Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
It gebeurde ek op in kear, doe hie Ymke toarst. Doe trof er ûnderweis in faem, dy siet ûnder in kou to melken.
Hy frege om hwat molke, mar de faem woe him gjin jaen.
Mar Ymke koe bûksprekke. Fuort dêrop sei de kou:
"Jow dy man hwat molke."
Doe woarde dy faem sa kjel, dat sy naeide út.
nl.verhalenbank.27755
De Witvrouwkes
"Ze kwamen uit Duitsland", zei Graad, "ze waren helemaal niet katholiek, maar op en top heidens. Wat ze 's nachts uithaalden, dat kon Joost weten, maar ook overdag konden ze toveren van jewelste. Vaak kwamen ze op een voormiddag op 'n boerderij, als de boerin de pot aan 't koken was. En dan was het 't gewone kunstje van haar, om het spek,...
nl.verhalenbank.13221
Sytse van der Lei en Ealse Kooistra wienen togearre yn tsjinst. Se hienen beide forkearing. Ealse hie forkearing mei in nicht fan my. Hy mocht graech in buorrel. Op in kear soenen se togearre my forlof nei hûs ta. De jouns stutsen se oan. Ealse hie fiersto folle hawn. Hy die 't mâl en sei 't raer op. It gong op in razen en roppen en healwiizjen. "As der...
nl.verhalenbank.37802
Van dat huishouwe van dat boerengezin achter 't slot waren de voorvaderen allemaal drinkers. 't Mot daar vroeger allemaal wel eens gebeurd zijn. Op een avond komen d'r allemaal gasten om te kaarten. D'r werd gruwelijk gespot en tekeergegaan. Twee van die gasten gaan weg. Ze hebben een endjie gelopen op die laan, toen kregen ze ineens klappen links en...
nl.verhalenbank.50939
Sa goed as ik it yn ‘t ûnthâld ha, sil ik de stoarje fen it Drylster tsjerkhôfspoek forhelje, sa ‘t ik it fortellen heard ha.
Om 1830 hinne, wier der om it tsjerkhôf hinne in grêft, sadat it eins in eilântsje wier, en stie it mei de strjitte yn forbining troch in brechje, dat ôfslten wier mei in houten rafterstek.
Nou gou doedestiids it sizzen, dat...
nl.verhalenbank.72430
In sekere Lanting - dy kom oer de Tsjonger wei - roan us in kear it lân del oer in polderdykje. Hy moest oer in hekke klimme. Doe't hy der oer wie seach er yn 'e lichte in faem to melken. Hy hie toarst. "Hie 'k mar hwat fan dy molke", tocht er. Ynienen seach dy kou nei him. Doe liet er dy kou sizze: "Jow dy man hwat molke."
De faem kaem halje-trawalje...
nl.verhalenbank.25686
Op de Walsbergse brug zat dikwijls 'n kat. Peelwerkers, die goed "gepruujfd" hadden, kwamen er langs en veronderstelden wel dat die kat 'n heks was. Daarom gooiden ze de kat in de Aa. In de kortste keren had ze zich bevrijd en sprong terug op de brug. 't Werd herhaald. Toen de kat daarna weer op de brug zat, zei ze: naw vur d'n 3e keer". De peelwerkers...
nl.verhalenbank.47223
Op de Oudewaterse dijk, op het klooster an, heb ie de hofstee Halverwege. Daar mochten vroeger de bedelaars slapen in de kapberg. Dat komt zo, wie op die boerenhofstee zit, die boer, die moet de zwervers en de bedelaars slaapplaats geven. Doet ie dat niet, dan haalt ie onheil en tegenspoed over de hofstee. Dat is jaar en dag zo geweest. In het begin...
nl.verhalenbank.50980
Sytse Jager wie oars net in minne jonge. Mar as er in slokje op hie, dan wie 't in raren. Dan wied er ta alles yn steat. Op in kear kom er dronken út 'e kroech op it Jachtfjild. Doe is er oer de sleat smiten woarn en hy kom op in stobbe tolânne. Dat gebeurde sahwat by de bakkerij fan Rienk de Boer, op 'e hoeke nei 't Wytfean.
Sûnt dy tiid wie Sytse altyd...
nl.verhalenbank.20678
Hinse Jehannes, de duvelbander fan 't Swartfean, mocht graech in slokje. Op in kear hied er op Nijtap oanstutsen. Hy rekke smoardronken.
"Dit wurdt al hwat, Hinse", sei de kastlein.
Hinse sei: "Der mat ien mei my, dy kriget tsien goune." Dat gong oan. De feint moest mei. Mar dy wie tige bang en skruten foar Hinse.
Doe't se by 't Peinder tsjerkhôf kommen,...
nl.verhalenbank.20554
Lange mannen:
In vroeger tijd, toen deze streek nog behoorde tot het hertogdom Gelder, werden hier jonge mannen geronseld voor het leger. De “wervers” hadden het speciaal gemunt op lange kerels, en waren weinig scrupuleus in hun handelwijze. Zij bezochten cafés, en lieten de jonge mannen drinken. Op een zeker moment kwam er een contract voor de dag, dat...
nl.verhalenbank.69381
Us beppe (in Grinslânse) fortelde: Op it Westersân by Oldekerk yn Grinslân wennen trije âldfammen. Dat wienen tsjoensters. Sy woenen alle trije wol graech in man ha, mar sy krigen noait oansyk. Dat kaem omdat se de frije kúnst útoefenen.
Der wienen trije gereformearde âlderlingen, dy woenen wolris wite, hoefolle dêr fan oan wie; fan dy duvelskunsten. Dy...
nl.verhalenbank.19700
Lange mannen:
Meijel, een aangrenzende gemeente, stond vroeger bekend om zijn bijzonder lange mensen. Als oorzaak daarvan werd genoemd, dat Meijel, een eiland in de moerassige Peel, een uitwijkplaats was. Het lag tevens over de grens van het graafschap Gelder, waar dikwijls ronselaars opereerden voor de huurtroepen van de graaf. Deze gingen rigoureus te...
nl.verhalenbank.57973
2.22. De duivelsberg te Riethoven
Als men er bij nacht langs gaat, dan hoort men er schoon muziek. Geesten uit de hel komen daar op de maat dansen, springen, zingen en velerlei duivelsche kunsten uitvoeren. Somtijds gaan ze uit het bijgelegen Duivelsven drinken of daarin een groot rumoer maken.
't Is een erfgerucht, van ouders en voorouders op de kinderen...
nl.verhalenbank.50062
HET VERHAAL VAN ELLERT EN BRAMMERT.
We zitten hier in een heel oude school, met ouderwetse schoolbanken. Ik denk dat jullie deze school een beetje raar vinden, maar jullie opa en oma vonden het heel gewoon toen zij nog kind waren.
Het verhaal dat ik jullie nu ga vertellen is nog veel ouder. Het gaat over twee enorm grote, woeste mannen: Ellert en...
nl.verhalenbank.45841
HET VERHAOL VAN ELLERT EN BRAMMERT
Wij zit hier ien een hiele olde schoele, mit olderwetse schoelbaanken. Ik denke dat ie mit mekaor dizze schoele een beetie raar viendt, mar oen opa en oma vunden het hiel gewoon toen zij nog kiend waren.
Het verhaol dat ik oe now gao vertellen, is nog veul older. Het giet over twij enorm grote, woeste kerels: Ellert en...
nl.verhalenbank.45840
De Mepsge van Faan.
De heer de Mepsge van Faan verborg in zijn jongelingstijd zijn wreeden aard. Toen hij nog als kind met kinderen speelde, leek het, of hij een weekelijke ziel bezat; al te makkelijk sprongen hem de tranen uit de oogen, en wanneer zijn vriendjes een onbarmhartig spel bedreven met kikvorsch, meikever, vlinder, of vogel, zag hij wel toe,...
nl.verhalenbank.42028
Andere dooden die weerkeeren
Ongeveer zeventig jaar geleden stond er onder Stoppeldijk rechts van den weg, die van Rapenburg naar Vogelfort loopt, een boerderij, die nu is afgebroken. Hier woonde een boer met zijn pleegkind, een meisje van veertien jaar. Haar vader woonde een eindje verder 't land in, waar nu de broers en zusters De G. wonen.
Eens toen de...
nl.verhalenbank.38995
Zoo vertelt men te Broek in Waterland van een zekere Trijntje P., die kollen kon en een bijzonder mensch was, die rookte, pruimde en dronk, dat ze het aan iemand zou leeren. Die moest daartoe dicht naast haar komen zitten en alles woordelijk nazeggen. De ander beloofde dat. Toen kwam er eerst een kalf naast hen staan, en daarop kwam de leege broeipot...
nl.verhalenbank.35039
HET SPREKENDE VEULEN
Toen Kees Janssen, de latere dijkgraaf van Nootdorp, nog niet was getrouwd en bij zijn ouders thuis woonde, ging hij altijd op vastenavond bij familie buurten. Tijdens zo'n vastenavondfeest werd er altijd goed gegeten, pret gemaakt en allerlei spelletjes gedaan, waarna de kaarten op tafel kwamen en er een paar borrels werden...
nl.verhalenbank.32589
