Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
16 datasets found
Dutch Keywords: vier zien
Lytse Wytske sei yndertiid, der soe in skoalle op 'e Bulten komme. Hja hie fjouwer lampen brânnen sjoen, dat wie fierstofolle foar in hûs. Mar doe setten se letter op dat plak in hûs del foar fjouwer gesinnen, de saneamde 'malmoune'. Dat hat it west. Sy ha 't hûs letter ôfbrând, doe wie 't alhiel útwenne. (De jonges seinen doe al: der komt in skoalle op...
nl.verhalenbank.24328
Alde Bartele Pypke (= B. Bijma) wie mei noch trije man to fiskjen tichte by de Leijen. Sy sieten dêr by in âld dyk. De trije dy't by him wienen, dat wienen forkearden, dy dienen oars neat as spotten en wienen nergens binaud foar, biwearden se. 't Wie stil waer, mar doe bigong it ynienen bot to waeijen. Doe seagen Bartele syn trije maten ynienen hwat. Sy...
nl.verhalenbank.25744
Doe't ik nog jong wie roan ik us mei Diuwe Jelle en Durk - en Willem Mozes de Sânwei del yn 'e Harkema, dat nou de betonwei is, de Wytfeanster kant út. Doe hearden wy alle fjouwer klear dat se dêr oan 't houtendakspikerjen wienen. It timmere dêr hiel ûngelyk. Mar dêr stie neat, gjin kerl, noait ien spier, fordomd. Even letter stienen dêr de boufakhuzen.
nl.verhalenbank.19490
Imke de Jong wie in gûchelder, mar hy koe ek tsjoene. To Ljouwert hat er yn 'e gefangenis sitten. Mar de tuchthúsdoarren gongen samar foar him iepen. Der wie suver neat mei him to bigjinnen. Se ha him to Ljouwert op fjouwer plakken tagelyk ta de stêd út gean sjoen.
nl.verhalenbank.9649
Yn Burgum wenne in widdoufrou, dy hie twa famkes. It âldste wie fjirtsjin jier. Hja hie ek twa famkes forlern. Hja wennen yn in arbeidershûs en dêr hienen se froeger wol stilen yn. Deis wie de widdou by de boer op it lân en de beide famkes moesten de húshâlding dwaen. As hja thúskaem stie it iten al op 'e tafel. Mar op in kear kaem se thús, doe wie der...
nl.verhalenbank.19723
Doe't wy noch fan dy jonges wienen, ha wy us mei ús fjouweren om knineiten west. 't Wie op 'e Hamster Ikkers, tichte by de Boskwei. Doe ha ik hwat sjoen, dat sil ik noait wer forjitte. Dêr kom in kroade oan. Dêr wie in hynder foarspand. Yn dy kroade siet in hiel lyts mantsje. En dat gong der oan wei, ien stik lawaei! Wy seagen 't alle fjouwer. Mar doe...
nl.verhalenbank.20836
Knjillis Veenstra wie in omke fan my. Dy moest alles sjen. Dat hied er ta straf krige. Hwant hy wie yn syn feintejierren och sa wilewalich en in forwoest man. Hy hat njoggen bern forlern en dat hat er allegear foarsjoen. Seis wiken fan tofoaren hat er it wol foarsjoen. Dan wie hy der nachts ôf en harke der nei as dy en dy noch wol leefde. Fjouwer...
nl.verhalenbank.19424
Der roannen op in joun fjouwer minsken op 'e Kapelle ûnder Rinsumageast. 't Wie al let. 't Wienen twa manlju en twa froulju, dy hienen to jounpraten west. De iene man wie in grapjas. Doe seagen se in frou oankommen, mei lang hier dat se los droech. De grapjas frege har: "Wolst ek forkearing ha?" Mar hja sei neat. Hja sweve samar fuort. Doe woarden se alle...
nl.verhalenbank.30107
Myn man hie in suster dy hie in jonkje, dat hiet fan Bokke. Dy wie nei myn man neamd. It bern wie sa soun as in fisk. Hy wie fjouwer jier, doe droomde ik op in nacht. Wylst ik op bêd lei seach ik in hiele bigraffenis. It wie Bokke dy't stoarn wie. Ik seach de kiste, de krânse, de skoalbern, de skoalmaster, alles seach ik. 't Wie yn 'e neinacht, yn...
nl.verhalenbank.27862
Toekomst voorspellen: Een verhaal uit Bladel ‘We hadden drie koeien in de stal staan. Deze gaven iedere dag zoveel melk dat we er vier kilo boter van konden maken. Op een dag kwam een oude knokige vrouw bij ons aan de deur. Ze zag de boterkarn en vroeg: ‘Doe je alle dagen karnen?’ ‘Ja zeker,’ beaamde moeder de vrouw. ‘Het is bijna niet te geloven,’ zei...
nl.verhalenbank.49569
Alde Bontsje Knjillis (Veenstra?) moest ek alles sjen. Tije Sjoeke hat fjouwer berntsjes forlern: trije berntsjes tagelyk en ien in wike letter. Dy stoaren oan 'e blauwe mûzels. Knjillis hie 't allegear fan tofoaren al sjoen. Heit bargeslachte by 't hjerst by him. Op in nacht, doe moest er wer hwat sjen. Mar doe tocht er "Ik bliuw lizzen." Hwant hy seach...
nl.verhalenbank.20912
Yn 'e tiid dat plysje Bekkema hjir noch stie kom ik ris op in nacht let thús. 't Wie ljochtmoanne-waer. Doe't ik omtrint thús wie, sprong der in geit oer fjouwer triedden hinne. Ik tocht dat it ús geit wie. Doe't ik yn 'e hûs kom wie ús eigen geit dêr. 't Hie dus in fremde geit west. (de duvel)
nl.verhalenbank.33015
Hjir wenne yn Twizelerheide in âld minske, dat wie Minne Ael, dy gong foar in tsjoenster troch. Hja wie nachts faek warber. Hja wenne oan 'e Swâdde. Dy wie sa'n fjouwer meter breed. Op in kear skelden in pear jonges har út, dy wienen oan 'e oare kant fan 'e Swâdde. Doe die se in pear stappen achterút en sei: "Ik sil jim krije", krekt as soe se in oanloop...
nl.verhalenbank.27375
In een boerenplaats te Zuiderwoude spookte het. Het huis stond al lang leeg en toch brandde er iederen avond licht en hoorde men van uit de verte geluiden, want er dicht bij komen durfde men niet. Eindelijk verstoutte zich iemand om er 's avonds heen te gaan. Daar er geen gordijnen voor de ramen hingen, kon hij van buitenaf zien, dat in het woonvertrek...
nl.verhalenbank.9374
2.90. De katten met de bokaal Op een laten avond keerde eens Jan Prinsen, een moedig man, die in een gehucht van Eersel woonde, van Bergeik door de Bergerheide naar zijne woonplaats terug. Op een gegeven oogenblik ontwaarde hij in die heide vier katten, die daar poot aan poot dansten en zongen. Duidelijk hoorde hij haar herhaaldelijk de woorden zingen:...
nl.verhalenbank.50150
1.16. Een rouw Een inwoner van Netersel zag des nachts tusschen twaalf en één uur een rouwstoet langzaam en plechtstatig op den openbaren weg voortschrijden. Voorop gingen de vier dragers met de lijkbaar; achter hen aan stapten twaalf mannen, in rouwmantels gehuld, met omfloersten hoed, en veertien vrouwen, in falies gewikkeld, zwijgend voort. Hij had...
nl.verhalenbank.50010
35