Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Mem wist fan tofoaren dat se ús Minne forlieze moest. Dat hie se sjoen. Minne wie 19 jier doe't er stoar. Dêr hie mem it hiel bot mei to dwaen. Hja wie hast in bytsje forstandeloas, sa slim wie 't.
Krekt fóár syn dea sei mem tsjin him: "Is 't goed mei dy, Minne?"
"Jawol," sei Minne, "ik kom goed toplak."
Mar mem wie dêr net gerêst oer. Hja twifele der oan...
nl.verhalenbank.32827
Sa'n fiif en fyftich jier lyn hat myn pake Ruerd Helbich de tram fan Drachten fan to foaren riden sjoen. Der brânden jouns ljochtsjes, dy rieden krekt as de tram. Ridlik gau dêrnei wie de tram der.
Pake wenne doe yn 'e Parken (Grinzer Pein).
nl.verhalenbank.25221
Yn 'e lêste oarloch wenne ik noch op it Kattegat, op 't Wytfean, flak by de Leijen. Dêr wienen doe ûnderdûkers, dêr't ik faek mei praette. Twa rijnaken leinen der, en de lju, dy't dêr yn wennen krigen altyd molke fan my. De skipper fan ien fan dy beide rijnaken kaem ris by my op in joun, doe sei er tsjin my: "Sil ik jo ris hwat bûtengewoans fortelle?
't...
nl.verhalenbank.29579
Yn 'e Blaudobbe to Houtigehage ha guon sjoen dat twa fordrinke soenen. Mar it is oan diz tiid ta net gebeurd.
nl.verhalenbank.25169
Myn skoansuster Katrine wie mei de helm geboaren. Dy moest wit hoe faek nachts út bêd om in lykstaesje to sjen. Dan koe it minske net lizzen bliuwe. Dan hie se it krap. It kaem altyd nei.
nl.verhalenbank.30389
Lammert Smeding yn Twizel hie in dochter. Dat wie doe in fanke fan sahwat in jier of tolve. Sy gong nei skoalle ta, myn frou siet by har yn 'e klasse. Doe kom se op in kear yn skoalle, doe sei se: "Us mem giet fannacht ek dea. Ik ha der fannacht ôf west en doe ha 'k har yn 'e kiste lizzen sjoen." Myn frou hat it sels heard en 't is ek gebeurd.
nl.verhalenbank.22767
Alde Janke Koaning (= Kootstra) wie ús buorfrou. Op in kear sei se tsjin mem - doe wennen wy noch yn 'e Harkema -:
"It komt net goed mei jimme Minne (Minne wie myn broer), hwant ik haw in lykstaesje by jimme sjoen."
Hja krige gelyk, ús Minne kom to forstjerren.
nl.verhalenbank.32819
De âld skoalle fan 'e Loane stie flak by de wei lâns. Meint Pama moest dêr us lâns. Hy hie nei 't Fean ta west. 't Wie doe noch sânwei. Doe stie dêr foar it skoallehûs in bult turf yn 'e brân. Dy bult stie dêr yn 'e rounte en Meint koe der net lâns. De flammen sloegen wit hoe heech.
"Bist der net hinne gong?" ha se him letter frege.
Mar hy sei: "Ik koe...
nl.verhalenbank.21684
Fan 'e moarn hat myn skoandochter hjir west om my to helpen. Dy komt hjir elke moarn om it wurk hwat to dwaen. Ik sei fan 'e moarn tsjin har: "Dû meist wol oanmeitsje. Hwant dû krijst fan 'e middei bisite. Ik leau fan jimme mem."
Nou is har mem der al.
nl.verhalenbank.21679
Us mem seach op in kear yn 'e nacht, doe't se op bêd lei klear dat ús Jan in ûngelok krige. Hja seach harsels sitten mei Jan op 'e skoat en de earms om him hinne. It kom sekuer út.
Ridlik gau dêrnei krige myn broer Jan in ungelok: hy bruts syn earm, en doe siet mem mei him op 'e skoat.
nl.verhalenbank.32822
't Wie yn 't lêst fan 'e oarloch. Dyselde minsken wienen noch altyd yn dy rijnaek oan 'e kant fan 'e Leijen.
Yn 't lêst fan febrewaris 1945 komt de man wer ris by my om molke en seit: "Ik ha bliid nijs foar dy, Jan."
Ik sei: "Is jou frou miskien wer yn forwachting?"
"Né jonge," sei er, "sil 'k it dy fortelle hwat myn frou nyskes sein hat? Hja sei: 'Dû...
nl.verhalenbank.29580
Wy mochten froeger as bern net by de Poel komme.
Dat wie de Kaatspoel yn Grinzer Pein. Hwant dêr soe altyd nochris ien yn forsûpe, wie de hiting. Guon hienen dat fan tofoaren sjoen. Oant nou ta is dêr noait ien yn fordronken.
nl.verhalenbank.32017
Op 'e helling wie altyd foartsjirmerije. Dêr wisten se fantofoaren altyd as der hwat komme soe. Dan woarde der yn 'e nacht mei stikken hout smiten en it gong op in timmerjen en in klopjen. Myn âldste suster wie naeister en kom dêr ek. Hja hat it faek heard en it kom altyd nei.
nl.verhalenbank.21877
Der wenne in âld man op 'e Sânbulten, dat wie Bontsje Keke. Dy hat in min leven hawn. Dy moest ek alles fan tofoaren sjen en dan koed er net op bêd bliuwe. Dan mòest er der út.
Op in nacht seach er dat syn soan dea yn in apelbeam hong. Dy hie himsels ophong. Keke seach it wylst er op bêd lei.
De oare deis moest Keke der op út. De jouns kaem er thús. Doe...
nl.verhalenbank.29733
Douwe en Det wennen yn in hûs op Sumarreheide, dêr waerd fan sein dat it nochris opbrânne soe. Knjillis Sudema hie it brânnen sjoen, mar it stiet der altyd noch.
Hy mat fier foarútsjen kind ha -
nl.verhalenbank.31961
Myn wiif wie swier fan in bern. Doe kom de buorfrou by har en sei: "Hark us, ik haw in lykstaesje sjoen, dêr wienen hast gjin froulju by, wòl manlju."
Myn wiif hie fuort yn 'e gaten dat dit fan it bern wêze soe, dat se krije soe, mar sy woarde der net oars fan. Sy sei rêstich: "As God it bileavet fan net, dan gebeurt it net."
It bern gong dea. De buorfrou...
nl.verhalenbank.22935
Myn soan sjocht de dingen soms foarút. Op in kear praette er mei syn maet. Dy syn heit wie siik. Mar de soan sei: "Hy knapt aerdich op de lêste tiden. Hy sil wol gau wer de âlde wurde."
Myn soan sei: "Dat kinstû wol sizze, mar ik haw sjoen dat er mei de boerewein nei 't hôf brocht wurdt."
It wie yn Garyp. In pear jier letter wie de man dea.
De lykstaesje...
nl.verhalenbank.31791
Yn 'e Pein, dêr wenne froeger ien, dy wie mei de helm geboaren. Heit frege him us in kear: "Wite jo ek noch hwat fan 'e takomst?"
"Ja," sei er, "de herberch brânt op 'e joun fan Drachtster Merke ôf."
't Kom krekt sa út. 't Wie de maitiids doe't heit him frege hie en yn 'e hjerst, krekt mei Drachtster Merke, is de herberch opbrând. (by de brêge; op itselde...
nl.verhalenbank.24607
To Wytgaerd foel ien fan 'e toer, wylst de tsjerke boud woarde. Ien seach dat fantofoaren.
nl.verhalenbank.21743
Op in kear sei myn dochter: "Nou wurdt it minder, nou komt it tichterby. Ik leau, der gebeurt nóu hwat yn 'e famylje." Doe hie se dy nachts by myn soan (har broer) in lykstaesje weikommen sjoen. Hja makke der har ûngerust oer.
Ridlik gau dêrnei krige myn soan in âld man yn 'e kost, en dy hie dêr noch mar even west, doe kaem dy to forstjerren. En dàt hie...
nl.verhalenbank.29732
