Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik bin mei de helm geboaren. Ik moest altyd alles sjen. Dat fornaem ik it earst, doe wie 'k toalf jier âld. Op in jountiid moest ik molke helje fan 'e boer. It wie noch ljocht. Ik moest skean de fjilden oer. Ik hie in fjildskutte by my lyk as de soldaten brûke. Dêr kaem de molke yn. Op 'e weromreis wie 't skimerich. By de hoeke fan 'e Sânwei seach ik...
nl.verhalenbank.17682
Douwe Stavasius fan Grinzer Pein seach lykstaesjes.
Boardzer Bruining fan Boelensloane ek. Dy leeft noch.
Men mat noait midden op 'e wei rinne, hwant der kin us in lykstaesje oankomme, sûnder dat men it sjocht. Dan wurde jo fan 'e wei ôfsmiten.
nl.verhalenbank.25234
Toun wie hier in de Beetse kwamen, hebben wie ’n schoaphok timmerd. Even loater kwamen d’r mensen bie ons en zeden: “Dat wozzen wie wel, dat hier wat kwam te stoan; wie hebben al voak genog kloppen heurd.”
nl.verhalenbank.41148
Oan 'e Noarder Dwarsfeart wenne in sekere Joeke. Joeke Spoek neamden se him. Dy wie mei de helm geboaren. Heit hat wol mei him baggele yn Beets. Midden yn 'e nacht gong hy der ôf om nei in lykstaesje to sjen. Heit hat wol mei him oproan. Dan sei er ynienen: "Even oan kant." Dan wie der in lykstaesje, dy't passeare moest. Mar heit seach neat.
nl.verhalenbank.19860
Hjir yn Drachten wenne ik jierren lyn by moeke Boulier.
Moeke Boulier koe mear as in oar en hja wist ek mear as in oar. Hja seach allerhande dingen foarút. Op in kear fortelde se, oan 'e oare kant de wei soe in great kanael komme en dêr soenen pakhuzen boud wurde en greate hotels. Dat is nou sa'n 60 jier lyn dat hja dat fortelde. Ik ha letter wolris...
nl.verhalenbank.37800
Der wenne in man yn 'e Westerein, dy seach altyd bigraffenissen foarút. It wie Romke de Hoop. As er dan op bêd lei, moest hy der út. Hy waerd der gewoan ta dreaun. Dan kóe er net lizzen bliuwe. Letter kaem dan de echte bigraffenis, dy't hy al sjoen hie. Hy hat ek de bigraffenis fan de dochter fan Hanne Boukje sjoen. Alle bysonderheden koe hy der fan...
nl.verhalenbank.38501
Veurloopn
t Gebeurde es n keer in Bennewol. Wur aan t roam klopt bie aine. t Oal mens heurde t en vertelde dat aan heur schoondochter. Dei zee t weer teegn heur man, moar dei mainde dat zien mouder zuk wat wies moakt har.
Nait laank noa tied heurde de vrouw veur de tweide keer getik op t glas; was gain mens te zain, moar t klopn was dudelk heurboar. Ze...
nl.verhalenbank.43819
Ik haw to Grins op 'e merk stien mei in kofjetinte.
Njonken my stie in âld wyfke, dy fortelde op in kear, sy hie dy nachts droomd, it wie swart fan flychtugen west yn 'e loft. Dat wie krekt de wyks foardat de Dútsers yn oantocht wienen yn 1940.
nl.verhalenbank.25975
Ik zel joe eerst verteln, wat hier vrouger in Wedde veurvaaln is.
Vrougg in de mörn voart dr ain karre over t stroade.
Vouerman zit wat te dommeln in zokzulf, is hoast nog gain mens op pad.
Opains blift t peerd stoan. Man kikt en door zug hai, dat n klein vrouwmens in t wit zien peerd bie de kop vast holt.
“Dat is ja roar”, denkt e, “wat mankaiert dat...
nl.verhalenbank.46227
As se my fortelle, dat se trouwe sille, wyt ik altyd wol krekt, as it matten is of net. En ik wyt ek hoe fier as it is.
nl.verhalenbank.21445
Mien voader hef mie wol wat verteld over veurloop.
Hai woonde dou in Onstwedde.
Op n oavend steet e op boetn wat noar de steerns te kiekn en zo.
Non stun n endkng van heur of n boskng. Oet dat bos heurt hai dan “help” roupn. Hai hef zuk dr nich an steurd en dochde, dat t wol verbeeln weden zol.
Wat e door heurd har, vertelde n zet loater aan zien neef....
nl.verhalenbank.44552
U weet wel, dat ik voor enkele jaren van de mestkar gevallen ben en dat U mij toen nog behandeld hebt, omdat ik mijn heup bezeerd had? Nou, toen had er al een dag of wat een kikker, of wat wij dachten dat een kikker was, onder den grond zitten laren. Als we op den grond stampten hield het even op, maar kort daarop begon het weer. Nou 's ochtends, toen het...
nl.verhalenbank.9459
1.
Ik zel joe wat verteln uut mien aigen levend. Overbekend binnen ze voak, moar er binnen altied nog mensen, dei dr om lachen. Moutn ie nait doun en ook nait zegn, dat et biegeleuf is.
Ik komop n keer bie huus en zai zo in n flits ain liekwoagn stoan op de weg. Wieder zag ik n kerel, dei de peerden bie de kop pakten. Toun was t vot. Ik goa in huus en...
nl.verhalenbank.46219
Us mem hat it forhaeltsje wolris forteld fan: De tijd is verschenen, maar de man is er niet.
nl.verhalenbank.24649
Veurloopn
Nou komp et nait altied uut wat de mensn zain. Mien zuster komp es moal bie oavend van de Pekel. In huus vertelt ze dat ze t huus van dei en dei brannen zain het.
Moar d ander dag stait dat huus dr nog.
Doar kon ze ja nait bie, dat zai zuk zo verkiekn kon!
In dit huus is nooit brand komen want et stait dr nog.
nl.verhalenbank.43823
Vertelde mie ’n keer aine: “As ’n liek de feestdoagen over stait, den gebeurt d’r wat.”
En roar, en doar mout ‘k voak aan denken, dou dat ais gebeurde ’n poar joar leden, dat d’r mit feestdoagen ’n kiste over stön, is dezulfde man, dei mie ’t vertelde, even loater deur ’n ongeluk dood komen.
Leufst zo’n proatje nait, moar toch denkst d’r aan.
nl.verhalenbank.45671
As de houn spûkgûlt dan leit der ien op stjerren. Wy ha 't hjir hawn dat hjir njonken de dochter forkearing hie mei in feint. Mar doe rekke dy forkearing yn 'e hobbel. De feint wie fan plan har dea to sjitten. Hy rekke har, de kûgel gong troch de hals hinne, mar sy wie net dea.
Fuort dêrnei skeat er himsels dea. It fanke is wer better woarn.
De jouns fan...
nl.verhalenbank.32299
Op in nacht moest ik der ôf to pisjen. Doe't ik de pot krije soe, koe 'k my ynienen net mear forroere. Ik moest sjen. Doe stie der in deafet by my yn 'e keamer, tsjin 'e muorre oan, tsjin my oer. Ik gong nei Tseard ta (har man), dy't op bêd lei. Ik sei: "Tseard, ik ha ús skeiding ek sjoen."
"Hâld dy stil en praet dêr net oer", sei Tseard. 't Wie sawn jier...
nl.verhalenbank.20104
Myn folk wenne op 'e Eibertsgeasten. Froeger wie der in paed, dat fan 'e Hegewei dêrhinne roan.
Dat paed bochte hiel bot en it gong troch in boskje.
Op in joun kom ien dat paed del. Hy wenne op 'e Eibertsgeasten, dêr't er hinne soe. Midden yn 'e bosk dêr't it paed in hoeke makke, seach er in lykstaesje oankommen. Alle minsken dy't der achteroan roannen...
nl.verhalenbank.12203
Veurloop
Mien moeke kon ook wat zain. Zai zee es ’n keer: “Doar gunnes bie de diek komp’n hoes.
Ik zai d’r licht branden.” ’t Hoes is er ook komen; J.E. woonde er loater.
Op ’n ander moal wus ze te vertellen: “Op dat stuk land van B. komp ain boerderij.”
“Woarum?” vruigen wie.
“Nô, ‘k heb d’r woagens rappeln heurd over de dele; dou ‘k over de weg kwam.”...
nl.verhalenbank.45403
