Datasets - ISEBEL

Heit fortelde: Omke Gjert fan Sumarreheide wie op in nacht op in paed. Doe seach er in neaken berntsje foar him op rinnen. Hy tocht: - hoe komt dat berntsje hjir, ik mei 't wol gau mei nimme - Mar doe't er dat berntsje pakke soe, doe fleach it yn in dobbe. En 't wie wei.

grijpen

nl.verhalenbank.33331

Yn Sumar wennen twa bruorren, dy skreauwen har Houwink. Op in joun soenen se to melken nei in stik lân, dat lei tusken Sumar en Eastemar. Doe seagen se dêr hwat wyts oer dat lân sweven, dat wie fan ûnderen swart, en dat gong almar hinne en wer. De beide bruorren woarden sa bang dat sy binne weromgong en ha dêr noait wer west to melken. It lân forkochten se.

angst

nl.verhalenbank.17044

Op 'e Wâl stie in hûs, dêr spoeke it yn. It gong der altyd heislik oan wei yn dat hûs. Sa fleach der op in kear in stik fjûr dwars troch 't hûs hinne. As de man deis fuort wie, doarst it minske der net allinne mei de bern yn to wêzen. Dan gong se der mei de bern út, sa bang wie se. Op 'e souder stie in kachel, dy soenen se dêr us wei helje. Mar doe't se...

alleen

nl.verhalenbank.19633

Myn suster wie noch in famke. Op in kear wie se mei twa oare famkes oan 't spûkeboartsjen, tichte by 't spoar. Doe kaem der in man foarby. Dy sei: "Pas op, famkes, jimme matte net spûke-boartsje, hwant dan kin it spûk jimme wolris krije!" Doe gong dy man fierder. Fuort dêrnei fleach der in ding troch de beammen hinne, hwat it wie koe myn suster net sjen,...

berispen

nl.verhalenbank.30063

Hjir wenne in âld minske, dy hie op in middei har dochter op bisite hawn. De jouns brocht dat minske de dochter in eintsje op stap. Underweis hearden se klear it draven fan in hynder, mar sy seagen neat. Hja woarden binaud, hwant sy tochten dat it hynder op har ta komme soe. Hja draeiden beide om en sy gongen nei in man ta dy't dêr tichteby wenne. Dy...

angst

nl.verhalenbank.36348

Yn Aldegea spoeke de man fan 't slot. Yn 't West spoeke it ek hiel bot. Dêr wienen bern forstoarn, dy't har gerak net krigen hienen mei 't biklaeijen. Der wie ek in tsjoenster. Dy fleach mei in gleone latte om 't hûs hinne en tsjoende krânsen yn 'e kessens.

begrafenis

nl.verhalenbank.32467

Gais op 'e tsjille Om achttjinhûndert tachtich hinne tsjinne in boeresoan út Molkwar as bakkersfeint te Wâldsein. Sneontejûns let kaam er geandefoet thús. Op in kear wie er hielendal op ien ein. Hy hie de tiisdeis mei de baas nei Snits west en dêr in filesepee sjoen, sa'n ding mei ien grut en ien Iyts tsjil. Hy hie der ek op sitten. It wie in merakel, sei...

bakker

nl.verhalenbank.12991

Spookhuis Op d'n Muggenberg stond 'n huis, waor 't spokte. Daor kwaam van alles door de muur hin, zoas schotelkus en kummekes. Jan Kruis wonde er vlak bij. Hij hee't ut me zelluf verteld. Ja - zitie dan - da hadde moete zien. Er kwame ok altij veul mense kijke. 't Spokte daor en alles ging langs oew ore af. Niewsgierigerds kwame er gewon nie langs.

afstand houden

nl.verhalenbank.41531

Hjir op 'e Hoek is in hûs opbarnd, dat haw ik nyskes al forteld (ik ha 't in jier fan tofoaren al barnen sjoen). Yn dat hûs wennen yndertiid Geart en Ael. Dy hienen trije dochters en twa soannen. Dy hienen forkearing. Age Bylsma wie dêr op in nacht op it hiem om to strunen. Doe kaem dêr in ding oanfleanen, út 'e Finnen wei. Dat kaem op Age ta. Age wy sa...

afbranden

nl.verhalenbank.38582

Myn mem wenne by har âlden yn in âlde spitkeet achter 't âld tsjerkhôfke fan Twizelerheide. Us mem kaem út 'e keet wei en stapte de heide oer. Doe wie 't tsjuster. Doe stapte der in hiel lyts mantsje njonken har de reed del. Us Antsje-muoi wenne in lyts eintsje fierder. Dêr kaem mem ta de doar ynfleanen. "Dêr is in mantsje by my," rôp se, "en dat wurdt...

deur

nl.verhalenbank.38631

Spookhuis Op de Hizzerenbos bij Jan Zand, hiette-n-ie - spokte 't alle aovende in munne vadder zunne tèd. Daor vloge stene deur de zolder en 't dak en toch waar d'r gin gat te zien, en toch viele d'r stene in d'n herd. Daor is de plisie mee gemoeid gewist. M'n vadder is d'r zellef binne gewist. Daor snapte niks van, zin ie. Hij waor d'r verschillende...

's avonds

nl.verhalenbank.41534

In man fan Meppel fortelde my ris: Mast noait tinke dat der neat bistiet. Dat ha 'k bileefd, sei er. Ik kom op in kear thús, doe hie 'k nei de faem ta west. Ik wie oan 'e daem ta - 't wie tige stil en 't wie ljochtmoanne - doe hearde ik fuotstappen. 't Wie nuver. As ik stapte, dan hearde ik èk oare fuotstappen. Stie ik stil, dan wie der neat. Sa gong dat...

beukenhaag

nl.verhalenbank.25163

In datzelfde Giethenen heeft men voor eenigen tijd ook een "spook" gezien. Twee arbeiders kwamen 's avonds van 't land. Op hunnen weg naar huis, zagen ze eensklaps eene witte verschijning naast zich, in de gedaante van een mensch. Een dier arbeiders, een vroegere schooljongen van den meester, die deze personen sprak, vertelde dat hij goedenavond had...

geest

nl.verhalenbank.13163

Op in winterjoune roannen heit en de slachter Sake Hofstede togearre mei elkoar op nei hûs ta. 't Wie op 't Ketling ûnder Surhústerfean. Der lei snie. Doe seagen se, dat der in frommeske achter har oan kom. Sy sloech in sydpaed yn en wie samar ynienen wei, as wie se yn 'e groun sakke. Heit en Sake woenen it ûndersykje. It minske hie gjin spoaren...

achtervolgen

nl.verhalenbank.12492

Op in kear gong heit it loantsje lâns fan 'e Lytse Wei. Dêr wennet nou de widdou Casimir mei har soan. Yn dy tiid wennen dêr Wobbe en Yk. Heit brocht hjidde nei Wobbe ta. (hjidde woarde makke fan flaechs, sy brûkten it by it reiddekken.) Wobbe forhandele dy hjidde to Grypskerk. Heit wie op 't loantsje, doe fleach der him hwat stiif by de lea lâns. Hwat it...

dood

nl.verhalenbank.32960

Yn Westersân woarde in bern geboaren, dat fleach by de geboarte troch de keamer hinne. It bern koe fuort prate. Mar it bleau net langer as in ûre yn leven. It fleach by de gerdinen omheech en sei: "Als moeder eens wist hoe het met het sterven is." Doe foel it nei ûnderen en it wie dea. Beppe tsjinne dêr in pear huzen ôf. Dy woarde sa binaud, dat sy hat de...

angst

nl.verhalenbank.19851

To Feanwâlden wenne in man, dy siet yn 'e kroech yn Hurdegaryp. Hy die 't dêr sa raer, hy flokte en tjirge om 't leven. Hy moest de Foksegatten troch. Dêr is er oer beamguod en alles hinneflein, sa bot waerd er smiten. Hy hat it sels forteld.

bomen

nl.verhalenbank.36481

Spôôke ha je hier zat. Anderande. Witte honde die deur de lucht vloge en wijve die da ok konne. En dan waore d'r nog van die vrimde begraofenisstoete doe 's aoves laot over d'n dijk ginge. Dan mos ie d'r niet zijn, daor bij 't kaarkhof. Je wier zôô opgenome en in 't hange van d'n dijk neergekwakt. Daor kon je niks teuge doen. En as de stoet verbij was,...

begrafenisstoet

nl.verhalenbank.45254

De Skilige Piip is achter Feanwâlden, oan diz kant de Boppewei. Dêr siet in kiste mei jild yn 'e groun, dêr koenen se noait by komme. In fuorman fan Feanwâlden dy gong dêr ris mei in pear maten hinne yn 'e nacht. Doe bigounen dy maten dêr to graven. Hja stompten mei de lodde op hwat. Dat wie de kiste. Mar dy sakke djipper ta de groun yn, doe't se him...

angst

nl.verhalenbank.30422

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur