Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Wil: Dat verteln grootvader owwer n Hofmeier, ja dee waarn eargns henwest en ophaaln met de waag en doe n Hofmeier. Grootvader zear, het was net of ze rong tusschen de waag in de raar wördn stokn en de peer kondn nich meer vedan.
Wit: Warn goan stoan.
E: Mer gelöaw ie ok wa, dat n peerd meer zöt as n meanske?
Wit: n Peerd, joa dat wet ik ok. n Peerd zöt...
nl.verhalenbank.128613
Wy mochten fan ús âlden jouns noait midden op 'e wei lâns rinne. Dat dienen wy ek noait, hwant dan koe 't samar gebeure dat wy tsjin in lykstaesje oprounen.
nl.verhalenbank.32773
Yn Twizelerheide sei in famke us op in joun tsjin har mem: "Sy ha âlde Antsje ek al biklaeid." Sy hie 't sjoen. Mar de oare moarns leefde Antsje noch. Mar in dei of hwat letter is âlde Antsje samar ûnforwachts forstoarn.
nl.verhalenbank.15737
Op 'e Sumarreheide hearden se, foar dat de tram dêr kaem, de lûden al dy't er makke. En sy seagen jouns hwat foarbytuffen dat der útseach as in bargehok, fjouwerkant mei twa gleone ljochten der foar. Dat wie de lettere tram.
nl.verhalenbank.31641
Op it plak dêr't nou ús hûs stiet, dêr't wy yn wenje, dêr seagen guon alle jounen in lampe brânnen. Doe stie dit hûs der noch net.
Itselde jiers noch waerd dit hûs boud. En doe wie de lampe der echt. It ljocht skynde jouns troch de ruten hinne.
nl.verhalenbank.31801
Hjir njonken hienen se froeger perseeltsjelân. Us muoike wenne oan 'e oare kant de wei, dy seach op in snein-to-joun hiel dúdlik, dat der in man mei in lantearne yn 'e hân it perseeltsjelân deltrêdde. Hy meat it út. Doe wist noch gjin ien fan hwat.
Muoike woe ris sjen hwat foar keardel as dat wie. Sy gong der út, mar doe't se op 't lân kom, wie der net...
nl.verhalenbank.24349
Op in joun kaem ik mei ús heit by ús beppe wei. Doe sei heit: "Toe jonge, gean dêr út dy spoaren wei. ('t Wienen doe noch sânpaden) Wy bliuwe even stean." Hy sei net: "Ik sjoch in lykstaesje," mar dy hat er dêrom wol sjoen.
nl.verhalenbank.17340
Op in kear kom heit thús, let op 'e joun. Doe sei er: "Och, och hwat gong it dêr op 'e âld pleats (dêr't nou Gjalt van der Ley wennet) op in spikerjen en in slaen. Ik koe 't fan 'e wei ôf skoan hearre.
In wike letter krigen se dêr in nije koesouder.
nl.verhalenbank.15595
Wie beleefden zulf n keer wat. 't Was op n oavend en wie zatn mooi bie toafel mit mekoar. Dan heuren wie inains n klap op boetn, dat wie allemoal tou t hoes oet stoeven um te kiekn wat of dat betaiknde. Niks te zain. Man n poar weekn door noa heurden wie dezulfde klap. Weer noar boeten en wat was dr gebeurd? De tram, de O.G. van Winschoot noar Troapel was...
nl.verhalenbank.43134
Binne-om roun ris op in joun achter op 'e Sumarreheide Romke de Vries syn reden del en kaem sa by pake Tamme.
"Heit," sei er, "hwat hie 'k nou in nuver gefal. Niis is der my in lykkoets foarby riden. Dêr stie in kiste op; 'k soe sizze foar ien fan in jier 13, 14."
It gebeurde de wyks dêrop dat de dochter fan Joeke Veenstra stoar. It bern wie 14 jier âld....
nl.verhalenbank.31575
Mijn vader vertelde nog het volgende:
Op een avond waren ze bij familie aan het kaarten. Een nichtje van mij was ziek; ze kaartte niet mee maar keek naar het spel. Opeens zei ze: Vader, jaag die kerels die daar voor het huis staan toch weg. Haar vader gaat naar buiten en zegt dat er geen mannen zijn. Even later zegt het kind opnieuw: Vader, er zijn wel...
nl.verhalenbank.43691
Veurgezicht numen ze dat; ik weet wel meer. Ook waar gebeurd.
Op een avond zaten mien vrouw en ikke in de kamer.
Daar wuur iniens op et raam geklopt; wie heurden et beiden.
Wie rupen: “Wie is daar?”
Gien antwoord. Ik gunge naar buten om te kiekn, maar er was gien mense. Maar vergist hadden wie ons niet.
Drie weekn later klopt de buurman aan et raam. t Was...
nl.verhalenbank.45009
Veurgezicht.
Nou zel ik daar iets van verteln.
As ie s avends een vaalnde ster zaggen, dan was dat gevaarliek.
Et huus, waar boven dat gebeurde, zol later opbrannen kennen.
nl.verhalenbank.44576
Mien moeke hef hier op de Tange es n keer wat beleeft wat wel vaker veurkomt moar nait veile mensn mitmoakn. Ze gait es op oavend noar de buurman en den stait dr inains wat noast heur. As ze goud toukikt is t n liekwoagen. Zai gript dr op, moar den is t ding gans en al vot.
n Zet noa tied wordt dr bie buurman n tweiling geboorn; ain van de kinder staarft....
nl.verhalenbank.43144
Op in saterdeijoune kom Douwe by de faem wei. It wie sahwat om ien ûre yn 'e nacht. 't Gebeurde hjir mar in eintsje fan ús ôf, in jier of fiif lyn. Hy moest it hûs fan Anne Hoeksma passeare, dêr't it wiif fan yn forwachting wie. Krekt even fierder by in skerpe bocht woardde er oerside set. Hy tocht: Hwat is dit? Hwant der wie abslút neat to sjen. En syn...
nl.verhalenbank.15883
Froeger seagen wy hjir en dêr wolris in hûs yn 'e brân stean, dan brânde dat hûs letter op. Ek seagen wy by joun wolris op guon plakken in ljocht, dêr't dan letter in hûs kom to stean.
Ik wyt noch wol dat pake sei: Hjir by 't poeltsje dêr komt in nij hûs to stean. Dêr ha 'k wol hûndert kear in ljochtsje brânnen sjoen. Dêr is letter èk in hûs kòm.
nl.verhalenbank.15908
Wy soenen in nij hok ha fan 'e gemeente. De planken hienen wy al thús. In wike fan tofoaren, op in joun, doe't wy al op bêd leinen, sei 'k tsjin Piter: Hark, sa'n leven is dêr. Hearst it wol? Sy lûke de planken by de souder op. Piter hearde it ek dúdlik. Mar der gebeurde fansels neat.
Mar krekt in wike letter wienen se drok mei it nije hok oan 'e gong. En...
nl.verhalenbank.15878
Mien oal mens het vrouger et veurgezicht had.
Op n middag was ze wat aan t dommeln; zai schrikt wakker en door heurt ze wat op de stroade; peregekletter en woagens.
Het geval wil, dat n zet loater heur aigen peern op de loop goan en toun heurde ze et zulfde geluud weer.
Ik wait ook nog, dat ze es n moal zee: “Ik zai scheepn vaorn over de haide.” Wie...
nl.verhalenbank.44362
Wy wennen froeger yn 'e Westerein, in bytsje apart. Heit handele yn reiten stuollen en wie stuolwynder, mar hy hie ek hwat buorkerije. Ik wie sahwat tsien jier âld, doe seagen myn broer en ik op in joun, doe't it skimerich wie, in lykstaesje. Myn broer seach it allegear folle dúdliker as ik. Forskillende minsken dy't achter it lyk oan roannen, koe er...
nl.verhalenbank.29953
Voorboden.
Ik heb altied in Exel woond. Mien voar was scheper, mien grootva en overgrootva waren ’t ook. Van hekserij heb ik niet veule markt. Wel van voorboden. Dat bestiet dan ook. Zölf heb ik ies ’n veurgezicht had van een husien. ’t Was ’n keer schemerdonker en ik lupe deur ’t darp. Doar zie ik bie een dannebossien een lichien. D’r was geen lanteern...
nl.verhalenbank.13761
