Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Sterke Harmen, út it forhael fan it sûkerskip, Harmen Munniksma sa 't der folút hjitte, foer mei twa broers, hast like sterk en great as hy, op in skip, dat skulpen fan 'e sûgers helle.
De Makkumers neamden it it reuzenskip.
Sa fortelde my in famyljelid fan him, in de Haan út Makkum, hy koe sawn fjirder (in fjirder is plm 70 poun) ierpels tille, to witten...
nl.verhalenbank.50534
Der wie in matroas, dy hiet fan Hanne Wouters.
Dy matroas fortelde op in kear oer in sémearmin. Dat wie in wezen, heal minske, heal fisk. Op in kear doe't er op it skip wie hied er sa'n sémearmin sjoen. Alle minsken op it skip hienen binaud west. Mar hy, Hanne Wouters, wie nei 't kanon ta gong en doe hied er dy sémearmin deasketten.
Doe wie dêr in oare...
nl.verhalenbank.30172
Veurloop.
Doar kon ‘k joe wel wat van verteln. Zulm heb ‘k niks zain. Mien schoonvoader wol. In 1915 is ’t nei-knoal hier komen - Mussel-A-kanaal – moar wied veur tied zee ‘e tegen zien vrou: “Zugst doar niks?”
“Woar?”, zee ze.
“Kiek, doar op Broambaarg, doar voart ’n schip; d’r is ’n groot zail op en d’r lop ain wit peerd veur.”
Mien schoonmoetje zag...
nl.verhalenbank.45772
By de Krúswetters koe noait in skip oanlizze. Dêr waerden de ankers yn 'e nacht op it skip smiten. Dan lei 't skip de oare deis los. Net in skipper dy't dêr lizze doarst. In skipper hat it my forteld.
nl.verhalenbank.37476
'k Haw arbeide oan 'e Ofslútdyk. Yn 'e keet kommen wolris fiskers by ús. Dy fortelden soms oer mearminnen. Dy koenen moai sjonge. Soms kommen se boven wetter. Mar sy wienen der bang foar, hwant as se it skip rekken, koe men der mar fan op oan dat it skip sonk.
"Wy doarsten net to kommen op it plak, dêr't wy se hearden," sei ien fan dy fiskers, "wy wienen...
nl.verhalenbank.24233
Der wienen in man en in frou, dy wennen yn in skipke. Mar dat skipke wie sa min en sa wrak, dat sy koenen der net mear mei farre. Sinten foar in oar skip wiene der net, en der mast dochs hwat fortsjinne wurde. Dat sy sieten slim forlegen.
Op in kear wie 't minske allinne thús. Sy wie och sa treurich gesteld. Dêr kom in mynhear oan. Dy sei: Jo sjogge sa...
nl.verhalenbank.12193
Mijn grootvader (G.S. Dijkstra, geb, 1880, De Lemmer, overl. 1960, Amsterdam) was schipper en die vertelde mij vroeger het verhaal (sage, legende?) waarom de toren van Ransdorp stomp was, evenals enkele andere torens in plaatsen langs de toenmalige Zuiderzee. Volgens het verhaal zou Greate Pier, de beruchte Fries, langs deze plaatsen gevaren zijn en met...
nl.verhalenbank.41190
Een heer bemerkte dat men iederen nacht met zijn boeier voer. Wat hij ook deed, of hij sterke touwen en dikke kettingen nam om de schuit vast te leggen het baatte hem niet. Hij beval zijn knecht daarom 's nachts in het schip te waken. Precies twaalf uur hoorde die een vervaarlijk gestommel en een oogenblik daarna stoof het schip door de baren. Weer eenige...
nl.verhalenbank.9367
Er was er's een schipper, die een schuit had, maar er nooit zelf in sliep; hij noch zijn knecht. Eens kreeg hij een nieuwen knecht en toen die 's morgens opstond, zag hij dat het schip andersom lag, dan hij het 's avonds gelegd had.
Hij vertelde dit aan zijn baas, maar die zei: "O, da's niks. Dat gebeurt alle nachten, en daarom durven wij er dan ook niet...
nl.verhalenbank.9302
Heden 21 september 1899 hoorde ik, terwijl ik naar Uitdam werd geroeid, van een inwoner dier plaats de volgende geschiedenis:
In Nederland woonde vroeger een rijk heer die er een jachtje op nahield. Gedurende eenigen tijd werden van dit schip 's nachts de touwen losgemaakt en deed men zijn natuurlijke behoeften in het ruim. De touwen werden door kettingen...
nl.verhalenbank.8618
1.
EERSTE HOOFDSTUK.
Een Junimorgen in 698.
Een Junimorgen, als de zon, door de uchtendnevelen heengebroken, haar stralen over de akkers en velden uitspreidt, den wateren een helderen glans verleent en overal in weide, bosch en stroom leven wekt en leven geeft, een Junimorgen zeg ik, is toch een heerlijk geschenk van den Schepper; maar duizenden zijn er...
nl.verhalenbank.72478
Bij de schaarsche muurresten van het eertijds weidsche kasteel der heeren van Valkenburg spookt het reeds honderden jaren. Dit is het gevolg van een broedermoord.
Toen het kasteel met zijne sterke muren en hechte torens nog den omtrek beheerschte en het wapengekletter hier bijna niet van de lucht was in ridderlijke spelen of bittere veeten, leefden er op...
nl.verhalenbank.50779
Op de Noordzee vaart het grootste schip aller tijden. Groter dan de grootste reuzentanker en veel mooier want het is een echt onvervalst zeilschip.
De zeilen bollen als witte stapelwolken tegen de horizon. De masten verdwijnen in de hemel. Een jongen die naar boven wordt gestuurd komt als grijsaard weer beneden. Daarom zijn de mastkorven onderweg rijk...
nl.verhalenbank.50249
Greta van Limburg
Hertog Otsen van Limburg ging eens op jacht. Zijn dochter Greta vergezelde hem. Na het uitrijden van den stoet bemerkte de hertogin pas, dat het kind met haar vader mee was. Hierover bedroefde zij zich, want zij had een voorgevoel, dat het meisje een ongeluk bedreigde.
De hertog jaagde in het bosch. Opeens zag hij een mooi forsch hert,...
nl.verhalenbank.49524
'Als ik er zo eens over denk, meneer, is 't wel vreemd, dat in vroeger jaren er zoveel rare dingen gebeurden, waar je tegenwoordig niet meer over hoort spreken!'
Zo begint de nog flink gebouwde oude schipper Eduard de Bruijn, die in het laatste huisje van de Lage Weg richting Zeedorp in Ossenisse woont.
'Heel wat jaren heb ik - als jongen eerst bij mijn...
nl.verhalenbank.49106
Als klein kind gingen we tijdens de zomervakantie regelmatig naar de Waddeneilanden, vooral Ameland en Texel. Tijdens een rondleiding, het kan in een museum zijn geweest, of op het strand zelf, ik weet het niet meer, vertelde een gids ons het verhaal van een vrouw van het Oerd. Een zoon zou ooit zijn uitgevaren, en nooit meer zijn teruggekomen. Het schip...
nl.verhalenbank.42973
Die van Oudenbosch hebben 'ne koepel in d'r hoofd zitten
a. Door dit spotzegsel bedoelt men, dat ze flink kunnen opsnijden. De basiliek van Oudenbosch draagt een grooten koepel in navolging van de St. Pieterskerk te Rome.
(Corn. III, 194)
b. Over hun kerk vertellen ze dat die fundamenten alleen al een paar ton gekost hebben, en dat er heel wat schepen...
nl.verhalenbank.41140
Ameland heeft niet alleen zijn heks gehad maar ook zijn zeemeermin.
Lang geleden is het gebeurd dat ze om het eiland zwom.
Wat zocht ze in de Waddenzee? Wat wilde ze bij Ameland?
Het is nooit bekend geworden maar wel is het geboekstaafd dat die van Ameland te hoop liepen om het zeewijf te zien. En niet alleen om naar haar te kijken kwamen ze. Nee, ze...
nl.verhalenbank.128177
In het midden van de zeventiende eeuw woonde in de Hoogstraat te Haarlem een opmerkelijk man. Het was een eenvoudige schoenlapper, die zijn hele leven op de driepoot zou hebben doorgebracht, ware er niet een opmerkelijk feit in zijn leven gepasseerd, dat hem op een voetstuk plaatste: Jan Barendse die men Jan de Lapper noemde. Vroeger kende iedere...
nl.verhalenbank.125828
