Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
E: Ik heb wa es mangs heurd, dat een wel at dat van te vuurtn zöag en at den der hen gung en he höl de haand der an an n post, at t dan woarm was, dan gebuurn t rap, wat t koold, dan kon der nog wa nen heeln zet owwer hengoan, vuurdat dat hoes zol ofbraandn.
Wit: Ja, dat weet ik nich, mer doar heb ik t fiene ok nooit van heurd. Zoo deadn ze t en zoo was...
nl.verhalenbank.128614
G.E.: Dee hadn der es moal loopn tusken Mös-Gerrad en Stej-Greads en ik wet nich, of ze noa Hobbelt hebt ze löaw’k weelt, noa Hobbelt hen kaartn
E.M.: Dien vader hef löaw’k noa Hobbelt goan noa Jannöakn.
G.M.: Doar hebt ze hen weelt.
E.M.: Zövnteen joar löaw’k.
G.M.: Joa dat is eerlik woar, dat hef he zölf a moal vertöln en doe hebt ze doar loopn, wes wa,...
nl.verhalenbank.128545
Ik bin mei de helm geboaren. Ik moest altyd alles sjen. Dat fornaem ik it earst, doe wie 'k toalf jier âld. Op in jountiid moest ik molke helje fan 'e boer. It wie noch ljocht. Ik moest skean de fjilden oer. Ik hie in fjildskutte by my lyk as de soldaten brûke. Dêr kaem de molke yn. Op 'e weromreis wie 't skimerich. By de hoeke fan 'e Sânwei seach ik...
nl.verhalenbank.17682
Pake Boardzer wie fuorman. Op in kear struts âlde Rikele Myt mei de hân oer pake syn hynder hinne. Rikele Myt wie in tsjoenster. Doe't pake thúskaem, sei er: "Dit is net bêst. Myn hynder giet dea, hwant Rikele Myt hat der oan west." De oare moarns wie 't hynder dea.
Sy wienen allegear bang foar Rikele Myt. Op in kear hie se twa arbeiders yn 't wurk, âlde...
nl.verhalenbank.17655
Verslag no.14. verteller: de heer M. Pachters.
Voorloop of voorgaan, daar weet ik wel iets van. Zelf heb ik nooit iets van te voren gezien. 'k Heb wel gereisd door donkere bossen in duistere nachten.
Jazeker, je schrok wel eens.
Maar 'k had de gewoonte, om er op af te gaan, als er iets geheimzinnigs in de buurt was. Dan had het doorgaans niks te betekenen.
nl.verhalenbank.43199
Knjillis Veenstra wenne yn 'e Westerein by 't spoar. Hy wie mei de helm geboaren en moest faek yn 'e nacht út bêd wei om hwat to sjen. Hy hat him der wol hiel bot tsjin forset, dan wòed er lizzen bliuwe, mar 't joech neat, der wie in macht dy't him dreau.
Hy hat fan tofoaren sjoen, dat syn eigen dochter fordronk. Hy doarst it net tsjin 't âld-minske to...
nl.verhalenbank.21286
Op in kear waerd der op it gleske slein oan 'e sydkant. 't Wie yn 'e nacht. Albert gong mei de houn der út. 't Wie in forskuorrende houn, dy't altyd fuort tahapte. Elkenien wie der bang foar. Hy wie wol sa great as dizze tafel.
Albert waerd neat gewaer, doe't er bûten kaem. Mar de houn wie sa binaud, dy krûpte Albert fan bangens tusken de skonken. Dat wie...
nl.verhalenbank.22000
Heit sei tsjin ús, wy moesten noait midden op 'e wei rinne fanwege de lykstaesjes, dy't wol us passeare koenen. Ik ha my dêr hast altyd oan hâlden.
nl.verhalenbank.19861
Ze zèje vroeger: “Ien de kersnach um twoalf ure proate de pèrd”. D’r ware op ’n boerderé’j drie knechs. De kleine knech was ’n grappemaker, die de grote knech er wel es tusse noom. Op ’n kersoavend zèj tège den bouwmeister: “Nou moj toch es heure. Vannach zulle de pèrd wer gon proate”. Den bouwmeister doch: “Dor mot ik toch es meer van wete”. En hi–j...
nl.verhalenbank.49713
Der kom us in man fan in houtforkeaping werom. Doe't er by de Liuwepoel kom, hearde er 'Help!' roppen. 't Lûd kom út 'e poel wei. Hy der hinne, mar der wie neat to sjen.
Der sit hwat yn 'e Liuwepoel, dat soms alles yn biroering set. Dan is de hiele poel oerstjûr. Men tinkt, dat der in munster yn húsmannet.
Sy ha der wol us in dik beest sjoen oan 'e kant...
nl.verhalenbank.21295
E: Dat zölfde, ie hadn net owwer hoolt oplaadn, datzölfde kan ok passeern as woar n kanaal wördt graavn. Dan zol der ok a n lechke vaarn.
Wit: Joa, dat heb ik nich, nooit zeen.
Bie Frontroth in Fleeringn en doar was destieds nog ne bruw in, in de stroat. Den is der no oet en doe ston der ok een op de bruw, god, ik har t hert achter vuur n hals zitn, ik...
nl.verhalenbank.128629
Tusken Reitsum en Ginnum stiet in slachthûs.
Foardat it dêr stie moesten se dêr de hynders altyd beet krije, as se der lâns kamen, hwant dan wienen de dieren angstich. It wie foartsjirmerije.
Letter kaem it slachthûs dêr en doe moesten de hynders altyd yn toom hâlden wurde as se it passearden. Hynders binne altyd bang foar in slachthûs.
nl.verhalenbank.32188
Da alle diere ien de kersnach ien de stal opstoan en da ze ieder iend’r eigen toal dan God love, heggellie duk zat gehörd. De koeie bulke [loeien], de scheup blère, de geite blentere, de pèrd hinneke, de vogels zinge en ieder gebruuk zien eige toal. Mar, wa ’k oe nou vertel, zuj nog wel nooit gehörd hemme. Ik heb ’t van mien moeder. Ze het vroeger es...
nl.verhalenbank.49664
Op Trimunt binne yn 'e oarloch in protte minsken delsketten troch de poepen.
Even fan tofoaren kom hjir in fint. 't Swit roan him yn straeltsjes by de holle del. Hy siet ûnder it swit en wie alhiel oerstjûr. Om mar by in hûs to kommen kom er by ús, hwant hy koe net mear.
Ik sei: "Hwat skeelt dy?"
Hy sei: "Der siet my iderkear in klute fjûr nei. Ik kom fan...
nl.verhalenbank.23133
Us mem en dy soenen us in kear nei 't Fean ta. Dêr roannen se hinne. Sy hienen in lytse jonge by har. Doe seagen se ûnderweis in lykstaesje oan 'e oare kant de wei. Dat doogde lang net. Sy binne fuort werom gong.
nl.verhalenbank.22316
It wie yn 'e simmer en fier foar myn tiid. Doe foeren der skippers oer de Galle by Grou. Dy kommen fan Ljouwert. Doe seagen dy skippers ynienen in baen mei ridersfolk foar har. Alle minsken, dy't op 'e baen wienen, sakken troch it iis. Letter wienen de minsken yn Grou altyd hwat skruten foar dat plak. Foaral de âlde minsken. Mar de ramp dy't dy skippers...
nl.verhalenbank.12216
Fleden winter doe't ik yn Westergeast wie by myn dochter, haw ik dêr in skoftsje ûnwennich west. Ik woarde dêr bang en op in nacht soe ik fuortrinne.
"Hwerom is mem bang?" frege myn dochter.
Ik sei: "Hjir komt in deaden op dit streekje."
"Hjir is ien siik, dy sil 't dan wol wêze", sei Jitske, myn dochter. En dat wie ek sa, dat kom út. Har buorwyfke stoar....
nl.verhalenbank.21582
As hounen spûkgûle, as eksters skatterje, as de tsjerkeklokken deadsk liede - dan hinget der in deaden oan - sil der ien stjerre.
In pear jonges, sa fortelde heit, woenen de kloklieder ris in kear bang meitsje. Doe't er to kloklieden soe gongen dy beide jonges boppe op elkoar tsjin 'e muorre oan stean. 't Wie al hwat tsjuster. Doe't de klokmakker dy beide...
nl.verhalenbank.31545
Voorloop.
Verteller: De heer Brakke.
Dit verhaal heb ik van de dominee zelf, en die liegt er niet om.
Dominee kreeg eens een boerenknecht op bezoek. De jong was bleek van schrik. Onderweg had hij een lijkwagen gezien. Die kwam een laan af van een boerderij.
Plotseling sloegen de paarden op hol.
De wagen kantelde en uit de kist vielen twee mensen, een...
nl.verhalenbank.42971
Der wie in boerefeint dy slepte yn 't búthûs achter de kij yn in bêdsté. Dy feint hie yn 'e nacht al in pear kear sjoen dat se ûnder yn 't bûthús ien biklaeiden, dy't stoarn wie. Hy koe net sjen hwa't it lyk wie en dat woe er doch graech wite.
Doe wie it wer in kear it gefal dat se mei 't lyk oan 't biklaeijen wienen. Doe gong dy boerefeint dêr mei de...
nl.verhalenbank.31633
