Datasets - ISEBEL

Heks kan zich in vele dieren veranderen Fien van de Bakker was een echte heks en ze had wel een grote macht, want waar de andere heksen zich alleen maar konden veranderen in een kat, kon Fien zich in alle mogelijke dieren veranderen. Ze heeft het me zelf dikwijls verteld en toen ze gestorven is, heb ik hier nooit meer die grote zwarte ekster gezien die...

dag

nl.verhalenbank.35743

Heks wordt ontmaskerd door ze als kat met een gewijde stok te raken Om van een zwarte kat af te komen, moest je een knuppel in gewijd water dompelen en daarmee de kat trachten te raken. Als je dat gedaan had, hoorde je wel vertellen dat een of andere buurvrouw lam geworden was. Zo wist je dan meteen dat die vrouw een heks was die zich in een kat...

buurvrouw

nl.verhalenbank.35603

2.30. Eene Luxemburgsche heks te Westerhoven Op het einde der vorige eeuw dreef Theodoor Verbeek van Westerhoven handel in Luxemburg en andere daar omtrent gelegene landen, terwijl hij zijn huisgezin in genoemd dorp, hetwelk hij nu en dan bezocht, had achtergelaten. Tot zijne blijdschap en verbazing vertelde hem in zekere plaats van Luxemburg, eene...

achterlaten

nl.verhalenbank.50070

Dy stroper fortelde ek: "Sa'n dikke, swarte protte, sa hipte se fan 'e iene pôlle op 'e oare. Dan wie se oan 't tsjoenen. Sa seach ik har wol gauris."

dik

nl.verhalenbank.25409

Pake Tseard Dykstra (berne yn 1849) fortelde, dat hjir froeger yn Mouneein tsjoensters wienen, dy't har yn katten foroarje koenen.

grootvader

nl.verhalenbank.30151

Beppe wenne to Feanwâldsterwâl. Dêr wie in bern siik. Dêr kaem altyd in swarte kat om 'e doar rinnen, dat wie de tsjoenster dy't it bern bitsjoend hie. De buorfrou sei: Tink der om, dat en dat âld minske, dy docht it. Dy makket jimme bern siik. Jimme matte in krús fan rogge meitsje ûnder 't kleedtsje by de drompel, dan kin se der net yn komme. It bern hie...

nl.verhalenbank.31286

3.23 Zeker O ... te Duizel kwam 's nachts door een dreef en zag in den sloot erlangs een paar ratten in het water stoeien en spelen en dartelen. Hij sloeg er met zijn stok naar, doch werd op hetzelfde oogenblik door twee hem bekende vrouwspoersonen ieder aan eene zijde in de arm genomen en naar huis geleid. De wijven zwoeren dat zij hem zouden worgen als...

arm

nl.verhalenbank.50268

Heksenkringen In Woensel woonde vroeger een jongen die verkering had met een knap meisje. Op een avond, toen vader en moeder niet thuis waren, zaten ze beiden bij de platte-buiskachel wat met elkaar te praten. Het was warm in de kamer en daardoor kwam het misschien wel dat het meisje in slaap viel. De jongen zag het wel, maar hij wilde haar niet wakker...

avond

nl.verhalenbank.49537

Us mem naeide wolris foar in âld minske. Sy seinen dat it in tsjoenster wie. As wy in apel fan har krigen, sei mem: "Net opite, hear, dan krije jim in pod yn 't liif."

aannemen

nl.verhalenbank.32750

Ik zal u vertellen, wij hadden vroeger een café thuis. Nog vroeger woonde daar een oude vrouw in, die wist veel van die verhalen. Ze vertelde ook eens, dat er een vrouw was, die kon een boer veranderen in een hond met een mensenkop. Dat was, als zo'n boer gierig was, niks kon missen, dan kon ze hem wegtoveren als een hond.

boer

nl.verhalenbank.127822

Mijn grootvader woonde op Urk, en me grootmoeder heb me dikwijls verteld dat, toe zij jong was, er ook een vrouw was die kollen kon. Dat wijf gaf den kinderen dikwijls wat, maar me grootmoeder wier altijd door haar ouders gewaarschuwd het niet op te eten. Op een goede keer kwam me grootmoeder, dat toe een jonk meissie was met een paar van die roode...

afpakken

nl.verhalenbank.9195

De nachtmerrie Twee paardenknechten sliepen samen in een bed boven de stal. De ene was een zware knaap die elke dag toenam in gewicht, de ander was zo dun als een lat en vermagerde zienderogen. Daar kon de dikke met zijn pet niet bij, en op een keer vroeg hij: "Hoe komt het toch dat jij steeds magerder wordt?" "Daar kan ik niks aan doen," zei de magere....

aanbreken

nl.verhalenbank.9554

Bie n boer dainden es n moal n grode knecht en n lutje knecht. Op n dag vuil et de grode knecht op, dat lutje aal man moagerder wur; ook was e zo stil en zee biekans niks meer. Hai muik zuk dr zörgn over en vruig aan zien kameroad: “Wilt, mien jong, doe vermoagerst bie de dag; wat he-st; scheelt die wat?” “Dat kan ik die nich verteln”, zee Wilt. Grode...

afrekenen

nl.verhalenbank.45695

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur