Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Kolken wazzen d’r vrouger in ‘t “oal daip” (= Mussel A.) “Grondeloos” zeeden d’oln vrouger. Dat was ook wel zo. Want d’r bint nog stee’n, woar ie gain vaste grond kriegen kennen. Broggen wazzen d’r nait en elk en ain mos deur vlode stee’n aan d’ander kaande komen. Mien ol lu vertelden den vrouger: “In de bouls mai is ’n keer ’n woagen mit heu in de kolk...
nl.verhalenbank.45661
Vrouw Houtman vertelde het verhaal van `Hier is de tijd, daar is de man' aldus.
Dominee had er zoo vaak van gehoord, dat hij toen het sterk ijs was zich eens wilde overtuigen. Hij liep er heen, hoorde het, maar op eens kwam er een geul in het ijs, waardoor hij wegzakte en verdronk.
nl.verhalenbank.9106
Mijn moeder was ook eens op een plaats, waar een lijkkist boven de aarde stond. Toen zag ze, dat er een klein hondje aan kwam, voor op de weg ging zitten, naar het huis keek en begon te huilen.
In ’t begin wou ze er niet over praten, later vertelde ze ’t ons.
Ze wist ook te vertellen van branden, die van te voren gezien waren; van personen, die...
nl.verhalenbank.45376
4.4.
De Voesenekken hadden 'n café: da' was de herbergier mee 'n stuk of drie grote jongens, echte bandieten, en da' was an de deurreis van Breda noar Antwerpen.
Doar konde overnachten en eten en doar wierde goed ontvangen, moar die reizigers kwoamen nie' meer terug, die woaren doar koud gedoan. Ze hadden van die wentelbedden, die draaiden om en dan...
nl.verhalenbank.44111
Ik liep eens met mijn vader langs het kanaal; daar blijft hij staan en zegt: “Kiek es, doar ligt n kerel in t woater en kropt er mit n stuk stro weer uut.”
Ik kijk, maar zie niks.
“k Zie niks gien biezunders”, zee ik tegen de oude heer.
“Ie smerige jong; ik wies joe de plekke aan, woar die man ligt en ie zien niks; k zul joe toch n trap geven.”
Ja, mijn...
nl.verhalenbank.44714
Der wie in boer, dy syn pleats wie skjin to'n ein. Hy moest noadich in nije boereplaets ha, mar hy hie der gjin jild foar. Hy wie al faek op sjou west om jild, mar 't joech neat, hy koe gjin jild krije.
Doe kom der him ris in kear ien op side.
It wie de duvel.
"Hwannear moat de plaets klear wêze?" sei er.
"Leafst sa gau mooglik", sei de boer....
nl.verhalenbank.25248
Heit hat wol faek forteld dat der timmerjen heard waerd op in joun of yn 'e nacht bûtendoar en dat der dan letter op sa'n plak in hûs boud waerd.
Ek op 'e helling hearden se timmerjen wol fan tofoaren.
nl.verhalenbank.38437
Mijn schoonvader heeft mij ook een waar verhaal verteld. Vroeger waren de landerijen niet zo verdeeld als nu.
Bij de scheiding lag meestal een dikke steen.
Oneerlijke boeren hadden de gewoonte die steen zoetjesaan te verleggen. Op die manier kregen ze er steeds land bij ten koste van een ander. Zo werd het land van mijn schoonvader ook elk jaar iets...
nl.verhalenbank.44710
Een schipper uit Hasselt bracht turf naar hier. Hij hoorde bij Marken duidelijk een stem, die sprak: "Hier is de tijd; waar is de man?"
Hij vertelde dit aan zijn knecht. Deze geloofde er niets van en spotte er zelfs mee. Op de weeromreis viel de knecht over boord, juist op de plaats, waar op de heenreis de stem vernomen was.
(C. Bakker: `Geesten- en...
nl.verhalenbank.9383
Ik ha faek yn Grinslân oan 't wurk west by de boer. Dêr fortelden se, dêr wienen spûkskuorren. De minsken dy't dêr leinen, waerden samar fan 't plak smiten. De doarren gongen samar iepen. Waerden se ticht dien, dan waerden se opnei wer iepen smiten.
De weinen rollen út harsels op 'e telle om. De tsjernmoune gong midden yn 'e nacht.
nl.verhalenbank.38324
Op een plaats in de Tempel* zitten allemaal muren in de grond. Rond heel de hooiberg vind je muren. Daar moet een groot gebouw gestaan hebben. Maar wat voor een gebouw, dat weet ik niet. Ze zeggen wel, dat er een klooster heeft gestaan. Ze hebben d'r ge- raamtes gevonden. Nou staat d'r een hofstee. Toen de ouwe De B. nog leefde, heb die me wel eens...
nl.verhalenbank.50931
Bieons in de Pekel woonde oal Joakob, dei kwoad zain kon.
Wie stonden es n keer boetn te proatn en toun zee Joakob teegn mien voader:“Ie kriegn ook nog n keer n schure achter et huus; ik heur de kouketns rappeln.”
“Woor?” zee voader.
Joakob begunde te treden en zee:“Hier op dit stee, hier heb ik de ketns heurd.”
En t is nog uutkomen ook. Inderdoad hebben...
nl.verhalenbank.43622
Ja, Onstwedde was vroeger wel een plaats, waar het spookte. De mensen, die daar lang over konden vertellen, zijn er meest niet meer. Iets weet ik nog van de overlevering.
Het zal zo’n zestig jaar (vergeten op te schrijven door schrijver?) geleden zijn.
Op de Blekslage woonde de familie T.
’s Zondagsavonds gingen de jongens naar ’t wicht, en kwamen in de...
nl.verhalenbank.45508
Grensstenen verplaatsen:
Ook hier werd wel verteld van een man die met een grenspaal ging sjouwen, die hij eens verplaatst had, en waardoor hij geen rust kon vinden: “Oe mot ich um laote!” Als er dan maar een stem zei: “Legk um neer, oes te um gekregen hees!” krijgt hij rust.
nl.verhalenbank.69420
Nou zel k joe verteln, wat d’r op Stadsknoal gebeurd is.
Doar was ’n vrou overleden. En ’s nachts gebeurt d’r wat roars. Stoulen worden zo moar bie ’t schot weg trokken noar ’t midden van ’t koamer. De man begrip d’r niks van. Hai zet ze weer op stee, moar de andere mörgen binnen ze d’r weer vot. Dou wör e baange en hai gung noar domnie tou. Dei kwam es...
nl.verhalenbank.45771
De nachtmerrie
Twee paardenknechten sliepen samen in een bed boven de stal. De ene was een zware knaap die elke dag toenam in gewicht, de ander was zo dun als een lat en vermagerde zienderogen.
Daar kon de dikke met zijn pet niet bij, en op een keer vroeg hij: "Hoe komt het toch dat jij steeds magerder wordt?"
"Daar kan ik niks aan doen," zei de magere....
nl.verhalenbank.9554
Er was eens een schipper, die een schuit had, maar er zelf nooit in sliep. Hij, noch zijn knecht. Eens kreeg hij een nieuwen knecht en toen die 's morgens opstond, zag hij dat de schuit precies anders om lag, als hij hem den vorigen avond gelegd had. Hij vertelde dat aan zijn baas, maar die zei:
"O, dat is niks, dat gebeurt alle nachten en daarom willen...
nl.verhalenbank.9417
Er was er's een schipper, die een schuit had, maar er nooit zelf in sliep; hij noch zijn knecht. Eens kreeg hij een nieuwen knecht en toen die 's morgens opstond, zag hij dat het schip andersom lag, dan hij het 's avonds gelegd had.
Hij vertelde dit aan zijn baas, maar die zei: "O, da's niks. Dat gebeurt alle nachten, en daarom durven wij er dan ook niet...
nl.verhalenbank.9302
Een molenaar kon geen knechts houden, en wel hierom niet. 's Nachts om twaalf uur begon de molen uit zichzelf te malen en was het een oordeelsleven. Door ondervinding geleerd, besloot hij geen nieuwe knecht aan te nemen. Toch meldde zich op een goeden dag er één aan en bleef zoolang aandringen dat de molenaar besloot het nog maar eens te probeeren.
De...
nl.verhalenbank.8786
1.
EERSTE HOOFDSTUK.
Een Junimorgen in 698.
Een Junimorgen, als de zon, door de uchtendnevelen heengebroken, haar stralen over de akkers en velden uitspreidt, den wateren een helderen glans verleent en overal in weide, bosch en stroom leven wekt en leven geeft, een Junimorgen zeg ik, is toch een heerlijk geschenk van den Schepper; maar duizenden zijn er...
nl.verhalenbank.72478
