Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
H.E.: Zeg, Eduard, babys, zeg met kleane keender, dee nog in dat vlies bint geboorn, met de geboorte, dat neumt ze dan met n helm op geboorn, die zoln vuural in de tookomst könn kiekn, dee zoln vuural vuurgezichtn hebn.
E.M.: Dat he’k nooit heurd, dat he’k nooit heurd.
G.M.: Ik heb wa es mangs heurd, dat der wat warn geboorn met n helm.
H.E.: Dan zit ze...
nl.verhalenbank.128547
Alde Willem Bos fan 'e Harkema wie mei de helm geboaren. Dy moest altyd alles sjen. Nachts moest hy der út. Dan bleau er op 't eigen hiem stean. Dêr seach er de bigraffenis passearen.
Hy hat de bigraffenis fan myn mem sa ek fan tofoaren sjoen.
nl.verhalenbank.25778
Myn beppe dy wenne op 'e Tike. Dy sei: "It is noait liker as slagge se altyd mar op izer om, krekt as rollet it iene izer oer 't oare hinne." Hja hearde it nachts op bêd. "Toe Teade," sei se dan tsjin pake, "hear dû ek us." Mar pake dy hearde it net.
Letter is de tram dêr lâns kom. Dy hie krekt itselde lûd as dat hja heard hie.
nl.verhalenbank.21090
Alde Bearn wenne yn Driemunt. Dy sei us op in moarn: "Ik ha de hiele nacht net slept." Hy sei tsjin ús: "Hwat wie't dêr allegear in leven en hwat in ljocht allegear. 't Gong de hiele nacht troch."
Dat wie op it plak, dêr't nou de rykswei is. Dat hat hy fan tofoaren sjoen.
nl.verhalenbank.26066
Knjillis Veenstra wenne yn 'e Westerein by 't spoar. Hy wie mei de helm geboaren en moest faek yn 'e nacht út bêd wei om hwat to sjen. Hy hat him der wol hiel bot tsjin forset, dan wòed er lizzen bliuwe, mar 't joech neat, der wie in macht dy't him dreau.
Hy hat fan tofoaren sjoen, dat syn eigen dochter fordronk. Hy doarst it net tsjin 't âld-minske to...
nl.verhalenbank.21286
It is al hiel lang lyn, doe wenne ik op 'e kooi ûnder Garyp. 't Wie yn 'e nacht. Ik lei op bêd en hie lyk as altyd de kleden iepen. Doe seach ik samar ynienen hiel dúdlik in wei, dêr't auto's lâns tuften. Der wie doe hielendal noch net in wei.
Mar dy wei is der kom: de Bolderenwei, en dêr tuffe nou alle dagen de auto's lâns. Dit ha 'k sels sjoen en dat...
nl.verhalenbank.21333
Klopgeest
Tante Nan was in d’r leste ziekte. Tante Ka, vader en ikke wêêkten om burte ’s nachs. Tante Ka sliep dan d’r êêzeslêêpje op de canapé.
Op ’n nacht oarden ze buten op ’t blind kloppe. Ze gieng kieke – gin mēns te zien. Ze gieng wee op de canapé ligge, mè amper lag ze, of z’oarden awwee kloppe op ’t blind; dudelijk, ovva t’r êêjn in wou. Ze docht:...
nl.verhalenbank.46419
Hjir op 'e Klontsjebuorren (nou Boskwei) hat in man wenne, dy wist altyd as der in deaden kom. It wie Douwe Stavasius. Nachts moest er der ôf. Dan koed er net langer op bêd wêze. Dan roan er op 'e wei om. Sy seinen, Douwe wie mei de helm geboaren. 't Kom altyd nei hwat er fortelde. Mar hy wist noait hwa't der stjerre soe. Hy sei 't wol dagen fan tofoaren...
nl.verhalenbank.23135
Yn 'e Himrik stie in woanwein, dêr wenne in man yn, dy wie mei de helm geboaren. Alle nachten moest hy der ôf en nei 't tsjerkhôf ta. Der waerd dan op 'e wein kloppe en dan sei er 'ja'.
Op in kear kom der in lykstaesje lâns by nacht. Dy koe net passeare. Hy moast mei de wein fan 't sté. Dat die er dyselde nachts.
De oare deis forstoar der ien. 't wie...
nl.verhalenbank.21019
Op 'e Feanster Heide lei in man yn 'e nacht op bêd, doe hearde hy ynienen dat der bûtendoar hwat tsjin it kezyn oan skaefde. Hy fan it bêd ôf en nei bûten, mar der wie neat to sjen. Hy joech him wer del.
In skoftsje letter waerd der bûtendoar hwat del set dat fan hout wie en der waerd ek hwat boven op goaid. Wer gong de man der op ôf om to sjen, mar ek...
nl.verhalenbank.17635
Yn Garsthuzen (Grinslân) hearde ik op in nacht dúdlik saegjen yn 'e hûs. Wy leinen op bêd. Ik sei tsjin myn man: "Sil ik der us ôf gean om to sjen, hwat dat is?" Mar hy sei: "Ei jonge né, stil lizzen bliuwe." Dat ik ha der net nei sjoen. Ik wie doe sahwat acht en twintich jier.
Letter is 't hûs hielendal fortimmere woarn. De namme fan it hûs is...
nl.verhalenbank.17754
Op Readskuorre is in âld wei, dy rint achterút. Dêr stie in âld hûske mei in boppe- en ûnderdoar. 't Wie us op in nacht doe koe de man dy't dêr yn wenne, net sliepe. 't Wie moai simmerwaer en yn 'e neinacht. 't Wie sahwat twa ûre. De man wie út bêd wei gong en hie oer de ûnderdoar hinne leund. Wylst er dêr sa stie seach er twa mannen oankommen op 'e âld...
nl.verhalenbank.26228
Ik troude sa'n sechstich jier lyn mei in wyfke fan Hurdegaryp. It fanke hie oars noch noait hwat dien as by de huzen lâns naeije.
Wy krigen hjir in nij hûs op 'e Tike.
Ik moest nei de Fryske klaei ta to meanen, it wyfke bleau sa lang thús.
Ik hie de wyks fan to foaren in hage by de hiele reed lâns boud. Doe soe dêr in skroat bovenoan. Mar dat hie 'k net...
nl.verhalenbank.23152
Guon minsken binne wol oan kant set, as der in lykstaesje oankom. 't Gebeurde hast altyd by nacht.
Guon seagen sa'n lykstaesje fan tofoaren. Dat wienen guon dy't mei de helm geboaren wienen. Sy moesten dan nachts út bêd wei. Sy woarden der útkloppe. Guon stienen dan foar 't finster to sjen. Mar oaren gongen bûtendoar en moesten soms hiele einen rinne om...
nl.verhalenbank.25537
Hinke hat my forteld: "Ik bin mei in helm geboaren. Hie 'k him mar net. Ik sil 't jo fortelle, ik ha der fannacht twa kear út west. Beide kearen ha 'k in lykstaesje sjoen. Hjir ien fan myn neiste buorren, dy hat der aenst west."
En hwat blykt? De oare moarns is de man wol dea. Sy sei, 't siet yn 'e helm.
nl.verhalenbank.23807
Doe't ik in lyts jonkje wie, is it folgjende ris gebeurd. Us mem hie in omkesizzer, dat wie Gaetse. Op in nacht koe mem net sliepe. Se wie sa raer hyltyd. Doe hearde se ien by de doar. En doe hearde se it lûd fan Gaetse, har omkesizzer. Hja hearde dat er sei dat har broer Hâns dea wie.
Hja sei it de oare moarns: Myn omkesizzer hat fannacht by de doar...
nl.verhalenbank.38216
Als een Volendammer 's nachts leit te slapen in volle zee, dan hoort hij vaak een geluid alsof men aan zijn schip te timmeren en te breeuwen is. Dan haast hij zich om thuis te komen, want dan is dat een bewijs dat zijn schip noodig op de helling moet.
(J. Vet)
nl.verhalenbank.9349
Hjir ha guon wenne, dy wienen mei de helm geboaren. Dy koenen dan sizze binnen hoefolle dagen der wer in deaden yn Boarnburgum wêze koe. Sy seagen de lykstaesjes foarút. Nachts moesten sy der dan út.
Wie der ien dea, dan sei sa'n ien: "Ik ha 't wol sjoen."
nl.verhalenbank.25672
Mien mouder har asmits ook dingen dai ze van te veuren wus. 't Was zo vrouger de gewoonte, dat d'lu eerst even noar boeten gungen, veurdat ze 's oavends op berre gungen. Zo gèèt mien mouder ook es 'n moal mit mien zuster noar boeten. Zai wil'n net zitten goan, dan zèg moetje:“Stil es, wat heur ik doar? Ain koetse?” Joa heur, dou hef zai ein koetse rappeln...
nl.verhalenbank.43118
Boardzer Bruining hjir seach altyd lykstaesjes. Hy fortelde my ris hwat fan in âld man. Dy âld man gong alle dagen noch nei de boer ta.
Op in nacht, sei Boardzer moest ik út bêd wei - ik woardde dreaun - en doe gong ik foar 't rút stean. En doe kom der in bigraffenis oan. 't Wie de bigraffenis fan dy âld man. Mar dy âld man wie doe noch soun.
In dei of...
nl.verhalenbank.37705
