet."
It duorre even, doe wie der in keardel op in hynder oandraven kom yn fliegende faert. Doe rekke 't hynder op 'e kop yn 'e feart en 't fordronk mei de man...
nl.verhalenbank.24658
Toun wie in Drouwenerveen woonden, zee mien oal heer opn keer: “Kiek nou toch ais, doar draait n liekwoagn noar ons Jan zien huus tou.”
Mien moetje gung gau kiekn, moar zai zag niks. De oale heer ook nait meer, t was moar n moment, dat hei et zag. t Duurde nait laank, toun sturf door n nichte van mie in dat huus.
nl.verhalenbank.46194
Us heit hat ris in forhael heard fan in buorman. Dat wie sa: Der stienen ris guon yn Oerterp oan 'e kant fan it wetter. Doe hearden se in stem út it wetter:
"De tijd is er, maar de man is der nog niet."
Even letter, doe wie der in glêzen wein oanriden kom, dêr siet in man foar yn. Dy man wie pardoes yn 'e feart riden en fordronken.
nl.verhalenbank.34516
Moeke fortelde, 't was eens bij de Ie gebeurd. Daar stond een man bij 't water. Die kreeg daar een toespraak van binnen. Der werd gesegd: "It plak komt niet bij de mens, maar de mens komt bij de plak."
Even later is hij ferdronken.
nl.verhalenbank.32617
Piter Prikke biwearde altyd, dat er, foardat de tram ried, hy de lantearnen wol oankommen sjoen hie. 't Hienen wylde lantearnen west.
nl.verhalenbank.25627
Der stienen us guon by de brêge fan 't ld Djip to Beetstersweach. Doe hearden se dat der sein woarde: "De tijd is der wel, de man is der niet." Even letter kom der in man op 'e brêge. Dy rekke der by del en kom yn 't wetter tolânne, dêr't er yn fordronken is.
nl.verhalenbank.28263
Kwoad zain
Mien voader luip es n moal mit aine op duuster pad, tuskn 12 en 1 uur in de nacht. Dou zee de veurste teegn mien voar dai achter hum aan luip: "Goa eevn bie zied, komp wat aan." Mien voar zee: "Dat dou k nich, ik zai niks." Zien kameroad hef hum dou bie de schammelakn greepm en aan de kaan van de weg hen zet. "Kiek es eevn over mien rechter...
nl.verhalenbank.43165
Zal ik je eens zeggen, wat wij vroeger al gehoord hebben? Je kent het Weenderveld, hier vlakbij. Nu een stuk bouwland. Maar toen alles nog woest was, hoorden we reeds het kloppen van hamers, het dreunen van machines enz. Nu staan er gebouwen en ratelen er landbouwwerktuigen.
Ik zelf niet, maar anderen hebben grote doeken zien zweven met lichtjes er onder....
nl.verhalenbank.45514
In Onstwedde was een man, die begrafenissen zag.
’t Is eens gebeurd, dat er een stoet voor zijn huis langs trok en dat men tegen hem zei: ”Die en die is er ook achter.”
Toen moet hij gezegd hebben: “Maar die komt ook nog, en hij heeft klompen aan.” En ja, even later had men deze man ook in de stoet gezien.
Geloof je ’t niet? Denk maar niet, dat de mensen...
nl.verhalenbank.45515
Wy wienen matteflechters. As fanke moest ik in kear in matte flechtsje foar hiel âlde minsken yn Feanwâldsterwâl. Doe fortelde dat âlde minske my it folgjende:
Ik wie in jongfaem, de âldste fan fiif bern.
Heit en mem en de fjouwer oare bern dy gongen op in snein mei in boatsje nei de Falom. Achter Feanwâlden yn 'e Blauwe klyndobbe binne se alle seis...
nl.verhalenbank.21911
Veurloopn
t Gebeurde es n keer in Bennewol. Wur aan t roam klopt bie aine. t Oal mens heurde t en vertelde dat aan heur schoondochter. Dei zee t weer teegn heur man, moar dei mainde dat zien mouder zuk wat wies moakt har.
Nait laank noa tied heurde de vrouw veur de tweide keer getik op t glas; was gain mens te zain, moar t klopn was dudelk heurboar. Ze...
nl.verhalenbank.43819
Ergens kaem der in man oanriden op redens. Doe hearden guon in stim út in wek wei: De tijd is verschenen, de man is er niet. Doe ried dyselde dy't dêr op redens oankaem it wek yn en fordronk.
nl.verhalenbank.31496
Der kom us in feint by de froulju wei yn 'e Westerein. It wie stil op 'e wei en der wie neat to hearren of to sjen. Mar doe stied er samar ynienen midden yn 't folk. Dy minsken roannen him allegear stadich foarby, sûnder dat se ien wurd seinen. 't Wie midden yn 'e nacht.
In dei of hwat letter stoar der ien by Klaes Pink (= Kl. Lulofs). Dat waerd de...
nl.verhalenbank.17479
Myn omke wenne op 'e Dunen yn Harkema, yn 'e buert fan Abe Nauta. Doe't se de betonwei troch Harkema leinen sei er: dat dogge se foar de soldaten. Hwant hy hie dúdlik sjoen, dat der Dútske soldaten oer de wei marchearden en dat der ek soldaten oer de Dunen kamen. Dat wie yn 1935. 5 jier letter hie men de sitewaesje sa't hy dy sjoen hie. Hy seach wol faker...
nl.verhalenbank.12267
Veurloop
Zulk heb ‘k nooit wat zain, mor genog heurd van andern.
As kwoajong heb ‘k ’n Diekmeijer kend in Veele. Dei zag liekstoaties. Nô kun je wel zeg’n; ’t is flauwekul, mor doar blief ik of. Zo luip D. ’n keer bie de weg mit zien zeun. Dou zee ‘e: “Kom hier eevn stoan, mien jong, aan de kaande, anders komst under de woagen.” ‘d Jong gung biezied, dou...
nl.verhalenbank.45538
Yn Burgum mat it gebeurd wêze, dat guon yn 'e winter mei iis in stim hearden: De tijd is verschenen, de man is der niet. Doe is dêr fuort dêrnei ien op redens yn in wak riden.
nl.verhalenbank.31285
Mien voader het et huus woor hai in woond het twei keer in brand stoan zain. dat zag e as e s oavends loat bie huus kwam; in de verte zag e den vuur in t huus en vlammen, dei tou t dak uutsluign. Toun ze den verhuuzn gungen noar n ander stee zee d pabbe: Wat bin k door bliede om, dat wie n ander huus kriegn, want in dizze gebeurt nog n moal wat.
En zo was...
nl.verhalenbank.43820
Veurgezicht.
Er was een maal een wief; ze zat veur et raam en zag toen wat.
In de varte stonden turfbultn.
Sie zag, dat er een schienvat-lichien um een van die bultn gunge, en zee dat ook teegn heur dochter.
Dat olde mense leeft niet meer, maar de dochter nog wel.
Wat gebeurde een poossien later?
Die vrouw heur zeune wuur in het vene vermoord.
Et was ja...
nl.verhalenbank.44578
1.
Ik zel joe wat verteln uut mien aigen levend. Overbekend binnen ze voak, moar er binnen altied nog mensen, dei dr om lachen. Moutn ie nait doun en ook nait zegn, dat et biegeleuf is.
Ik komop n keer bie huus en zai zo in n flits ain liekwoagn stoan op de weg. Wieder zag ik n kerel, dei de peerden bie de kop pakten. Toun was t vot. Ik goa in huus en...
nl.verhalenbank.46219
